آفتاب

انتقاد خامه‌یار از سکوت جوامع بین‌المللی در قبال مردم غزه

انتقاد خامه‌یار از سکوت جوامع بین‌المللی در قبال مردم غزه

جمعه‌های فریاد و پایداری، جمعه‌های درد و رنج و در عین حال حماسه. فردا دوم شهریور،سلسله "راهپیمایی‌های بازگشت" فلسطینیان به بیست و دومین جمعه خود خواهد رسید.

به گزارش ایسنا، عباس خامه‌یار معاون امور بین‌الملل سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در یادداشتی  از فریادها و مقاومت‌های مردم فلسطین گفت.
سرزمین فلسطین، سرزمینی است که همواره با طعم زیتون شناخته شده است ولی دیربازی است که طعم خون، رنج و ستم گرفته است و جهان هم خاموش و منفعل، همچنان نظاره گر باقی مانده است.

غزه مقاوم، دردمند و بردبار در حالی پا به ششمین ماه مقاومت با سبک نوین مسالمت آمیز خود می‌گذارد که در مقابل خود چیزی جز سرکوب و خشم و بی‌عدالتی نمی‌بیند.
غزه سرافراز تاکنون در بیست و یک جمعه گذشته، بیش از یکصد و نود شهید و هجده هزار مجروح بر جای گذاشته است و جهان مدعی دفاع از حقوق بشر، همچنان خفقان گرفته و کاهش وزن سلبریتی‌های هالیوودی برایش از اشک و ماتم مادران بر نعش کودکان و نوزادان فلسطینی مهمتر جلوه کرده است.
راستی! مردم غزه مگر چه خواسته‌اند؟! و چه فریادی سر می‌دهند که اینگونه به خاک و خون کشیده می‌شوند!
دنیا را چه می‌شود که اینگونه شاهد سرکوب خونین مردمی آواره و ستم دیده هستند که خواهان بازگشت مسالمت‌آمیز به خانه‌های خود در سرزمین مادریشان‌اند و دم فرو نمی‌برد!!؟ چشم پوشی و سکوت مرگبار سازمان‌های بین‌المللی مدعی حقوق بشر چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟
همدستی اغلب نظامها و رژیم‌های به اصطلاح اسلامی و عربی ننگ آور و نهایت بی‌شرمی است. آنان غالباً پشت پرده و گاه علنی آتش بیار معرکه شده و برای طرف مقابل دم تکان می‌دهند که مبادا عالیجنابان صهیونیست از آنها دلخور شده و مورد بی‌مهری آنان قرار گیرند!!!
مدعیان رعایت قانون و حقوق شهروندی ناجوانمردانه در استیفای حقوق فلسطینیان مظلوم چشم فرو بسته‌اند و زبان در کام فرو برده‌اند.
سازمان‌های به اصطلاح مدافع حقوق بشر نمی‌توانند در برابر ساده‌ترین مطالبه بشر که همانا حق زیستن در خانه و کاشانه آبا و اجدادی است تا ابد غافل و ساکت بمانند و آنان  هیچگاه نخواهند توانست از ملتی حق جو که به قدمت تاریخ ریشه در سرزمین مقدس خود دارد را از مطالبه برحق خود بازدارند.
مردان و زنان غزه و دیگر فلسطینی‌های سرزمین‌های اشغالی از دوران کودکی تاکنون آموخته‌اند که چگونه با دستانی خالی اما با دلهایی مالامال از عشق به میهن در برابر اشغالگران و غاصبان   ایستادگی، مقاومت و مبارزه کنند و حقوقشان را بازستانند.
زمان را نباید از دست داد و نباید به صفحات تاریک تاریخ پیوست. حرکتی به قلم هایمان، تلنگری به اندیشه هایمان بدهیم و بر عزم، اراده و مقاومتمان بیفزاییم...
فلسطینیان در "راهپیمایی های بازگشت" و در جمعه های خونین نباید تنها بمانند.
خداوند یاورشان و دعای میلیونها انسان آزاده بدرقه راهشان... .

انتهای پیام

کد N1938968

وبگردی