موسیقی محلی ایران در جهان ناشناخته باقی مانده است

پروفسور ژان دورینگ که برای شرکت در دومین جشنواره فرهنگی و هنری اقوام ایران زمین به کردستان سفر کرده بود روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: در سطح جهان تا حدودی موسیقی کلاسیک و گروه های مدرن موسیقی ایران شناخته شده هستند اما موسیقی محلی غنی ایرانی مانند گیلکی، کردی، بلوچی، لری و لکی هنوز ناشناخته باقی مانده است.
وی اضافه کرد: این موضوع در حالی اهمیت پیدا می کند که در این مناطق گروههای بسیار موفق و غنی فعالیت می کنند اما جهان از وجود چنین گنجینه گرانبهایی خبر ندارد و این امر با توجه به پیشرفت تکنولوژی در حوزه موسیقی محلی ناخوشایند است.
وی اظهار کرد: هر ساله در جهان کنسرت ها و فستیوال های موسیقی برپا می شود و گروههای موسیقی محلی ایران می توانند با حضور در این جشنواره ها هنر اصیل خود را عرضه کنند.
این موسیقی‌دان و خاورشناس فرانسوی گفت: لازم است این گروه ها گلچینی از اجراهای موفق خود را در سایت های اینترنتی تخصصی موسیقی قرار دهند و اگر کسانی از کشورهای اروپایی، آمریکایی و دیگر نقاط جهان خواستند این گروهها را دعوت کنند، مرجعی برای آنها وجود داشته باشد.
وی اضافه کرد: اگر چنین اقدامی صورت نگیرد گروه های ضعیف تر که بیشتر در اروپا مهاجر هستند به این جشنواره ها دعوت می شوند و نمی توانند اصالت و غنای موسیقی محلی ایران را به جهان انتقال دهند.
پروفسور ژان دورینگ گفت: در بخش موسیقی محلی و اقوام نوازندگان خوبی فعالیت می کنند و باید خوانندگان بیشتری در این بخش تربیت شوند و این هنر تداوم داشته باشد.
وی اظهار کرد: در اروپا در موسیقی محلی ایران تنها گروه کامکارها شناخته شده است و این گروه که از گروههای موفق موسیقی ایرانی است آثارش را مدرن تر کرده و از حوزه موسیقی محلی مناطق خارج شده است.
وی گفت: در بخش موسیقی کلاسیک خاورمیانه موسیقی ایرانی، ترکی، عربی و هندی در جهان بیشتر شناخته شده هستند و محققان در حال تحلیل و بررسی موسیقی این بخش از جهان هستند.
وی اضافه کرد: در خاورمیانه گروه های تندروی پیدا شدند که در اصل با موسیقی مخالف هستند و سازها را با افتخار می شکنند و این موضوع می تواند برای موسیقی در این منطقه خطرناک باشد.
این موسیقی‌دان و خاورشناس فرانسوی گفت: اگر کودکان از سنین کم با موسیقی آشنا شوند و حتی اگر استعداد موسیقی هم نداشته باشند در آینده با موسیقی مخالفت نمی کنند و این امر باید مورد توجه نهادهای آموزشی در خاورمیانه قرار گیرد.
پروفسور ژان دورینگ سال 1947 میلادی در کشور فرانسه متولد شده و از جمله یکی از برجسته ترین موسیقی‌دانان و خاورشناس غربی و مدیر بخش تحقیقات در مرکز ملی در پاریس است.
این استاد برجسته سالیان متمادی از عمر خود را صرف تحقیق و شناخت فرهنگ و موسیقی ملل شرق به ویژه ایران، آسیای میانه، افغانستان و آذربایجان کرده ‌و از کارشناسان انگشت شمار موسیقی ایرانی در سطح جهان است و تألیفات متعددی در این زمینه دارد.
وی در سال 1978ردیف میرزا عبدالله را آوا نویسی کرد و این اثر تحت عنوان 'ردیف سازی موسیقی سنتی ایران' در سال 1370 توسط انتشارات سروش به چاپ رسید.
پروفسور ژان دورینگ در سال 1975 رساله دکترای خود را در زمینه موسیقی ایرانی ارایه کرد که در سال 1983 در پاریس چاپ شد و ترجمه آن نیز در سال 1383 بنام 'سنت و تحول در موسیقی ایران' در ایران به چاپ رسید.
دورینگ، پس از بررسی بافت فرهنگی ایران‌زمین و معرفی انواع سازهای ایرانی و فن اجرای آنها به معرفی و تحلیل وجوه نظری و صوری موسیقی ایرانی پرداخته و تأثیرهای عرفان، اساطیر تاریخ و فرهنگ را به طریق علمی و امروزی بر آنها نشان داده است.
دومین جشنواره فرهنگی و هنری اقوام ایران زمین به مدت سه روز از 21 تا 23 اردیبهشت با حضور 330 هنرمند از استان های مختلف کشور برگزار شد و در حاشیه آن چهار کارگاه و پانل تخصصی موسیقی محلی با حضور کارشناسان و صاحبنظران داخلی و خارجی موسیقی اقوام ایران برگزار شد.
مهمانان ویژه و کارشناسان خارجی این جشنواره پروفسور ژان دورینگ موسیقی‌دان، خاورشناس و مدیر بخش تحقیقات در مرکز ملی در پاریس، آمنه یوسف زاده محقق دانشگاه یونیور سیتی آمریکا (city univer city) و ماموستا انور قره داغی استاد برجسته موسیقی در عراق، استاد دانشگاه سلیمانیه و رهبر ارکسترای سمفونی سلیمانیه بودند.
3020/1904/ 6075