سه شنبه ۲۲ آذر ۱۳۸۴ ساعت ۱۵:۳۶

در اتاق ۲۱۴ بیمارستان جم با فریده لاشایی نقاش

گاه كه هوا سرد و تاریك می شود، ترسی ناشناس و دیرین فرا می گیردم؛ ترسی كه ریشه اش گنگ است، ترس از مغاك، از درونی ترین قشر خاك، شاید وزش هیچ است. شاید نفخه مرگ است. آنهایی كه ناخواسته با مرگ دست و پنجه نرم كرده اند، جنگی نابرابر، محتوم... آن لحظه را چگونه گذرانده اند؟

کد N155223

آفتاب

در اتاق ۲۱۴ بیمارستان جم با فریده لاشایی نقاش

وبگردی

مطالب مرتبط

لیست نظرات