ماه محرم رسید و بیرق حسین برپا شد

آفتاب: محرم در ایران مقدمات خاص خودش را دارد، همه شهرهای ایران از روزها قبل برای عزای حسینی آماده می شوند. خیابان ها آذین بندی می شوند، شهر چهره ای دیگر به خود می گیرد  و شور حسینی از تمام کوچه پس کوچه های شهر به گوش جان می رسد. روایت محرم و سیاه پوشی اش، نشان از عرض ارادتی است عمیق، که مردمان این سرزمین به سرور و ثالار شهیدان دارند.
مردم ایران در طول تاریخ تشیع این سرزمین، عزای حسینی را با سنت و فرهنگ ایرانی همراه کردند و این همراهی شکوه و عظمت خاصی به سوگواری عزای حسین داده است. بیرق های سرخ، سیاه و سبز، از در و دیوار تکایا، مساجد، هیات ها و خانه های مردم در اقصی نقاط کشور برپا می شود و عزاداران حسيني با نواختن شبانگاهي بر طبل های عزا به استقبال محرم مي روند.
آذین بندی تنها به دیوارهای شهر و روستاها خلاصه نمی شود، شال هاي سبز و سياه، چفيه هاي عربي و دستارهاي سياه نیز بر سر و گردن مردم شهرها و روستاها نمایان می¬شود و چهره مردم را نیز با عزای حسین همراه می کند. حضور کودکان، جوانان و نوجوانان در دسته های عزاداری، شور دیگری به مراسم می دهد. همه برای گرامی داشت عزای حسین و یارانش آماده می شوند.
با مرور اجمالی سنت‌های عزای حسینی و تنوع و تعدد در برپایی آداب و رسوم در نقاط مختلف ایران، متوجه عمق و ریشه ارادت ایرانیان به امام حسین (ع) و یارانش می شویم، به گونه ای که برای حضور در مراسم نقاط مختلف، در انتخاب می مانی! از یزد و نخل گردانی اش گرفته، تا عزاداری بازار تبریز و تهران. از میدان نقش جهان گرفته تا علم بندی مراغه ای ها. از مجمه گزاری در مازندران، تا صبح خوانی روضه عاشورا در گیلان. اجتماع بزرگ حسینی در زنجان. روضه های خانگی در خوزستان، نوحه خوانی بوشهری ها، سینه زنی  سه سنگ در بهبهان، سوگواری لطمیه زنان عرب، نخل گردانی در جاجرم و هزاران سنت و آیین دیگر نشان از اهمیت حفظ سخنان حق حسین در واقعه عظیم کربلاست.
جدای از آن حضور پر رنگ شعرهای عاشورایی در ادبیات و شعر و هنر ایرانی، که برای آن دورهای تاریخی در نظر گرفته اند، نشان می دهد، عاشورا نزد مردم ایران، تنها یک حادثه نیست، فرهنگ و مکتبی است که سینه به سینه، نسل به نسل در جان ایرانیان ریشه دوانیده است.
منصوره محمدی