بررسی روابط ایران و آلمان

دكتر سید حسین موسویان سفیر سابق ایران درآلمان (۱۳۶۹- ۱۳۷۶) برای اولین بار بخشی از خاطرات ماموریت ۷ ساله خود درآلمان را در كتابی تحت عنوان «چالش های روابط ایران و غرب؛ بررسی روابط …

دكتر سید حسین موسویان سفیر سابق ایران درآلمان (۱۳۶۹- ۱۳۷۶) برای اولین بار بخشی از خاطرات ماموریت ۷ ساله خود درآلمان را در كتابی تحت عنوان «چالش های روابط ایران و غرب؛ بررسی روابط ایران و آلمان» منتشر كرد.
در این كتاب كه توسط مركز تحقیقات استراتژیك در ۳۳۰ صفحه چاپ و عرضه شده موسویان با استفاده از خاطرات خود، حقایق ناگفته و مستند مهمی در مورد چگونگی دخالت كشورهای ثالث برای تخریب روابط ایران و آلمان در زمینه های مختلف به رشته تحریر درآورده است.كتابی كه در قالب یك تحلیل مستند دخالت های امریكا و اسراییل در تخریب روابط ایران و اروپا ( با استفاده از موضوعاتی همچون تروریسم، سلاح های كشتار جمعی، پروسه صلح و حقوق بشر و سایر مسایل امنیتی) را برای افكار عمومی جهان ثابت می كند. خاطراتی كه برای پژوهشگران علوم سیاسی می تواند مبنای بسیار روشن و مهمی در تجزیه و تحلیل اختلافات وچالش های ایران و غرب و كمك موثری برای شناخت راه حل های حل و فصل اختلافات جهان غرب و ج.ا.ا باشد.براساس مقدمه اثر، روابط ایران با آلمان همواره از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده، به گونه ای كه امروزه در حدود ۳۰ درصد توان صنعتی ما برپایه فناوری آلمان قرار دارد.
این كتاب در ۹ فصل تنظیم شده كه عناوین آنها عبارتند از:
« مبانی نظری سیاست خارجی ایران و آلمان»، «تاریخچه روابط قبل و بعد از انقلاب اسلامی»، «توسعه روابط دو جانبه ۷۶-۱۳۶۹»، «محدودیت های سیاست خارجی آلمان و ایران»، «موضوعات مورد اختلاف طرفین»، «موارد عدم توافق در روابط »، «بحران میكونوس»، «گفت وگوهای انتقادی اتحادیه اروپا، آلمان و امریكا»، «تصمیم گیری در سیاست خارجی و مدیریت روابط دو جانبه».
در بخشی از كتاب كه به موضع آلمان در قبال جمهوری اسلامی درطول جنگ تحمیلی پرداخته، چنین آمده است: «با آغاز جنگ دولت آلمان اعلام بی طرفی نمود و این دولت در هیچ شرایطی نمی توانست سلاح به این دو كشور بفروشد، ولی این تحریم فقط در مورد ایران اعمال شد. در طول جنگ، عراق بالغ بر ۱۸۰۰ موشك اسكادبی به سوی شهرهای ایران پرتاب كرد.
در جریان تجاوز عراق به كویت، بغداد تعداد محدودی از این موشك ها را به سمت اسراییل پرتاب كرد كه دولت آلمان با اعزام وزیر خارجه اش به تل آویو ضمن عذرخواهی ۲۵۰ میلیون مارك خسارت به اسراییل پیشنهاد كرد، كه این عمل به خاطر نقش آلمان در تكنولوژی این موشك بوده است ولی آلمانی ها هیچ گونه عذرخواهی از دولت ایران نكردند و هیچ خسارتی هم نپرداختند. بعد از جنگ نیز مشخص شد كه شركت های آلمانی در صادرات تسلیحات شیمیایی به عراق نقش مهمی داشته اند و تعدادی از این شركت ها هم در محاكم قضایی محكوم شدند اما نه خسارتی پرداخت شد و نه عذرخواهی به عمل آمد.»