مواضع مکزیک در قبال انتخابات آینده آمریکا/ترامپ؛ بزرگترین خطر

به گزارش خبرگزاری مهر، «لوئیس روبیو» رئیس مرکز تحقیقات توسعه در طی مقاله ای در سایت خبری «گلف تودی»  به بررسی مواضع دولت مکزیک نسبت به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ـ با وجود مخالفت ترامپ با مکزیک و مردم آن ـ پرداخته و روابط دو جانبه دو کشور را از لحاظ تاریخی توضیح داده است.

کشور مکزیک با دارایی های استثنایی خود مانند فرهنگ، تاریخ، مردم سرزنده و شوخ طبع و خدمات رسانی عالی در جامعه باید بتواند جامعه امریکا را فتح کند. در کوتاه مدت مکزیک با این دارایی ها نمی تواند کار خاصی انجام دهد فقط می تواند پل ها و ارتباطاتی را ایجاد کند.

خشم قابل لمس به سادگی قابل توجیه است. خطرات ریاست جمهوری ترامپ برای مکزیک بسیار آشکار و اهانت های او به مکزیک و مردم مکزیک غیر قابل پذیرش است. سوال مهم و اساسی این است که آیا مکزیک می تواند افکار عمومی را علیه ترامپ بسیج کرده و باعث شکست ترامپ در انتخابات شود بدون اینکه واکنش های سیاسی پیش بینی نشده برانگیخته شود؟

جغرافیای مکزیک باعث شده این کشور از لحاظ اقتصادی از فرصت های بیشماری برخوردار شود اما متاسفانه باعث افزایش قدرت سیاسی مکزیک در منطقه نشود. من فکر نمی کنم کسی بتواند با صراحت بگوید مکزیک قدرت سیاسی اصلی در منطقه آمریکای لاتین خواهد بود. با مد نظر قرار دادن این تفکر و با توجه به لکه ای که شان ملی این کشور را تحت تاثیر قرار داده است، در ارتباط با نوع رفتار مکزیک در مورد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باید گفت که مکزیک باید به شیوه ای رفتار کند که  گزینه های انتخابی خود را بدون بالا بردن خطرات توسعه دهد.

«سان تزو» فیلسوف جنگ، به خوبی کلمه «دشمن» را به جای «همسایه» در این مورد به کار برده است به طوریکه هیچ کس تاکنون نتوانسته این گونه عمل کند: اگر شما از توانایی خود و دشمن خود آگاه هستید از نتایج صدها جنگ نیز بهره مند خواهید شد، اگر شما از توانایی خود آگاهی دارید اما اطلاعی از توانایی دشمن ندارید ، برای هر پیروزی یک شکست را تجربه خواهید کرد. اما اگر شما از توانایی خود و دشمن اطلاعی نداشته باشید بدون شک در هر جنگی شکست خواهید خورد.

استراتژی یک بازیگر که در مقابل دشمنش از توانایی کمتری برخوردار است باید این باشد که شرایط را مد نظر قرار داده و به عواقب احتمالی رفتارهایش توجه کند. دولت مکزیک در طی ماههای اخیر بدین گونه عمل نموده است. این دولت سیاست های ملی گرایی را برای شهروندان مکزیک در ایالات متحده ترویج میکند تا بتواند در ایالت هایی که دموکراتها و جمهوریخوهان به طور مساوی طرفدار دارند سرنوشت انتخابات را تغییر دهد. در حالیکه منطق انتخابات بر اساس عدد می باشد استدلالات سیاسی دقیق نیستند. از آنجا که ممکن است رئیس جمهور آینده ایالات متحده مخالف دولت مکزیک باشد این کشور باید جانب احتیاط را رعایت کند تا با خشم وی نیز مواجه نشود.
به طور مشخص مکزیک باید طوری رفتار کند که کشورش را با خطرات ویرانگر مواجه نکند.

در حال حاضر در مورد ترامپ  شواهد نشان می دهد که چهره عمومی او نزد مردم مکزیک در طی مبارزات انتخاباتی اش نسبت به گذشته بهبود یافته است. پایگاه هواداران ترامپ  بر باورهای خود به طور عمیق پایبند بوده واز ورود شهروندان مکزیک و کمک های آنها اسقبال می کنند. مکزیک نباید آتش تنش بین دو کشور را دوباره شعله ور کند.

جهت بررسی روابط ایالات متحده آمریکا و مکزیک نگاهی مختصر به تاریخ روابط هر دو کشور خواهیم داشت. سیاست خارجی مکزیک به دلیل هم مرزی با ایالات متحده، تحت‌الشعاع این روابط  قرار گرفته است. پس از جنگ مکزیک بین دو کشور و انعقاد موافقتنامه صلح گوادالویه هیدالکو در سال ۱۹۴۸، آمریکا، مالک تگزاس شناخته شد و نواحی دیگر در شمال غربی مکزیک و شمال رود ریوگرانده از جمله نیومکزیکو و آریزونا به آمریکا واگذار گردید. همچنین آمریکا متعهد شد ۱۵ میلیون دلار به مکزیک بپردازد.

با پیدا شدن نفت در مکزیک در اوایل قرن بیستم و نیاز فراوان آمریکا به این ماده حیاتی، ایالات متحده توجه بیشتری به روابط خود با مکزیک نشان داد و روابط دو کشور توسعه قابل توجهی یافت و متعاقب آن در سال ۱۹۴۲ یک قرارداد تجاری مهم با آمریکا منعقد شد که در تحکیم هر چه بیشتر روابط اقتصادی موثر بود.

در سال ۱۹۷۷، رئیس جمهور وقت مکزیک پورتیلو از آمریکا دیدن کرد و اولین قرارداد تجاری میان دو کشور پس از ۱۹۴۲ و بعد از بحران نسبی بر سر مسئله کوبا، منعقد شد و در همین رابطه روابط با آمریکا توسعه فراوان یافت.از اواخر دهه ۱۹۸۰ دولت مکزیک روابط بسیار خوبی با دولت ایالات متحده برقرار نموده است و تعامل بین دو کشور بسیار شفاف بوده و هر گونه مشکل یا شکایتی مورد توجه قرار گرفته به سرعت حل شده است. در دو فرصت مناسب حداقل نیمی از اعضاء دولت باراک اوباما به شهر مکزیک سفر کرده تا از افزایش تنش بین دو کشور جلوگیری کند. مشکل فعلی دولت مکزیک دولت ایالات متحده نیست بکه مشکل با شهروندان آن است . شهروندان ایلات متحده به مکزیک ومردم آن بی اعتماد هستند و این واقعیت بخشی از دلیل گفتمان ضد مکزیکی ترامپ می باشد.

ایجاد لکه ننگ بر شان ملی مردم مکزیک

توافقنامه تجات آزاد آمریکای شمالی معروف به نفتا فرصت های اقتصاد بی شماری را برای سرمایه گذاری در مکزیک و صادرات کالاهای کارخانه ای این کشور به همسایگان فراهم کرد. آمریکایی ها به مکزیک به عنوان یک کشور کلیدی تا دهه ۱۹۹۰ توجه ویژه داشتند. اما این روند تغییر کرد و در پی سیاست های انتقال شرکت ها و کارخانه ها به مناطق دیگر مکزیک یا خارج از این کشور، مردم در سراسر مکزیک شغل خود را از دست داده و از لحاظ اقتصادی آسیب دیدند. در حال حاضر روابط اقتصادی هر دو کشور به حدی به یکدیگر گره خورده است که  هر گونه تغییر در اقتصاد امریکا به سرعت اقتصاد مکزیک را تحت تاثیر قرار می دهد. به عنوان نمونه مشکلات اقتصادی امریکا در طی سالهای اخیر باعث افت اقتصادی در مکزیک شده است. به همین دلیل کشور مکزیک با توجه به منابع سرشار اقتصادی نسبت به بقیه کشورهای آمریکای لاتین از رشد بسیار پایینی برخوردار بوده است.

بنابراین پیمان نفتا و همکاری اقتصادی ایالات متحده با این کشور به عنوان لکه ننگی بر شان ملی مردم مکزیک محسوب می شود. در حال حاضر دولت مکزیک به علت مشکلاتی سرزنش می شود که مسئول ایجاد هیچ یک نبوده است.

تأثیر آمریکا همانند تمامی عرصه‌های جهانی در نفتا انکارناپذیر است.  نفتا نیازمند حمایت قاطع از سوی رئیس جمهوری ایالات متحده است و در صورتی که این مقام از چنین تفکری برخوردار نباشد، مشخصاً حداقل چهار سال نفتا نیز افول خواهد کرد.

باید گفت که در دراز مدت ،  کشور مکزیک با دارای های استثنایی خود مانند فرهنگ، تاریخ، مردم سرزنده و شوخ طبع و خدمات رسانی عالی در جامعه باید بتواند جامعه امریکا را فتح کند. در کوتاه مدت مکزیک با این دارایی ها نمی تواند کار خاصی انجام دهد فقط می تواند پل ها و ارتباطاتی را با دو کمپین انتخاباتی در ایالات متحده برقرار نموده ، دیدگاه شهروندان مکزیک در این ارتباط را منعکس نموده  و جهت به حداقل رساندن آسیب به وضعیت اقتصادی و سیاسی مکزیک در آینده تلاش کنند. امیدواریم سناریو بد دیگری علیه این کشور تصویب نشود.