آفتاب

ایران امشب یکپارچه پرسپولیسی است



نزدیک به ۳۰ سال می‌شود که هیچ تیمی از ایران قهرمان آسیا نشده است. یعنی امسال می‌شود؟ با دعای خیر مادرم، مادر عیسی و همه مادرانی که فوتبالی هستند و فوتبال را تماشا می‌کنند؛ ان‌شاءا....

روزنامه جام‌جم: مادر؛ فقط یک دعای دیگر. این بار به مادر خودم می‌گویم‌ ‌و کاری به مادر عیسی ندارم. همیشه دعایم کردی، یک بار دیگر یکی از آن دعاهای کار‌سازت را برایم بکن و از خدا بخواه پرسپولیس امشب النصر را ببرد و برود به فینال آسیا. قربانت بروم که خودت هم پرسپولیسی هستی، اما همین هفته پیش داشتی سر‌نماز برای استقلال هم دعا می‌کردی و می‌گفتی: «خدایا بچه‌های ایران را ناامید نکن.» می‌دانم دعایی که کردی ربطی به فوتبال نداشت اما... می‌شود امروز هم تسبیح‌ات را برداری و دعایت گره بخورد به دعای مادر عیسی آل‌کثیر؟ شما امشب برای دل من، برای دل پرسپولیس و برای دل ایران دعا کن.

بازی با النصر سخت است، قبول. اما فکر نکنم به سختی بازی با السد باشد. اصلا چرا این طور می‌گویم، فوتبال است و هزار و یک اتفاق و حریف آسانی در آن وجود ندارد. اما استرس به دل‌تان راه ندهید. بروید داخل زمین و به همان روزی فکر کنید که النصر؛ همان تیمی که لباس جنگی پوشیده بود تا این را القا کند که دارد به مصاف دشمن می‌رود را شکست دادید. آنها با همان لباس‌های تکاوری آمدند، در آزادی باختند و رفتند. امشب می‌شود یکی دیگر از آن اتفاق‌ها رقم بخورد. البته موافق این نیستم که یکی مثل مهدی طارمی، دستش را روی گردنش بکشد و در اصطلاح بگوید:«سرشان را بریدیم.» ما به زمین می‌رویم تا جوانمردانه فوتبال بازی کنیم. کاری هم به مسائل سیاسی نداریم، فقط فوتبال بازی می‌کنیم و انشاءا... النصر را می‌بریم و انشاا... برای دومین‌بار به فینال آسیا صعود می‌کنیم. کفر نباشد اما به قول سرخ‌های دو‌آتشه: «خدایا می‌شود امشب پرسپولیسی باشی؟»

یکی نذر نمک کرده. از رفقاست. می‌گویم نذر نمک؟ می‌گوید هر وقت در کارم گرهی می‌افتد نذر نمک می‌کنم. امتحان کن جواب می‌دهد. پرسپولیسی نیست، حتی استقلالی هم نیست و فقط فوتبال را دنبال می‌کند: «امشب ایران بازی دارد. من نمی‌فهمم اینهایی که می‌گویند استقلال یا پرسپولیس در آسیا باید ببازند. مشتی‌ها اینها تیم‌های ایرانی هستند. یعنی واقعا دوست دارند ایران ببازد؟» فنجان چای را سر کشیدم و دیگر به او نگفتم که در صفحات مجازی و به‌خصوص اینستاگرام، خیلی‌ها می‌روند زیر صفحات تیم‌های رقیب و از آنها می‌خواهند تا با تمام قدرت مقابل تیم‌های ایرانی بازی کنند. چه خوب که این رفیقم اصلا اینستاگرام ندارد!

یک نفس دیگر تا فینال آسیا راه است. آهای پرسپولیسی‌ها؛ می‌دانیم خسته‌اید، می‌دانیم تا همین جا هم با چنگ و دندان آمده‌اید و می‌دانیم دلتان خیلی پر است، اما همین امشب فقط، امشب فقط‌، هم‌بغض مردم ایران باشید و کار را تمام کنید. شک نکنید حتی اگر به فینال هم نرسید ما به احترام شما می‌ایستیم و کلاه از سر بر می‌داریم. ولی؛ ببرید دیگر! امسال می‌شود قهرمان شد و پرچم ایران را آن بالاها، بالای بام آسیا کوبید و به آن افتخار کرد. دارد نزدیک به 30‌‌سال می‌شود که هیچ تیمی از ایران قهرمان آسیا نشده است. یعنی امسال می‌شود؟ با دعای خیر مادرم، مادر عیسی و همه مادرانی که فوتبالی هستند و فوتبال را تماشا می‌کنند؛ ان‌شاءا... .

روی ویتوریا: مقابل تیم بزرگی بازی داریم


روی ویتوریا، سرمربی النصر عربستان در آستانه بازی با پرسپولیس از اعتماد به نفس بالای تیمش گفت. خلاصه‌ای از حرف‌های او را می‌خوانید.

این فینالی است که هم ما و هم پرسپولیس می‌خواستیم در آن حضور داشته باشیم و هر دو هم می‌خواهیم پیروز شویم. مقابل تیم بزرگی قرار خواهیم گرفت و اشتیاق به برد فراوانی داریم تا در آخرین بازی لیگ قهرمانان آسیا نماینده غرب آسیا باشیم.

اعتمادبه‌نفس بالایی داریم. برای تمامی تیم‌ها احترام قائل هستیم و ‌می‌دانیم که تیم‌های مقابل ما هم برای پیروزی به میدان می‌آیند. می‌دانیم که با رقیب دشواری روبه‌رو خواهیم شد. باید با بالانس تکنیکی و‌ تاکتیکی در زمین ظاهر شویم تا به پیروزی برسیم. باید 90 دقیقه تمرکزمان را حفظ کنیم تا به هدف خود برسیم.

پرسپولیس بازیکنانی مشابه دارد که یکدیگر را تکمیل می‌کنند. آنها با روحیه بالایی در زمین ظاهر می‌شوند و دائما تیم مقابل را تحت‌فشار قرار می‌دهند، اما ما با اعتماد‌به‌نفس خودمان با آنها روبه‌رو خواهیم شد.

گل‌محمدی: با کوهی از مشکلات به اینجا رسیدیم


یحیی گل‌محمدی سرمربی پرسپولیس می‌گوید تیمش برای رسیدن به فینال غرب آسیا مشکلات زیادی را پشت‌سر گذاشته است. خلاصه‌‌ای از حرف‌های او را پیش از بازی با النصر در زیر می‌خوانید.

فکر می‌کنم هر دو تیم با شایستگی به این مرحله رسیدند و بازی‌های خوبی از النصر دیدیم. النصری‌ها خیلی نظم و سازماندهی خوبی دارند و فوتبال زیبایی را ارائه می‌کنند. حق النصر بود که در این مرحله باشد. از طرف مقابل ما با مشکلات زیادی خودمان را به دوحه رساندیم و از کوهی از مشکلات و موانع رد شدیم تا به مسابقات برسیم.

بدون شک تیم سزاوار و شایسته‌ای بودیم برای رسیدن به نیمه‌نهایی. فکر می‌کنم این شایستگی را می‌توانیم در بازی امروز هم نشان دهیم و انگیزه‌های زیادی برای بازی با النصر داریم. بزرگ‌ترین انگیزه ما هم خوشحال کردن هواداران‌مان است.

می‌دانیم که هواداران ما و مردم ایران با یکسری مشکلات اقتصادی مواجه هستند و فکر می‌کنم برد فردای ما می‌تواند بخشی از مشکلات را از یادشان ببرد و دل مردم ایران را شاد کند.

این آل، کثیرند و بی‌شمار


خیلی ویکی پدیایی اگر بخواهیم نگاه کنیم، عیسی آل‌کثیر متولد 18 بهمن 1368 است، یعنی چند ماه دیگر می‌شود سی و یک ساله و تازه دارد تجربه ستاره شدن را درک می‌کند. خیلی دوست داریم او را «جیمی واردی» ایران بنامیم. جیمی واردی هم در آن فصل رویایی که به قهرمانی لستر‌سیتی ختم شد، در سنی که برای پدیده شدن بسیار دیر بود، نشان داد فوتبال انگلستان چه مدت مدیدی از او غافل بوده ؛ چیزی مثل عیسی آل‌کثیر در پرسپولیس. اما نکته‌ای که نباید مخفی بماند این است که جیمی واردی در فوتبال انگلستان یک استثناست، اما عیسی آل‌کثیر برای ما یک قاعده …

آل‌کثیر خیلی زود همان مهاجمی شد که دوست داریم. تایمینگ‌، ضربه به توپ‌، مهارت شخصی‌، خصلت حمله به توپ‌، توانایی‌اش در سر‌زنی و… از آن چیزهایی است که در فوتبال ما کم‌نظیر است اما سوال اینجاست که این بازیکن با این کیفیت چرا پیش از این ستاره نبوده؟ تا به حال کجا بوده؟

چشمان فوتبال کجا بودند وقتی او در کوچه‌های میانرود دزفول با توپ پلاستیکی همه را بهت زده می‌کرد؟ کدام ساختار باید این استعداد را پیدا می‌کرد، پرورش می‌داد، ستاره‌اش می‌کرد، درست در همان زمان که باید؟ در میانرود، در دزفول، در اندیمشک، در آبادان، در ایذه، در خوزستان، در ایران …چند نفر از این آل‌کثیرها بودند و هستند که استعدادشان در سیاه‌چاله بی‌تفاوتی و بی‌عملی آنهایی که باید استعدادیاب باشند و نیستند، گم می‌شود؟ یک نفر بگوید، ساختار کشف استعداد در فوتبال ایران چیست؟ این قبیله بی‌شمار این آل‌کثیر باید منتظر یک دم عیسایی باشند که اگر بود، استعدادشان حیات پیدا کند و‌گرنه آن‌قدر فرصت پیدا نمی‌شود که کسی بگوید حتی حیف! درد همین است که همیشه دیر است برای جمعیت کثیری. این آل بیشمارند، کثیرند… این را در مورد فوتبال نوشتیم ، شما خودتان به همه استعدادها، در همه زمینه‌ها، در همه مکان‌ها و همه زمان‌ها تعمیم بدهید.

افشین پیروانی: ان‌شاءا... گام آخر را هم محکم برمی‌داریم


پرسپولیس فقط یک گام دیگر تا رسیدن به فینال آسیا فاصله دارد و باید النصر عربستان را کنار بزند. البته این حریف بدون تردید قدرتمند‌ترین رقیب در راه رسیدن به فینال است اما در اردوی سرخپوشان، همه منتظر رقم خوردن یک اتفاق بزرگ هستند؛ صعود به فینال. در این شرایط، افشین پیروانی، سرپرست و مدیرتیم فوتبال پرسپولیس به موتور ایجاد انرژی و انگیزه تبدیل شده و در کنار کارهای عادی، پیگیر وضعیت بازیکنان است و برای ساختن بهترین وضعیت برای تیم تلاش می‌کند.

اوضاع در اردوی پرسپولیس چطور است؟


شکر خدا همه چیز خوب است. هواداران باید بدانند بازیکنان تیم‌شان چطور از خود‌گذشتی می‌کنند. بازیکنانی داریم که با وجود مصدومیت مشغول بازی هستند. یکی از بازیکنان ما با انگشت شکسته برای تیم به میدان می‌رود. برخی بازیکنان بعد از بازی دچار افت فشار می‌شوند که این موضوع به خاطر فشار شدید بدنی و روانی است که روی تیم وجود دارد. بدون تعارف همه خسته هستند اما هیچ‌کس به وضعیتی که دارد، اعتراض نمی‌کند. مصدومان ما به زور آمپول به زمین می‌روند که مبادا پرسپولیس لطمه ببیند. کادرفنی هم که شبانه‌روز در تلاش است تا بهترین شرایط را رقم بزند. اینها نشانه ایثار و فداکاری همه اعضای تیم برای رسیدن به موفقیت است. این روزها نباید از یادمان برود.

حال همه در رویای فینال آسیا هستند. این موضوع سطح توقعات را از تیم بالا نمی‌برد؟


باید منطقی بود. همه دیدند که حتی دیدار با پاختاکور 10‌نفره هم یک بازی سخت بود. ما بازی‌های دشواری داشتیم ولی هنوز کارمان تمام نشده است. شک نکنید النصر عربستان قوی‌ترین حریفی بود که می‌توانست به نیمه‌نهایی بیاید و برای بازی با پرسپولیس آماده شود. فقط کافی است بازی‌های این تیم و نتایجی که تا اینجای کار گرفته است را ببینید تا حرفی که زدم را تایید کنید. در این‌سو خود ما هم بازی‌های آسانی نداشتیم. همه دیدارهای‌مان سخت بود و فشردگی بازی‌ها هم کارمان را دشوارتر کرد ولی این بچه‌ها به خاطر بالا ماندن پرچم ایران و پرسپولیس، با تمام وجودشان بازی می‌کنند. اینها همه برای ما یک شرایط کاملا متفاوت ساخته و به تماشای بازی این بچه‌ها و کارهای بزرگی که انجام می‌دهند، افتخار می‌کنیم. این بازیکنان از جان خود مایه می‌گذارند و پیشرفتی که دارند، بی‌جهت به دست نیامده است.

هواداران هم حمایت فوق العاده‌ای در فضای مجازی داشتند...


بله! درست است که نمی‌توانیم طرفداران‌مان را روی سکوها ببینیم اما اینجا در هتل محل اقامت‌مان هم انرژی‌شان را درک و احساس می‌کنیم. مطمئنا دعای خیرشان بدرقه تیم است و به خاطر همین حمایت‌هاست که یحیی گل‌محمدی، سایر اعضای کادرفنی و تک‌تک بازیکنان تلاش می‌کنند تا بهترین عملکرد را داشته باشند. برای برداشتن گام آخر نیاز به دعای خیر مردم داریم. مطمئن باشید بازیکنان با تمام وجود بازی می‌کنند تا حق‌شان را بگیرند و مردم را خوشحال کنند.

همه در ایران از خریدهای جدید پرسپولیس حرف می‌زنند و این‌که چقدر در روند بازی تیم تاثیرگذار بوده‌اند...

در دوره ای که جذب بازیکن جدید برای همه باشگاه‌ها سخت بود، با نظر کادرفنی و سرعتی که باشگاه در کار داشت، 7 بازیکن خوب گرفتیم که حالا عملکرد تک‌تک‌شان در زمین مشخص است. البته بازیکنان بزرگ‌تر و قدیمی‌ها در کنار یحیی گل‌محمدی و سایر اعضای کادرفنی نیز بهترین شرایط را ساختند تا بازیکنان جدید به سرعت در ترکیب اصلی جا بیفتند و نتایجی را که می‌بینید، رقم بزنند.

جذب بازیکن با انرژی زیادی همراه بود ولی امروز نتیجه‌اش را می‌بینید. ما با زور کسی را به تیم‌مان نیاوردیم. من در یک برنامه تلویزیونی هم گفتم که برخی برای پیوستن به پرسپولیس اشک ریختند یا تحت فشار خانواده بودند تا به پیراهن تیم ما برسند. حالا هم بیشترین تلاش را می‌کنند تا موفق باشند. رمز موفقیت تیم ما رفاقت و صمیمیت و اتحاد است. البته مباحث تاکتیکی هم اصل دیگری است که رعایت می‌شود، اما فداکاری و ایثاری که اعضای تیم می‌کنند کمک شایانی به پیشرفت پرسپولیس کرده است. ان‌شاءا... گام آخر را هم محکم برداریم و به فینال برسیم تا باعث خوشحالی مردم کشورمان شویم.




وبگردی