به گزارش خبرنگار ایلنا، در دنیای امروز ترس، وحشت، اضطراب به امر فانتزی انسان یا خیال او نیز نفوذ کرده و روی بوم یک هنرمند به نمایش درمیآید و این تصاویر وقتی با موسیقی تلفیق میشود قطعا تاثیرپذیری بیشتری روی مخاطب دارند. نمایشگاه «اضطراب» که این روزها در گالری ایرانشهر به نمایش درآمده در حقیقت تلفیقی مناسب از موسیقی و هنر تجسمی است و آثار محمد کیوان در کنار موسیقی عماد عتیقی قطعا تاثیر عمیقتری بر مخاطب دارد.
محمد کیوان با اشاره به نمایشگاه »اضطراب» اظهار کرد: این نمایشگاه درباره کلام و زبان است زبانی تاریخی که جهان شمول است.
او ادامه داد: براساس نظریه لاکان سه اصل بنیان میشود امر خیالی یا فانتزی، امر نمادین (نمادهایی مانند آزادی) و امر واقعی (آن چیزی که در اصل زندگی انسان است) و در حقیقت همه انسانها با این سه اصل درگیر هستند. گاهی جامعه جهانی به مرحلهای میرسدکه امر فانتزی دیگر برای انسان کارآمد نیست و دردناک میشود.
این هنرمند افزود: در واقع بجای اینکه امر فانتزی انسان را رقیق کند، خود تبدیل به یک کابوس میشود و انسان برای فرار از این امر فانتزی مجبوربه بازگشت به امر واقعی است و در این بازگشت درگیر جبر جغرافیایی، جبر زمانی و تاریخی میشود و نمیداند چگونه میتواند از این جبرها فاصله بگیرد.
کیوان با بیان اینکه در نقاشی اولین اقدام برای برقراری ارتباط تصویرسازی آنچه در ذهن است، گفت: در حقیقت ذهنیت مجازی زبان، نقاشی است. متنها ایده اصلی تصویر هستند و در تکمیل تصاویر هستند چراکه نقاشی هیچگاه احساس واقعی یک نقاش را نمیتواند بیان کند و نقاش مجبور است با حروف آن حس را منتقل کند و با این کار اثر را عقیم میکند.
او تاکید کرد: هنر بصری، هنری کاملا عقیم است چراکه هر فردی نسبت به ذهنیت و رشد عقلی خود برداشت شخصی از یک تصویر دارد و نقاش هر کاری بکند باز هم نمیتواند احساسش را به وسیله تصویر به مخاطبش منتقل کند.
تاثیر موسیقی بیش از دیگر هنرهاست
عماد عتیقی (آهنگساز) درباره موسیقی این نمایشگاه گفت: با توجه به شناختی که از آقای کیوان داشتم و پس از دیدن تصاویر با توجه به احساسی که از آنها گرفتم، این ملودی به ذهنم رسید.
او بیان کرد: باتوجه به نوع آثار و نام نمایشگاه که اضطراب بود سعی کردم ملودی انتخاب کنم که با آثار هماهنگ باشد و با ساز پیانو ملودی ساختم که این نوع از حس را به مخاطب القا کند. البته در ابتدا قصد داشتم تنها از ساز پیانو استفاده کنم اما بعد احساس کردم با استفاده از ساز زهی «چلو» بتوانم اضطراب بیشتری را در اثر ایجاد کنم تا به آثار نقاشی بیشتر نزدیک شود.
این آهنگساز ادامه داد: بیشترین بار وحشت در این اثر برعهده ساز چلو بود و البته سعی میکردم با ساز پیانو در مقاطعی از حس ترس و وحشت اثر کم کنم چراکه اگر قرار بود تا پایان به این صورت پیش برویم اثر کاملا یکنواخت میشد.
عتیقی با بیان اینکه گاهی اوقات در موسیقی از نتهایی استفاده میشود که خارج از استاندارد آن موزیک هستند، گفت: این نتها درست است که در گام آن موزیک نیستند اما نه تنها باعث آزار نمیشوند بلکه میتوانند وقفهای در موزیک ایجاد کنند تا حس اضطراب را به شنونده بیشتر القا کند.
او درباره تاثیر موسیقی بر هنرهای تجسمی گفت: معتقدم موسیقی اگرچه هنری است که با تاخیر درباره یک رویداد بیان میشود اما ویژگی مثبتی که نسبت به هنرهای تجسمی دارد این است که بسیار تاثیرگذار است و زودتر از یک اثر نقاشی احساس میشود.
این آهنگساز افزود: وقتی یک اثر نقاشی را میبینیم زمان بیشتری طول میکشد تا حس آن اثر و خالقش را درک کنیم تا وقتی یک موسیقی را میشنویم در حقیقت موسیقی تاثیرگذاری بیشتر و زودتری روی مخاطب دارد.
عتیقی با بیان اینکه موسیقی تاثیر مثبتی در هنرهای تجسمی دارد، گفت: معتقدم موسیقی و هنر تجسمی میتوانند مکمل هم باشند و اگر درست و بجا در کنار هم قرار بگیرند میتوانند تاثیر بیشتری در راستای بیان یک ایدهائولوژی داشته باشند.
او درباره این موزیک نیز توضیح داد: اگرچه سازهای استفاده شده در این موزیک سازهای غربی بودند اما فضای حاکم بر موسیقی فضایی کاملا شرقی بود و معتقدم موسیقی شرقی (ایرانی) نیز میتواند موسیقی پراضطرابی باشد چراکه اتفاقاتی که در تاریخ کشور ما روی داده قطعا روی هنر نیز تاثیرگذار بوده است.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است