روانشناسى عينى زمانى به‌صورت مکتب رفتارگرائى درآمد که در سال ۱۹۱۳ واتسن تبليغات گستردهٔ خود را عليه درون‌نگرى و به حمايت از روانشناسى عينى آغاز کرد. اين واقعه، نمونهٔ بسيار خوبى است از اينکه چگونه نهضت‌ها آغاز مى‌شوند، زيرا رفتارگرائى دلايل مثبت و منفى هوشيارانه‌اى براى ظهور و مورد حمايت قرار گرفتن دارا است، هم‌چنين دلايل ناخودآگاه، ولى مثبت ”جو فرهنگي“ پيدايش اين حرکت را ضرورى مى‌نمود.