پیشگیری از بیماریهای قلبی ـ عروقی، تعدیل كلسترول خون، انعقاد خون، خاصیت ضد میكروبی، خاصیت ضد سرطانی معده و جلوگیری از بیاشتهایی، تنها گوشهای از خواص درمانی «سیر» است.
گیاه «هزار نسخهای» نامی است كه پزشكان رم باستان، ۳ هزار سال قبل از میلاد مسیح به سیر اطلاق كرده بودند.
معروفترین خاصیت سیر، قابلیت پیشگیری آن از بیماریهای قلبی ـ عروقی است كه مربوط به مادهای به نام «آلیسین - ۴ » میشود. حین خرد شدن سیر، این ماده آزاد میشود و LDL ( كلسترول مضر) خون را كاهش و HDL (چربی مفید) را افزایش میدهد.
«آجون - ۵» نیز نام روغن فرار موجود در سیر است كه به هنگام له شدن سیر آزاد میشود و از تشكیل لخته خون در عروق جلوگیری میكند.
مصرف روازنه مكمل سیر به مدت یك هفته باعث كاهش انعقاد خون میشود.
سیر خاصیت ضد قارچی و ضد باكتریایی هم دارد و در مبارزه با باكتریهای ایجاد كننده مسمومیت غذایی از جمله «سالمونلا» تاثیر مثبت دارد. در ضمن به نظر میرسد سیر در مبارزه با عفونتهای ویروسی نیز مؤثرست.
این خواص احتمالا ناشی از وجود تركیبات سولفورهای هستند كه به مقدار فراوانی در سیر وجود دارند.
این خاصیت به وجود «آلیسین» و همچنین خواص ضد باكتریایی سیر علیه «هلیكوباكتر پیلوری» ( مهمترین عامل ایجاد كننده زخم معده) نسبت داده میشود.
مصرف سیر در برخی افراد به بهبود اشتها كمك میكند، به همین دلیل مصرف آن برای مبتلایان به بیاشتهایی عصبی نیز میتواند سودمند باشد.
افرادی كه از داروهای ضد انعقاد نظیر «وارفارین» استفاده میكنند، باید نسبت به مصرف سیر احتیاط كنند. همچنین سیر میتواند با برخی داروهای دیابتیك نیز تداخل داشته باشد.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است