یک کمدی تمیز که اصراری به خنداندن مخاطب ندارد!

سعید داخ کارگردان نمایش «نینوچکا» که در تماشاخانه دیوار چهارم روی صحنه است با اشاره به اینکه این نمایش یک کمدی تمیز است، گفت: هدف، مسئله ذهنی و ایده اصلی برای روی صحنه بردن «نینوچکا» فارغ از تمام اتفاقات معمول امروز تئاتر، این بود که در این نمایش بیشتر به جای کلمات، به دنبال موقعیت‌هایی باشم که کمدی را به وجود بیاورند.

وی ادامه داد: این اثر برگردانی از یک فیلمنامه است؛ در این فیلم، داستان اصلی عشق میان لئون و نینوچکا است در حالی‌که در این نوشته ما بیشتر به سراغ جواهرات و اتفاقات دیگر رفته‌ایم و آن ماجراها را نمایان‌تر کرده‌ایم. بدون شک این اثر با فیلم کاملا متفاوت است، چرا که صحنه با تصویر تفاوت بسیاری دارد.

داخ با بیان اینکه چند نقش از نمایشنامه حذف شده‌اند، خاطرنشان کرد: در دنیای تئاتر کارگردان می‌بایست براساس امکاناتی که دارد صحنه‌هایی خلق کند، بنابراین دچار یک سری محدودیت‌هایی است اما در تصویر به هرحال دست کارگردان بازتر است و می‌توان داستان را با جزئیات بیشتری برای مخاطب بازگو کرد. این نمایشنامه براساس آنچه که در توان بوده نوشته شده است.

این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون افزود: در این نمایش تقسیم‌بندی بین بازیگران برای خنداندن مخاطب وجود ندارد چراکه در درجه اول آنچه حائز اهمیت است به وجود آمدن یک سری لحظات شاد است بنابراین به‌عنوان کارگردان کاری نکرده‌ام که مخاطب بخندد و اصراری نیز به خنده مخاطب نداریم. ممکن است در یک اجرا مخاطب تنها با یک لبخند از سالن خارج شود اما لحظه شادی را گذرانده باشد.

وی تصریح کرد: موقعیت‌هایی در نمایش وجود دارد که ممکن است مخاطب به آن بخندد اما اینکه بخواهیم بگوییم طراحی کار به گونه‌ای بوده که مخاطب می‌بایست حتما در این زمان بخندد، خیر این اتفاق رخ نداده است. موقعیت‌ها شکل گرفته است و اگر آن موقعیت بابت میل مخاطب باشد قطعاً می‌خندد. این اتفاق دقیقا همان تفاوت ما بین کمدی موقعیت با سایر کمدی‌های فعلی است.

«نینوچکا» عنوان نمایشی است از سعید داخ به نویسندگی مجتبی کاظمی براساس فیلمنامه‌ «نینوچکا» اثر بیلی وایلدر و تهیه کنندگی انوشه زاهدی که از ۸ آبان ماه با نقش آفرینی ارژنگ امیر فضلی، کامبیز امینی، کتانه افشاری نژاد، امیر تیموری، جوانه دلشاد، علی داوری، پردیس رفیعی، شبنم ندیمی، زهرا بهرامی، فاطمه دهقانی در تماشاخانه دیوارچهارم روی صحنه رفته است.