انشا در مورد پرواز بدون بال

انشا در مورد پرواز بدون بال | پرواز بر دو قسم است، آنکه با بالی جنس آهن و سنگ یا گوشت و پر و ... میسر می شود و دیگری آنکه بالهایی از جنس اندیشه و خیال دارد. در ادامه یک انشا زیبا درباره پرواز بدون بال آورده شده است که امیدواریم مورد پسند شما عزیزان قرار گیرد.

بهتر است اول تعریف کنیم ببینیم اصلا منظورمان از «پرواز» چیست. آیا همین که از زمین کنده شویم و صعود کنیم به سمت آسمان می توان نامش را پرواز گذاشت؟
به نظر من پاسخ هم بله است و هم خیر!
شاید از لحاظ لغوی معنای پرواز همین باشد، ینی جدا شدن از سطح زمین و خلاصه هر سطحی و غلت خوردن در آسمان و فضای باز. با این تعریف هواپیما هم پرواز می کند. به علاوه انواع پرندگان که معنای پرواز را به ما آموخته اند، آنها هم پرواز می کنند، اما همه با بال.
هواپیما با بالهای آهنی و پرندگان با بال هایی از جنس گوشت و پر و استخوان و ...
اما نوعی دیگر از پرواز هم وجود دارد که نیازی به بال ندارد، یا بهتر است بگویم به بال های فیزیکی نیازی ندارد.
پرواز روح و اندیشه و خیال!
پرواز قلب به چشمان یک عشق ازلی و ابدی!
اینگونه پروازها بالهایی از جنس ادراک بشری می خواهند، بالهایی که حرکتشان وابسته به شوق و عشقی درونی است.
نویسنده و شاعر و دانشمندی که اثری ماندگار خلق می کند، همواره در حال پرواز کردن است تا با جست و جو در عوالم خیال، بتواند سواحل و مناطق جدیدی که هنوز بر بشر مکشوف نشده را ضبط کند و بر انسانهایی که بالهایی چنان گشاده ندارند، خبر از گوشه های پنهان عالم بدهد.
ناگفته آشکار است که این نوع از پرواز، همان پرواز بدون بال، بسیار ارزشمند تر از دیگر انواع پرواز است و ثمرات والاتری برای بشریت به همراه دارد.