آزمون درس آموزی از تعالیم سعدی در یادروزش

به گزارش ایرنا، شیراز را همه به اردیبهشت و اردیبهشت را به سعدی می شناسند. سعدی شاعری با هزاران چهره و بیش از هزار هنر. از فصاحت کلامش گرفته تا بلاغت گفتار، از روانی طبع تا سهل ممتنع بودن غزل‌هایش، از نصیحت‌ به ملوک تا دوستی وزرا، از مهرورزی به یتیمان تا احسان به ناتوانان، اما باز همه این‌ها سعدی هست و سعدی این همه نیست.
اساس عالم مطلوب سعدی به گفته غلامحسین یوسفی، مصحح بوستان او، عدالت است و دادگستری. در دید سعدی جز آنکه فرمانروای عادل باید رعایت حال مردم کند و بر دل آنان فرمان براند نه کشورشان، برای خردمندان و دانشمندان نیز مسئولیت‌هایی متصور است. آنان باید با انسانیت و ایثار بر دل دردمندان مرهم گذارند و هرچه در این امر توانمند‌تر باشند، بر دیگران برتری می‌یابند.
وقتی در بوستان می‌بینیم فرماندهی در خشکسالی نگین انگشتری خود را می‌فروشد و به درویشان و مسکینان می‌بخشد یا از حاتمی یاد می‌شود که اسب گرانبهای خود را برای ضیافت مهمانی ناشناس قربانی می‌کند، آنچه می‌توان آموخت تنها ایثار است و جانبازی، گره از مشکل درماندگان رفع کردن است و بر مدار اخلاق گام برداشتن.
امروز اردیبهشت شیراز، کوه‌های مجاور آرامگاهش را به رنگ خضرایی و به بلور زیبای گل‌ها مزین کرده است؛ اما سعدی و مردمانش دردمند و زخم‌خورده‌اند. چندی بیش نگذشته است که آب، همه همسایگان سعدی را در نوردید و خانه‌هایشان را به زیر گل و لای فرو برد، اسباب اثاثیه‌شان را ویران کرد و دل‌هایشان را غمبار.
امروز سعدی داغدار و دل‌نگران مردمانی است که از سالیانی پیش زیر سایه او و در کنار رود و چشمه‌ای با نام او سکنی گزیده‌اند. مگر می‌شود همدلی و همدردی نصب‌العین سعدی باشد و در روزی به نام او و در محله‌ای با عنوان او، نتوان آن را جاری کرد.

** یادروز سعدی فرصتی برای تجسم آرمان شهر او است
امسال اهالی فرهنگ و هنر، سعدی دوستان و سعدی خوانان باید شمه‌ای از جهان آرمانی سعدی را به تصویر بکشند. امسال در یادروز سعدی در اول اردیبهشت‌ماه جلالی سالگرد نگاشته‌شدن بلیغ‌ترین و فصیح‌ترین اثر فارسی و همچنین در روز میلاد اما زمانش که حکومت او تصویر آرمان شهر عدالت ورز و حکومت مستضعفان است، آنچه می‌توان به سعدی و ساحت آن امام حاضر داد این است که راه و روش و سلوک او و درس‌ها و حکایاتش را که شیوه اصیل مسلمانی است، آموخته‌ایم.
گرچه آنچه در سیل فروردین‌ماه دیدیم، نمود آن حکایت بود که مردی برخوردار در قحط‌ سالی دمشق همچون بینوایان رخ زرد کرده بود و بهره ای از آسایش نداشت، از او پرسیدند که چرا این گونه است و او پاسخ داد:
نخواهد که بیند خردمند ریش/ نه بر عضو مردم نه بر عضو خویش
سعدی خواستار بروز احساسات عمیق انسانی است و به ما چگونه همدلی کردن را آموخته است.
او می‌خواهد جامعه را با تعالیم اخلاقی فراگیر و بی‌مرز بی‌زمانش‌ از بدی‌ها پاک‌ کند.
جلوه‌های مهر در اشعار سعدی،‌ در بوستان و گلستانش در همه آنچه از او مانده است، بزرگترین درس‌ها را به ما می‌دهد.
با این وصف، یادکرد سعدی در میان مردمانی که زخمی بر پیکرده روحشان نشسته است و در دل محله‌ای که هنوز ردی از سیل ویرانگر را با خود دارد، باید با احسان و نیکویی و آنگونه که شایسته سعدی است، برپا شود.

** فرهنگوران در روز سعدی، همراه سعدی اند
در این میانه مرکز سعدی شناسی چندی پیش گامی درخور برداشت و با دعوت از فرهیختگان برای یاری رساندن به همسایگان سعدی، اعلام کرد که بخشی از هزینه‌های مراسم یادروز سعدی را صرف مردمان آسیب دیده از سیل می‌کند.
خواننده شیرازی‌، علی زند وکیلی هم بخشی از درآمد کنسرت اخیرش را در شیراز، به همشهریانش اختصاص داد و روز سعدی را برگزید تا برای شادکردن دل این مردمان قدمی بردارد. او در اولین روز اردیبهشت ماه در شهرک سعدی حضور می‌یابد و یاریگر خانواده‌هایی می‌شود که در سیل بخشی از وسایل زندگی خود را از دست دادند.
با این حال،‌ روز سعدی امسال در‌های آرامگاه باید برای دلجویی از مردمانی رنج‌دیده تماماً و بدون مرز گشوده باشد و آنچه برنامه‌ریزی شده است، بیش از یادکرد از مقام شامخ ادبی این ادیب بی‌تکرار، اثبات آموختن درس‌ها و تعالیم سعدی باشد.
همسایگان سعدی به درک آرامش،‌ شادی و دریافت همدلی‌های معنوی در روزی که متعلق به خود آنهاست نیاز دارند، خواندن مقاله‌های پر طمطراق درباب فصاحت و بلاغت سعدی آن هم از روی کاغذی که حتی سخنرانان، خود از پس واژگانش بر نمی‌آیند و کلام طولانی رخوت‌باری که بار‌ها طی سالیان گذشته در آیین روز سعدی، کام فرهنگوران و اوقات سعدی دوستان را تلخ کرده است، امسال باید بدل به جشن درس نوع‌دوستی و همدلی و شنیدن کلام شادی و صفا و دوستی باشد.
آنچه سعدی خود، ‌می‌پسندند و سعدی دوستان آن را چشم‌انتظارند جشنی است که ابعاد وجودی سعدی را و تعالیمش را نشان دهد.

از: سیده سمیرا متین نژاد
7375/ 2027