کتابی درباره یکی از بزرگترین معماهای جهان

تا جایی که می‌دانیم، ارسطو نخستین کسی است که از خود پرسید: «زمان چیست؟» و به این نتیجه رسید که زمان یعنی سنجش تغییرات. جهان پیوسته در تغییر است و ما به شمارش این تغییرات و سنجیدنشان می‌گوییم «زمان». نظریه ارسطو این‌طور به‌نظر می‌رسد: وقتی می‌پرسیم «کِی؟»از زمان حرف می‌زنیم. «کِی برمی‌گردی؟» پاسخ به پرسش «کِی؟» به چیزی اشاره دارد که اتفاق می‌افتد. «سه روز بعد برمی‌گردم» یعنی بین رفت و برگشتم، خورشید سه بار در آسمان دور زده است؛ به همین سادگی. پس اگر هیچ چیز تغییر نکند و هیچ حرکتی نباشد، آیا گذر زمان متوقف می‌شود؟ ارسطو معتقد بود که چنین است. اگر چیزی تغییر نکند، زمان نخواهد گذشت. چون زمان شیوه‌ای است که با کمک آن، موقعیت خودمان را نسبت به تغییرات مشخص می‌کنیم؛ مثلا موقعیت خودمان نسبت به شمارش روزها. زمان، سنجش تغییرات است. اگر تغییری نباشد، زمانی در کار نیست.


کتاب «سیر زمان» نوشته کارلو رووِلّی؛ فیزیکدان نظری ایتالیایی، سرپرست گروه گرانش کوانتومی در مرکز فیزیک نظری دانشگاه اکس مارسی است. او از بنیان‌گذاران نظریه گرانش کوانتومی حلقه و نویسنده کتاب‌های پرفروش بین‌المللی همچون «گفتارهایی از فیزیک»، «روی دیگر حقیقت» و «سیر زمان» است. این کتاب در سال جاری با ترجمه کامیاب تقی‌زاده از سوی انتشارات چترنگ چاپ و منتشر شد.

«فروریزش زمان»، «جهان بدون زمان» و «سرچشمه زمان» بخش‌های سه‌گانه این کتاب هستند. نویسنده در اثرش درباره موضوعاتی همچون از دست رفتن یکپارچگی، از دست رفتن جهت، پایان زمان حال، از دست رفتن استقلال، کوانتای زمان، جهان از رویدادها ساخته شده است نه از اشیاء، ناکافی بودن دستور زبان، دینامیک نسبی، زمان نادانی است، زاویه دید، حاصل خاص بودن، عطر مادلن و سرچشمه زمان بحث می‌کند.  

نخستین چاپ کتاب «سیر زمان» در 174 صفحه با شمارگان یک‌هزار نسخه به بهای 24 هزار تومان از سوی انتشارات چترنگ راهی بازار نشر شده است.