وعده تشکیل انجمن صنفی رنگ و بوی واقعیت نگرفت/کم‌کاری مشهود از جانب چه ارگانی است؟

به گزارش خبرنگار ایلنا، جمعی از پرسنل «شرکت بهره‌برداری راه‌آهن شهری و حومه» با ارسال نامه‌ای به خبرگزاری ایلنا، تاکید کردند که پس از گذشت ۱۳ سال از عمر این شرکت، وعده تشکیل انجمن صنفی کارگری و کانون شورای اسلامی کار، رنگ و بویی از واقعیت به‌خود نگرفته است.

آنها با اشاره به «نادیده انگاشته شدن مسائل صنفی کارکنان شرکت بهره‌برداری متروی تهران» در تمام این سال‌ها به سایر مطالبات بر زمین مانده خود از قبیل اجرا نشدن قانون مشاغل سخت‌و‌زیان آور اشاره کرده‌اند.

متن کامل بیانیه پرسنل شرکت بهره‌برداری راه‌آهن شهری و حومه به شرح زیر است:

با توجه به شرایط اقتصادی خاص حاکم بر کشور، مقام معظم رهبری با درایت و تدبیر با نامگذاری سال ۱۳۹۷ به نام حمایت از کالا و کارگر ایرانی خط مشی و سیر ارکان نظام را در جهت نیل به این هدف والا ترسیم کردند. البته حمایت از کارگران صرفا در خرید محصولات ایرانی خلاصه نمی‌شود و بلکه با نگاه موشکافانه می‌توان حمایت‌های قانونی و صنفی را مکمل آن دانست. همچنانکه در ماده ۱۳۱ قانون کار جمهوری اسلامی به آن اشاره شده و حفظ حقوق و منافع مشروع و قانونی و بهبود وضع اقتصادی کارگران امر واجب در نظر گرفته شده است.

همانگونه که مستحضر هستید در تمامی جوامع، برای جلوگیری از ایجاد فاصله بین آحاد جامعه و سازمان‌های بالادستی و حفظ پویایی و مانایی جامعه از نهادهای واسط سود می‌جویند، که این نهادهای واسط با ایجاد ارتباط موثر و بهینه بین سازمانهای اجرایی و جامعه، از هرج و مرج و چند دستگی جلوگیری می‌نمایند، که در جوامع کارگری اینچنین نهادهایی در هیئت تشکل‌های کارگری متبلور می‌شوند، که جلوگیری و ممانعت از استبداد سازمانی و افزایش فشار به کارگران، که خود مولد زمینه‌های تشنج سازمانی هستند را عهده‌دار می‌باشند.

طرح مشکلات صنفی کارگران در چنین نهاد‌ها و مراجع کار‌شناسی، فرصت نقد و بازنگری عملکرد منتهی به بحران را فراهم می‌سازد. سازمانی که از این فرصت بهره نبرد دیر یا زود در مسیر افول قرار گرفته و باعث تضییع منابع جامعه و سرمایه‌های اجتماعی می‌گردد.

شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه باتوجه به بزرگی و گستردگی مختصات جغرافیایی خود در کلانشهر تهران و به انضمام جمعیتی بالغ بر هشت هزار نفر پرسنل، جزء معدود سازمانهای زیرمجموعه شهرداری تهران می‌باشد که هنوز از مزایای چنین تشکل‌های کارگری در چارچوب قوانین و مقررات وزارت کار، بی‌بهره است. البته در طی سنوات گذشته، یکبار شرکت بهره‌برداری متروی تهران اقداماتی در زمینه تاسیس شورای اسلامی کار انجام داد، ولی بدلیل به حد نصاب نرسیدن آرا پرسنل در مرحله انتخابات، تنها روزنه امید کارکنان برای دارا بودن از یک تشکل کارگری به یاس مبدل گردید.

از آن زمان تا اکنون هم دیگر هیچگونه اقدامی در راستای تحقق این مهم از جانب شرکت صورت نگرفته است. تا اینکه در ابتدای دیماه ۱۳۹۶ از طرف جمعی از پرسنل شرکت درخواستی کتبی مبنی بر تشکیل انجمن صنفی به وزارت کار ارایه شد، ولی وفق پیگیری‌های انجام شده تا این لحظه هیچ گونه اقدام عملی در راستای پیشبرد این درخواست از جانب وزارت کار واقع نشده است.

درخواستی که علیرغم اینکه بخشی از حق و حقوق لحاظ شده کارگر از جانب قانونگذار می‌باشد، متاسفانه به‌دلیل کم‌توجهی مسئولان مربوطه، مبدل به رویایی دور از دسترس برای پرسنل زحمتکش مترو شده است و البته وزارت کار در توضیح چرایی طولانی شدن پروسه تایید انجمن صنفی مربوطه، گا‌ها به زمانبر بودن سیکل احراز صلاحیت درخواست‌دهندگان بسنده کرده و گا‌ها هم علت تعلل در این باب را به تدارکات شرکت بهره‌برداری به منظور تاسیس شورای اسلامی کار گره زده است، وعده‌ای که بعد از گذشت قریب به ۱۳ سال از زمان تاسیس شرکت بهره‌برداری مترو، تاکنون رنگ و بویی از واقعیت به خود نگرفته است.

حال سوالی که در ذهن متبادر می‌شود این است که بعد از گذشت این همه سال از عمر شرکت بهره‌برداری و موافقت مدیران شرکت و وزارت کار و مطالبه پرسنل، چرا تاکنون هیچ تشکلی در این شرکت تشکیل نشده است؟ و کم‌کاری مشهود از جانب چه ارگانی است؟

مع الاسف، نادیده انگاشته شدن مسائل صنفی کارکنان شرکت بهره‌برداری متروی تهران، در دو گروه حقوق قانونی معوقه و معطل با خاستگاه قوانین مدرن و آیین نامه‌های مصوب (رفاهیات، صندوق‌های پس‌انداز کارکنان و...) و انتظارات و مطالبات کارکنان به لحاظ شرایط کار (اجرای مسیر ارتقا شغلی، اجرای سختی کار و...) آسیب‌های جدی به فضای اعتماد سازمانی وارد خواهد کرد. امید است که وزارت کار به عنوان متولی و قیم کارگران، با اهتمام بیشتری برای احقاق حق کارکنان شرکت بهره‌برداری مترو تهران گام بردارد.