نمیخواهید دو کلمه حرف حساب بشنوید؟

بیش از آنچه می خوانی، بیندیش! خواندن و نیندیشیدن، همچون خام خواری است.

ــ تأثیرگذارترین آدم ها کسانی اند که برای تغییر و اصلاح خودشان، با دیگران بحث و گفت وگو می کنند، نه برای تغییر و اصلاح دیگران.
ــ اینکه شخص یا اندیشه مخالف تو باطل باشد، حقانیت تو را ثابت نمی کند. از قضا بیشترین جنگ ها در عالم میان باطل ها است،
نه میان حق و باطل.
ــ نفاق اخلاقی، بدتر از نفاق سیاسی است.
ــ اگر شهر و خانه بسیاری از انسان ها آرزوی تو است، شهر و خانه تو نیز آرزوی بسیاری از انسان های دیگر است. هیچ کس بی حسرت و آرزو نیست.
ــ تفاوت ها هیچ گاه از میان نمی روند. اختلاف ها هرگز به خط پایان نمی رسند. آنچه باید بیاموزیم، مدارا یا یکدیگر و مدیریت اختلاف ها و جلوگیری از تبدیل آنها به حق کشی و زورگویی و بحران های اجتماعی است.
ــ هیچ اندیشه ای را نمی توان به دار آویخت، مگر با اندیشه ای بلندتر. و تا امروز، هیچ شمشیری نتوانسته است هیچ اندیشه ای را نابود کند؛ وگرنه امروز ما همه پیروان سلطان محمود غزنوی بودیم.
ــ کینه ورزی در سیاست، مانند دویدن به سوی خلاف مقصد است.
ــ همدیگر را دوست داشته باشیم؛ در حُسن نیت و خیرخواهی همدیگر تردید نکنیم؛ خدا را باور کنیم اما باور های خود را خدای خود نکنیم. پیروزی، این است.
ــ عقل را به هزار و یک بهانه از تو می گیرند تا بهتر از آنت دهند؛ اما جای خالی عقل را هیچ چیز پر نمی کند، مگر حماقت.
ــ به فرموده پیامبر(ص): «انصاف ، در رأس همه فضیلت ها است». هیچ رذیلتی به اندازه بی انصافی، انسان ها را از اخلاق و معنویت و بلکه از آدمیت ساقط نمی کند.
ــ آدم بی انصاف، آنجا هم که درست و منصفانه قضاوت می کند، در پی منفعتی است.
ــ ای انسان، کام تلخ تو را شیرین نمی کند مگر مهربانی؛ دوزخ دنیا بهشت نمی شود جز با مهربانی؛ رود از میان سنگ و صخره نمی گذرد مگر به نیروی مهربانی. پس ایمان بیاور به معجزه مهربانی و درود بفرست بر مهربانان.
ــ بیش باد تنهایی ات ای انسان! تا آنگاه که شکوه آسمان را نمی بینی، تا آنگاه که درخت را در آغوش نمی گیری، تا آنگاه که روی به دریا نمی نشینی، تا آنگاه که زمین را نمی فهمی.
ــ اگر آن مقدار که انگیزه ارشاد و هدایت دیگران در ما است، انگیزه کمک رسانی و گره گشایی و کارآفرینی هم داشتیم، محیط مان معنوی تر و اخلاقی تر می شد.
ــ اعتمادِ بیش از حد به کسی، موجب سو ء ظن به دیگران است

رضا بابایی.