خانمِ «سرپرست» چشم فدراسیون را هم کور کرد | چند شغله‌ به احیا نمی‌رسد

خبرگزاری مهر - گروه ورزش: احیای «فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان» با وجودی که سه دهه پیش فعالیت‌هایش در ایران ملغی اعلام شد و امروزه هم خاستگاه مشخصی در ورزش جهان ندارد، جزو برنامه‌های به ظاهر اولویت دار مدیران ورزش کشور در سال گذشته قرار گرفت.

اگرچه تا به امروز که ماه‌ها از طرح ابتدایی آن می‌گذرد، جز انتخاب سرپرست هیچ گام دیگری برای آن برداشته نشده است. از خانم سرپرست و اقداماتی که موظف به انجام دادن آنها در کمترین زمان ممکن بود نیز هیچ خبر و اثری نیست.

بعد از اینکه فعالیت‌های فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان به دلایل نامشخص تعطیل شد، بارها مدیران ورزش نسبت به آغاز به کار دوباره آن تاکید کردند تا اینکه ۲۰ مردادماه سال گذشته و در نشست مشترک رضا صالحی امیری و مسعود سلطانی فر احیای دوباره این فدراسیون تصویب و تاکید شد که اقدامات لازم در این زمینه به سرعت انجام شود.

با این حال پنج ماه زمان برد تا وزیر ورزش تکلیف مدیریت این فدراسیون را مشخص کند. در حکمی که سلطانی فر برای الهه عرب عامری به عنوان سرپرست فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان صادر کرد، تاکید شد به اینکه در اسرع وقت نسبت به برگزاری مجمع انتخاباتی ریاست این فدراسیون اقدام شود اما تا به امروز نه خبری از اقدامات انجام شده، بوده و نه آثاری از آنها دیده شده است.

سرپرستِ پُرمشغله یا کم کار؟!
الهه عرب عامری بعد از اینکه به عنوان سرپرست فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان انتخاب شد در گفتگو با خبرنگار مهر به انتقادات مطرح نسبت به راه اندازی دوباره این فدراسیون واکنش نشان داد و حتی بر ضرورت احیای فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان تاکید کرد. وی حتی مدعی شد که «دغدغه اش فراهم کردن شرایط برای برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیون است و تلاش می‌کند هرچه زودتر این موضوع را به سرانجام برساند».

حالا بعد از چهار ماه از آغاز به کار عرب عامری در فدراسیون بین المللی ورزش زنان این سوال مطرح است که «پیگیری فعالیت‌ها در رابطه با این فدراسیون و راه‌اندازی دوباره آن به کجا رسیده است؟»، برای اطلاع از پاسخ این پرسش خبرنگار مهر طی روزهای گذشته بارها با الهه عرب عامری تماس داشت اما وی با وجود اطلاع از دلیل تماس و محور گفتگو، به هیچ یک از آنها پاسخ نداد.

قدر مسلم اینکه اگر تا به امروز برای فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان و از سرگیری فعالیت‌هایش اقدام خاص و قابل توجهی صورت گرفته بود و نتیجه‌ای به دست آمده بود، به اندازه کافی در بوق و کَرنا می‌شد طوری که اصلاً نیازی به پیگیری برای اطلاع رسانی نداشت اما به نظر می‌رسد برخی مشغله‌های ورزشی و غیرورزشی سرپرست منتخب مانع از رسیدگی صد درصد به پرونده شده و باعث شده به نوعی کم کاری صورت بگیرد.

به هر حال الهه عرب عامری به جز سرپرستی فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان به خاطر حضور در فدراسیون ورزش‌های دانشگاهی به عنوان رئیس انجمن تیراندازی و همچنین تدریس دانشگاهی با مشغله‌های دیگری هم مواجه است و شاید به همین دلیل طی چهار ماه گذشته که سرپرستی فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان را پذیرفته، جز صحبت و اظهار نظر در مورد اهمیت این فدراسیون و لزوم توجه مدیران وزارت و کمیته به آن نتوانسته اقدام نتیجه بخشی داشته باشد.

سری که درد نمی‌کرد را دستمال بستند
به گزارش خبرنگار مهر، فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان که ۳۰ سال پیش از حمایت تمام قد رئیس وقت کمیته بین المللی المپیک، رئیس وقت شورای المپیک آسیا و رئیس جمهوری وقت ایران برخوردار بود، با وجود تصمیمی که برای «احیا» دوباره آن گرفته شده همچنان در «کما» به سر می‌برد و با این روندی که در حال طی شدن است اصلاً مشخص نیست چه زمانی از این وضعیت خارج خواهد شد.

البته تأخیر در سر و سامان گرفتن فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان هیچ تأثیری در وضعیت ورزش بانوان ایران و حتی جهان نخواهد داشت همانطور که طی هشت سال گذشته که فعالیت‌های این فدراسیون تعطیل شده بود، چنین تأثیری حس نشد کما اینکه طی این مدت بانوان ورزشکار ایران در اولین حضور و اولین مدال‌آوری در خیلی از میادین و از جمله المپیک را هم رقم زدند.

اصلاً به همین دلیل بود که بعد از مصوب شدن احیای فدراسیون بین المللی ورزش زنان و انتخاب سرپرست برای آن، انتقاداتی مطرح شد مبنی بر اینکه «فدراسیون بین المللی ورزش زنان کدام بار را از دوش ورزش بر می‌دارد؟»

به هر حال این فدراسیون سال ۱۳۶۹ در شرایطی تأسیس و آغاز به کار کرد که الگوهای رایج پوشش ورزشکاران زن در سطح جهان با مذهب و اعتقادات زنان مسلمان مغایرت داشت و به همین دلیل محدودیت‌هایی برای این دسته از ورزشکاران جهت حضور در مسابقات بین المللی و بعضاً ملی ایجاد شده بود. اصلاً به همین دلیل بود که «بازی های اسلامی بانوان» به عنوان مهمترین برنامه این فدراسیون تازه تأسیس در دستور کار قرار گرفت تا اینگونه خلأ ناشی از محدودیت‌های حضور بانوان در میادین بین المللی و با حجاب اسلامی کامل پُر شود اما واقعاً در این مقطع زمانی که چنین کمبودهایی در ورزش بانوان حس نمی‌شود، چرا باید تصمیم به احیای دوباره یک فدراسیون فراموش شده گرفته شود تا چنین انتقاداتی در رابطه با آن ایجاد شود.

جدا از همه اینها، این موضوع در ورزش ایران به یک عادت تبدیل شده که موضوعی مصوب شود و برای آن حکمی صادر شود اما آنگونه که باید مورد پیگیری و نتیجه‌گیری قرار نگیرد. فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان و تصمیم برای راه اندازی دوباره آن هم از این دسته تصمیمات و مصوبات هستند در حالیکه برای این فدراسیون نه مکانی مشخص شده، نه بودجه‌ای تعریف شده و نه اصلاً مدعیِ پیگیری وجود دارد.