ترامپ سیاست فشار بر ایران را ترک نمی‌کند

پاول پاوست استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشگاه شیکاگو است. وی در گفت‌وگو با ایلنا به بیان نظرات خود در مورد تنش‌های میان ایران و آمریکا پرداخت.

ترامپ سیاست فشار بر ایران را ترک نمی‌کند

لغو تحریم‌ها به معنی تضعیف روابط ترامپ و عربستان است

پاول پاوست درباره سیاست فشار بر ایران گفت: به طور کلی، ترامپ از کمپین «فشار حداکثری» دست نمی‌کشد، زیرا این حرکت می‌تواند سازش با ایران و مخالفت با عربستان تلفی شود و ترامپ نمی‌خواهد سازش با ایران را به قیمت ناراضی کردن عربستان انجام دهد.

وی افزود: این در حالی است که هنوز بحث‌هایی پیرامون آرامکو و ادعایی که علیه ایران مطرح می‌شودوجود دارد.

تحریم ها به مردم عادی آسیب می‌زند

مدعیان دموکراسی‌ نباید موجب توقف تبادلات اقتصادی شوند

استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشگاه شیکاگو گفت:‌ این درست است که مردم ایران در شرایط  تحریم‌ها رنج می برند. این موضوع در تحریم‌ها متداول است اما مدعیان دموکراسی‌ نباید تبادلات اقتصادی را در صورتی که به آسیب‌های اقتصادی منجر شود متوقف کنند.  

ترامپ برای خروج از فشارهای داخلی به دنبال کسب موفقیت های خارجی است

وی در ادامه افزود: در مورد آینده ، من فکر می‌کنم توافق جدید امکان‌پذیر است. ترامپ در داخل آمریکا  تحت فشارهای سیاسی زیادی قرار دارد و به دنبال  کسب «پیروزی» در خارج از کشور است. به همین دلیل است که اکنون او در حال ستایش از ناتو است و در همین راستا یک مرحله توافق با چین را پشت سر گذاشت.

ترامپ با توافق با ایران به دنبال کسب اعتبار بین‌المللی است

پاوست خاطرنشان کرد: به همین ترتیب، من فکر می‌کنم ترامپ به دنبال یک نوع توافق متوسط ​​با ایران خواهد بود تا بتواند اعتبار بین‌المللی نیز داشته باشد. در واقع، برخی فکر می‌کنند که او حتی ممکن است به دنبال بازسازی چیزی مانند برجام باشد، اما عنوان دیگری به آن می‌دهد و آن را به نام خود ثبت می‌کند.

تبادل زندانیان نشان می دهد که روابط دو کشور هنوز ضعیف است

این استاد دانشگاه در مورد مبادله زندانیان گفت: نظر من در مورد مبادله زندانیان این است که وانگ و سلیمانی، مانند تعداد بسیار زیادی از مردم زندانی شده توسط ایالات متحده و ایران، هرگز نباید اصلا در زندان باشند. این افراد گرفتار تنش میان آمریکا و ایران هستند. چنین تنش‌هایی، مانند هر درگیری، می‌تواند عواقب زیادی داشته باشد. به طور خلاصه، این اتفاق به جای اینکه نشانه‌ای از بهبود روابط دو کشور باشد، نشان می‌دهد که روابط هنوز ضعیف است و هر دو دولت مایل به استفاده از شهروندان برای بازی استراتژیک بزرگ خود هستند.