مقاومت مراجع عامل مزاحمى براى تداوم مشاوره به‌شمار مى‌رود و مشاور بايد بتواند به‌موقع با آن برخورد درستى داشته باشد. اين روش‌ها عبارتند از:
گوش دادن فعال
احساس خصومت مراجع و عدم پذيرش او توسط مشاور، يکى از علل ايجاد مقاومت در مراجع است. اگر مشاور روشى را در پيش گيرد که مراجع نسبت به او احساس دوستى و صميميت کند، از ميزان خصومت مراجع کاسته خواهد شد و در نتيجه مقاومت از بين خواهد رفت. مشاور از طريق گوش دادن فعال، پذيرش مراجع، و انعکاس احساسات او مى‌تواند مقاومت مراجع را کاهش دهد.
گفتگوى معمولى
اگر مقاومت مراجع شديد باشد، بهتر است مشاور گفتگوى جلسه را از حالت مشاوره خارج سازد و دربارهٔ موضوعات معمولى و روزمره صحبت کند. در اين حالت، ممکن است از مقاومت مراجع کاسته شود و او به‌تدريج آمادگى بحث دربارهٔ مشکلش را به‌دست آورد.
تجزيه و تحليل علل مقاومت
چنانچه پس از انجام روش‌هاى فوق، موفقيتى در زمينهٔ کاهش مقاومت مراجع نصيب مشاور نشود، بايد به تجزيه و تحليل علل مقاومت اقدام گردد. پس از تشخيص علل، مشاور و مراجع در صدد رفع آنها برآيند.
ختم جلسه
در صورتى که هيچ‌کدام از روش‌هاى فوق در کاهش مقاومت مراجع مؤثر نيفتد، بهتر است جلسه مشاوره خاتمه يابد و مراجع در صورت توافق، نزد مشاور ديگرى ارجاع داده شود. زيرا با تضعيف رابطه حسنه بين مراجع و مشاور، ادامهٔ جلسه مشاوره نفعى نخواهد داشت.