از سوی دیگر تایید کسبوکار اینترنتی توسط یک موسسه و مرکز ثالث، بیشترین تاثیر در مراجعه و اعتماد خریداران به کسبوکار اینترنتی را دارد؛ در این حالت خریدار از محفوظ ماندن اطلاعات خود احساس امنیت بیشتری دارد و اگر از اطلاعات شخصی وی سوءاستفاده شود، میتواند برای شکایت از کسبوکار اینترنتی متخلف به مراجع قانونی مراجعه کند.
اما در ایران مرکز توسعه تجارت الکترونیکی مسئولیت ایجاد زیرساختهای امنیت و اعطای نماد اعتماد الکترونیکی به کسبوکارهای اینترنتی را برعهده دارد. اعطای نماد اعتماد الکترونیکی برای وبسایتهای تجاری با هدف قانونمند کردن و چارچوبدهی به فعالیت کسبوکارهای اینترنتی در حال انجام است. نماد اعتماد الکترونیکی به شکل یک علامت در بالای سایتهایی که از نظر قانونی فعالیت آنان مورد تائید است به نمایش در میآید. ساماندهی سایتهای تجاری در کشور موثرترین گام برای ایجاد فضای تجارت الکترونیکی بهخصوص B2C خواهد بود.
از طرفی یکی از اقدامات کلاهبرداران این است که با راهاندازی سایتهای جعلی که شبیه به سایتهای اصلی است، به ربودن اطلاعات افراد، اغلب برای سوءاستفادههای مالی اقدام میکنند؛ در این شیوه که اصطلاحاً به فیشینگ معروف است، از طریق اطلاعات واردشده توسط کاربران در صفحات جعلی حسابهای بانکی قربانیان خالی میشود؛ به همین دلیل است که کاربران هنگام مراجعه به سایتها برای خرید، باید به وجود نماد اعتماد الکترونیکی دقت کنند.
مردم هنگام خرید از طریق اینترنت با اطمینان از اینکه سایتها به تعهدات خود در قبال آنان عمل خواهند کرد و حقوق مصرفکنندگان را به رسمیت میشناسند، اقدام به خرید میکنند. همچنین خریداران باید با جستوجو در فهرست وبسایتهای مورد تایید، از صحت «نماد اعتماد الکترونیکی» به نمایش درآمده در وبسایتها اطمینان حاصل کنند.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است