برگزاری یادبود فرمانفرمائیان با حضور چهره‌های هنری

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، آیین یادبود منیر شاهرودی فرمانفرمائیان هنرمند برجسته کشور و واقف 51 اثر ارزشمند به دانشگاه تهران با حضور چهره هایی چون مجید سرسنگی، محمد بهشتی، سیدمجتبی حسینی، هادی مظفری، بهمن فرمان آرا، علیرضا سمیع آذر، فاطمه معتمدآریا، رز عیسی، فرمانفرمائیان و جمع گسترده از اهالی فرهنگی و هنر، پنجشنبه 5 اردیبهشت در باغ موزه نگارستان برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، مجید سرسنگی معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران، طی سخنانی ضمن ادای تسلیت به جامعه هنری کشور و حاضران در مراسم، گفت: به نمایندگی از دانشگاه تهران فقدان این هنرمند ارزشمند را تسلیت عرض می کنم. امروز قرار بود نیلی احمدآبادی رئیس محترم دانشگاه تهران، حضور داشته باشد و ابراز همدردی کنند متاسفانه به دلیل سفری که به استان خوزستان برای بررسی مسائل سیلاب ها داشتند، این توفیق برای ایشان میسر نشد بنابراین من وظیفه دارم سلام و تسلیت ایشان را خدمت شما اعلام کنم.
وی افزود: برای ما که مخصوصا در این یکی دو سال اخیر مرتب با این هنرمند برجسته در ارتباط بودیم و این توفیق برای دانشگاه فراهم شد که موزه ای تحت عنوان نام این هنرمند در باغ موزه نگارستان افتتاح شود.
سرسنگی با بیان اینکه این فقدان بسیار سنگین تر است، ادامه داد: خود من در این دو سال هر وقت که خدمت این هنرمند برجسته می رسیدم و یا اگر ایشان به مناسبتی تشریف می آوردند، از مصاحبت با ایشان لذت می بردم به خاطر اینکه خانم فرمانفرمائیان غیر از اینکه یک هنرمند برجسته بود، یک انسان فرهیخته هم بود و به همین علت است که نام و یاد و خاطره ایشان در کنار آثار برجسته ای که خلق کرده تا سال های سال در این کشور و در دل ایرانیان باقی خواهد ماند.
معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران، ادامه داد: موزه منیر که به همت و بزرگواری خود ایشان در باغ موزه نگارستان افتتاح شد، امروز محل مراجعه بسیاری از عاشقان هنر ایرانی است و این عاملی است که نام و یاد این هنرمند همچنان در فضای هنری و فرهنگی کشور باقی بماند. ایشان عمر پر برکت و مبارکی داشت و تحسین برانگیز است که نه تنها در کشور بلکه در سطح جهانی نام هنر ایرانی را پرآوازه کرد. امیدوارم ما در دانشگاه تهران امانتدار خوبی برای آثار و یاد و خاطره این هنرمند برجسته باشیم.
در ادامه این مراسم، محمد بهشتی به سخنرانی پرداخت و گفت: درگذشت هنرمند یگانه سرکار خانم منیر شاهرودی فرمانفرمائیان را خدمت خانواده محترمشان، دوستانشان و دوستدارانشان تسلیت عرض می کنم. نزدیکک به یک هفته قبل از در گذشت ایشان، توفیق دیدار داشتیم و مرحوم منیر می خندید و می گفت دارم می رم. طبیعتا ما جدی نگرفتیم اما ایشان آگاه بودند و از خیلی قبل تر مقدمات رفتن را فراهم کرده بودند.
وی افزود: برای چنین هنرمندی، فکر می کنم نزدیک به صد سال عمر، کم بود زیرا هر وقتی که من او را دیدم اولا سرشار ازانرژی و زندگی بود و ثانیا هزاران طرح و ایده برای اجرا کردن داشت. او یکی از پر کارترین هنرمندانی بود که می شناسیم اما باز هم کلی کار نکرده داشت.
بهشتی ادامه داد: در بین هنرمندان ما منیر فرمانفرمائیان خیلی معادل ندارد، کسی که در جهان شناخته شده تر از سرزمین خودش باشد و تقریبا موزه معتبری در دنیا نیست که اثری از ایشان نداشته باشد اما سال های زیادی نیست که در داخل ایران جامعه هنر ایشان را شناخته و با تحیر هم شناخته است. موزه منیر یادگاری این هنرمند برای جامعه ایرانی است، این موزه حکم گلاب را دارد که ما عطر منیر صداقت، لطف و صفا و شاعرانگی را از آن استشمام می کنیم.
در ادامه این مراسم، سید مجتبی حسینی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، طی سخنانی گفت: خانم فرمانفرمائیان از دو جهت برای من اهمیت ویژه داشتند؛ گزاره اولی که در ذهن من می آید این است که ذوق خلول و طلب جاودانگی یکی از تمایزات انسانی است، هیچ آدمی بر پشت زمین نزیسته که میل به جاودانگی در جان او شعله ور نباشد حتی اگر به نام نیکی قناعت کند. بنابراین انسان ها در طلب نام نیک، یاد خوب و خوش و امتداد و استمرار حیاتشان، کارهایی می کردند و دستاوردهایی داشتند که آن ها را بر زمین مستقر دارد دست کم خاطره آن ها را در دل ها و جان های کسانی که پس از آن ها خواهند آمد، جاری و مستمر باشد.
وی افزود: هنر این پدیده جاودانه و جادویی یکی از رمزهای ماندگاری انسان است. سرکار خانم فرمانفرمائیان هنرمند یگانه و ستاره د رخشانی بودند و با آثار نابی که ملهم از فهم و فکر و فرهنگ و هویت او بود توانستد عیاری را به یادگار بگذارند و ممیزه هایی را در آثار خودشان درج کنند که این جاودانگی از دریچه آثار همیشه پابرجا خواهد بود.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه اظهار کرد: گزاره دومی که همیشه در یادکرد ایشان در ذهن من می آید، این است که من به سابقه خانوادگی کمی با سنت وقف آشنا بودم و بعد این توفیق را پیدا کردم که 110 ماه از عمرم را به اداره مجموعه موقوفات حاج حسین آقا ملک، سپری کنم. در آن 110 ماه به ذوق جان و از صمیم دل تجربه کردم که چطور وقف می تواند حیات کسی را چنان استمرار ببخشد که گویی او هر لحظه در کنار ما هست و عطر نفسش را لحظه به لحظه می توان استشمام کرد.
وی با اشاره به سنت مبارک وقف، گفت: زمانی که من منصوب شدم تقریبا چیزی حدود چهل سال از فوت مرحوم ملک گذشته بود اما آثار و یادگاران او که با سنت وقف جاودانه شده بود، حاج حسین آقا را روز به روز زنده تر می کرد زیرا افراد بیشتری با موقوفات او آشنا می شدند و هر که با موقوفات او آشنا می شد درمی یافت که چقدر کار او بزرگ بود و چه میراث ارزشمندی را به یادگار گذاشته است.
سیدمجتبی حسینی افزود: سرکار خانم فرمانفرمائیان نیز 51 اثر از آثارشان را وقف کردند آن هم وقف دانشگاه تهران که نهاد نام دار و نام آور و بلندآوازه ای است که دومین درخشش و تلالو این هنرمند هم روزگار ما در ذهن و ضمیر من است. فکر می کنم کسی که توانست چنین آثاری را بیافریند و بعد این آفرینش را در جامه فاخر و قبای بلند وقف برای روزگاران بعد از خودش به یادگار بگذارد، حتما انسان بزرگوار و کریم الاطبعی بوده است. از این روی بر من واجب بود که در این جمع حاضر باشم.
در ادامه، رز عیسی از شاخص ترین کارشناسان هنرهای تصویری خاورمیانه و از دوستان منیر فرمانفرمائیان به سخنرانی پرداخت و از اهمیت کارهای منیر و اهمیت موزه او در گوگنهایم و ایران گفت.
سپس فرمانفرمائیان به سخنرانی پرداخت و از طرف خانواده و فرزندان منیر فرمانفرمائیان از همه حضار قدردانی کرد.
در پایان این مراسم، فاطمه معتمدآریا بازیگر سرشناس، طی سخنانی گفت: در تمام این بیست و چند سالی که من ما منیر فرمانفرمائیان آشنا بودم، هیچ وقت هیچ گله و شکایتی از چیزی نداشت و هیچ وقت لبخند از لبهایش نمی رفت. از مشخصه های بسیار مهمی که در وجودش بود، عشق به حیات و هستی و زندگی بود.
وی افزود: جالب بود که منیر جون برای هر چیزی حیات قائل بود برای یک شاخه گل برای یک تکه از شیشه هایی که به هم وصل می کرد برای عصای خودش که با آن با خشم حرف می زد و می گفت بی تربیت همین جا بنشین و تا من نشسته ام، تکان نخور. برای همه اشیا هویت قائل بود شاید رمز حیات طولانی و لذت بخشی که منیر جون علی رغم همه سختی ها و نابسامانی هایی که در طی سال های زندگی برایش وجود داشت، همین عشق به حیات و زندگی بود و همین عشق باعث خلاقیت و پویایی او بود.
فراهنگ**9031**9246**