ابویوسف عبدالسلام بن محمد بن یوسف بن بندار ابن بُندار فرغانی

جنسیت: مردتولد و وفات: (۳۹۳ -۴۸۸) قمریمحل تولد: ایران - قزوین - قزوینشهرت علمی و فرهنگی: مفسر ، متکلم ، محدث معتزلیابتدا در زادگاهش به تحصیل پرداخت. وی از شاگردان برجسته قاضی …

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۳۹۳ -۴۸۸) قمری
محل تولد: ایران - قزوین - قزوین
شهرت علمی و فرهنگی: مفسر ، متکلم ، محدث معتزلی
ابتدا در زادگاهش به تحصیل پرداخت. وی از شاگردان برجسته قاضی عبدالجبار همدانی بود و در نزد وی کلام خواند و مذهب اعتزال را از او اخذ کرد. در همدان از ابوطاهر بن سلمهٔ و در اصفهان از ابونعیم ، و نیز از اساتید دیگر بهره گرفت. گرانمایه ، خوش‌محضر و ظریف بود. ابوالقاسم‌بن سمرقندی ابوغالب بنُاء ، هبهٔ‌الله بن طاووس و اسماعیل بن محمد تیمی و أبوسَعْد بغدادی و دیگران از وی حدیث شنیدند. سالیان بسیاری در مصر به‌سر برد. چندی هم در طرابلس (شام) سکنی کرد. از دمشق دیدار کرد و آن شهر را بَلَدِالنٌَصْب ، شهر دشمنان امیر‌المؤمنین و خاندانش (ع) نامید. در اواخر عمر مقیم بغداد شد و در همان‌جا درگذشت و در گورستان خیزران دفن شد. ابن اثیر تاریخ تولد وی را ۴۱۱ق ذکر کرده است و در "هدیهٔ‌العارفین" نیز به تبع آن چنین آمده است. از آثار وی: "حدائق‌ذات بهجهٔ"؛ تفسیر قرآن در سیصد جزء که هفت جزء آن دربارهٔ سورهٔ فاتحه است.