امروز، سال‌هاى نوجوانى به عنوان مهمترين و پرحادثه‌ترين دوران رشد فرد در زندگى شناخته شده است. مشکلات خانه و مدرسه در ارتباط با نوجوانان و افزايش فراوانى بزهکارى‌هاى نوجوانان، دانشمندان و روان‌شناسان را بر آن داشته است تا براساس مشاهدات و مطالعات علمى و بالينى تلاش نمايند که تصوير نسبتاً جامعى از رفتارهاى بهنجار و ويژگى‌ها و الگوهاى شخصيتى نوجوان در اين دورهٔ مهم از زندگى رشدى او ارائه دهند. در سال‌هاى اخير، زمينه‌هاى تحقيقاتى که توجه قابل ملاحظه‌اى را به خود جلب کرده است، عمدتاً در ارتباط با آثار تغييرات جسمانى بر نگرش‌ها و رفتارها، پذيرش اجتماعى و ويژگى‌هاى روانى و عاطفى و اجتماعي، به عنوان عوامل تعيين‌کنندهٔ رفتار نوجوان بوده است.
تربيت نوجوان بايد در جنبه‌هاى مختلفى صورت پذيرد، مهمترين اين جنبه‌ها عبارتند از: تربيت ديني، تربيت عاطفى و اجتماعي، تربيت و مراقبت جنسي.