اگر چه گنجاندن مسابقات ورزشى در برنامه‌هاى مدارس سابقه نسبتاً طولانى دارد ولى بايد اذعان کرد که آنچه تاکنون در اين زمينه اقدام شده، بيشتر مسابقات ورزشى پسران را مورد توجه قرار داده است، در صورتى که اين برنامه‌ها بايد براى تمام پسران و دختران تنظيم گرديده و همه آنان را در برگيرد.
معلمان ورزش و مربيان تربيت‌بدنى بايد به اين مسئله توجه داشته باشند که نتايج تربيتى بسيارى در ضمن اجراء مسابقات ورزشى عايد دانش‌آموزان خواهد شد. مسابقات ورزشى موجب مى‌شود که دانش‌آموزان، شخصيت فردى و استعداد ذاتى خود را بروز دهند و نيز در اثر برخورد جدى با يکديگر، فوايد اجتماعى با ارزشى بدست آورند. البته آثار غيرقابل ترديد جسمى و روحي، که از راه اجراء مسابقات ورزشى نصيب نسل جوان مى‌شود، به‌قدرى روشن و مسلم است که جاى بحثى باقى نمى‌گذارد. ذهن معلمان ورزش در اجراء مسابقات ورزشى بايد بر آموزش فنون و مهارت‌ها و رعايت مقررات و قواعد ورزش متمرکز گردد، تا دانش‌آموزان از هر جهت براى فعاليت‌هاى سالم ورزشى و حتى روبرو شدن با پيشامد‌ها و مشکلات زندگى و مقاومت در مقابل آنها آماده شوند. در مورد اجراء برنامه‌هاى مربوط به مسابقات ورزشى در مدارس، نکات چندى را بايستى بشرح زير مورد توجه قرار داد:
اولين گام در جهت رعايت ايمني، متناسب بودن فعاليت و مسابقه ورزشى با سن و سال و توانايى جسمى شرکت‌کنندگان است. بدين معنى که در نظر گرفتن رشته‌هاى سنگين ورزشى بدون توجه به قوا و وضع جسمانى شرکت‌کنندگان، افزون بر اينکه به حال آنان مفيد نخواهد بود، ضررهاى جسمى و روحى جبران ناپذيرى نيز به سلامت آنها وارد خواهد ساخت. نکته ديگر اين است که معلم و مربى ورزش همواره بايد به خستگى شديد بدنى و روحى دانش‌آموزان در مسابقات ورزشى توجه داشته باشد و قبل از اينکه اين حالات به شرکت‌کنندگان و يا تعدادى از آنان دست دهد، از آن به شدت جلوگيرى کند.
معلم و مربى آگاه ورزش، از قبل براى شرکت‌کنندگان و دانش‌آموزان، اساس ايمنى هر رشته و مسابقه ورزشى را شرح مى‌دهد و آنان را به رعايت اصول ايمنى هر مسابقه مؤظف مى‌سازد. البته نکته مهم ديگر از نظر ايمنى شرکت‌کنندگان در فعاليت‌ها و مسابقات ورزشي، در نظرگرفتن و بکار بردن وسايل مناسب ورزشي، حفظ ايمنى و سلامت دانش‌آموزان از نظر زمين‌ها و ميدان‌هاى بى‌خطر ورزشى است.
روشن است که داورى مسابقات ورزشى بايد به وسيله مربيان آگاه ورزشى و يا متخصصان با تجربه به عمل آيد. در اين مورد، مهم‌ترين اصلى که داوران مسابقات ورزشى بايد به آن توجه نمايند، حفظ اصل بى‌طرفى و پاى‌بندى به ابراز علاقه عادلانه است.
در خاتمه اضافه مى‌نمايد مسابقات ورزشى در مدارس، براى پسران و دختران، بايد به‌طور جداگانه تنظيم گرديده و اجراء آن، بهيچ‌وجه نبايد فشار روانى بر شرکت‌کنندگان وارد نمايد، چرا که نتيجه بازي، چه بُرد و چه باخت، چندان مهم نبوده و آنچه حائز اهميت است، اشاعه روح جوانمردي، حفظ و گسترش موازين اخلاقي، در سايه برگزارى اين قبيل از مسابقات در بين دانش‌آموزان مدارس مى‌باشد.