سخن از گذرگاهتان برای قرارگاهتان توشه بیاندوزید این سخن از کیست؟

سخن از گذرگاهتان برای قرارگاهتان توشه بیاندوزید این سخن از کیست؟ | این سخن حدیثی ست از امام علی (ع) که در ادامه به توضیح آن پرداخته شده است...

امام علی علیه السلام می فرمایند:
فَتَزَوَّدُوا فِی اَیّامِ الْفَناءِ لاَِیّامِ الْبَقاءِ.
از گذرگاهتان برای قرارگاهتان توشه بیاندوزید

امام علی(علیه السلام) در خطبه28 نهج البلاغه به مطلب مهمی اشاره می کند که همه انسانها در آن شریکند و بخواهند یا نخواهند، باید به آن تن در دهند; می فرماید: (بدانید! فرمان کوچ، برای شما صادر شده و به زاد و توشه [این راه پرخطر] راهنمایی شده اید) ؛«اَلاَ وَ اِنَّکُمْ قَدْ اُمِرْتُمْ بِالظَّعْنِ(1) وَدُلِلْتُمْ عَلَی الزَّادِ».
فرمان کوچ، همان قانون فرسودگی و مرگ است که حاکمبر زندگی همه انسانها است، کودکان رو به جوانی می روند و جوانان رو به سوی کهولت و سرانجام، پیری و فرسودگی و در پایان مرگ است. این قانونی است تخلّف ناپذیر و بدون استثنا و قانونی است که احدی هر قدر قوی و نیرومند و هوشیار و آگاه باشد، قدرت مخالفت با آن را نخواهد داشت. این مسیری است که دستِ قدرتِ آفریدگار به منظور تکامل انسانها برای آنان ترسیم کرده است.
امّا در مورد دستور به زاد و توشه، تمام انبیای الهی بدون استثنا این دستور را از سوی خدابا خود آوردند که ای انسانها، راهی پرنشیب و فراز و پرخوف و خطر در پیش دارید; راهی دراز و طولانی که فاصله دنیا و آخرترا در برمی گیرد و این راه را بی زاد و توشه نمی توان طی کرد و زاد و توشه این راه، چیزی جز تقواو ایمانو عمل صالح نیست «وَ تَزَوَّدُوا فَاِنَّ خَیْرَ الزّادِ التَّقْوی» ؛(و زاد و توشه برگیرید! به یقین، بهترین زاد و توشه، پرهیزکاری است).
در پایان این خطبه، این معلم بزرگ جهان انسانیت، در یک نتیجه گیری کوتاه و پرمعنا، چنین می فرماید: (حال که چنین است، در این دنیا، از این دنیا، زاد و توشه ای برگیرید که فردا بتوانید خود را با آن حفظ کنید) ؛«تَزَوَّدُوا فِی الدُّنْیَا مِنَ الدُّنْیَا مَا تَحْرُزُونَ(3) بِهِ اَنْفُسَکُمْ غَداً».