عیب های همدیگر را برملا نکنید

زن و شوهر در زندگی مشترک وظیفه دارند عیوب یکدیگر را بپوشانند، اما باید توجه داشت که خودسازی و اصلاح نفس اولین قدم برای کمک به دیگری است؛ چون تلاش برای اصلاح دیگری آدابی دارد و فرد باید دارای ویژگی هایی باشد تا بتواند در این مسیر به خوبی عمل کند.

زن و شوهر در زندگی مشترک وظیفه دارند عیوب یکدیگر را بپوشانند، اما باید توجه داشت که خودسازی و اصلاح نفس اولین قدم برای کمک به دیگری است؛ چون تلاش برای اصلاح دیگری آدابی دارد و فرد باید دارای ویژگی هایی باشد تا بتواند در این مسیر به خوبی عمل کند. در دین اسلام تاکید شده که زن و شوهر نه تنها نباید عیب های همدیگر را برملا کنند، بلکه مانند لباس باید آنها را بپوشانند. همان طور که خداوند متعال در آیه۱۸۷ سوره مبارکه بقره درباره روابط زن و شوهر فرموده: «هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَاَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ/ آنها برای شما لباس و پوشش و شما هم برای آنان لباس و پوشش هستید.» در تشبیه همسر به لباس، نکات بسیاری وجود دارد؛ ازجمله اینکه لباس عیوب انسان را می پوشاند و هریک از زن و مرد هم باید عیوب و نارسایی های یکدیگر را بپوشانند.

خودسازی و اصلاح نفس

همسران هم باید به طور کامل نقص ها و مشکلات یکدیگر را از دیگران مخفی نگه دارند و در این خصوص به هیچ وجه کوتاهی نکنند. هرچند که زن و شوهر در زندگی مشترک وظیفه دارند عیوب یکدیگر را بپوشانند، اما باید توجه داشت که خودسازی و اصلاح نفس اولین قدم برای کمک به دیگری است؛ چون تلاش برای اصلاح دیگری آدابی دارد و فرد باید دارای ویژگی هایی باشد تا بتواند در این مسیر به خوبی عمل کند. پیامبر(ص) درباره خودسازی و اصلاح نفس فرموده: «هیچ عیبی بالاتر و بدتر از این نیست که انسان عیب های دیگری را ببیند، اما از عیب های خودش غافل باشد.» امیرالمومنین(ع) نیز در کتاب غررالحکم فرموده: «مرد را همین زیرکی بس که عیوب خود را بشناسد. در نادانی مرد همین بس که عیوب خویش را نشناسد.»بنابراین اگر خانم یا آقایی قصد دارد تا عیوب رفتاری و گفتاری همسرش را تصحیح کند، خوب است به عیوب خودش هم دقت کند؛ چراکه گاهی امکان دارد زن و شوهری هنگام مشاجره فقط به عیوب یکدیگر توجه کنند. حدیثی از پیامبر اکرم(ص) است با این مضمون: «لغزش های مومنان را جست و جو نکنید، زیرا هرکسی لغزش های برادرش را جست و جو کند، خدا لغزش های خودش را دنبال می کند و هرکسی خدا لغزش هایش را دنبال کند، رسوایش می سازد؛ اگرچه در درون خانه اش باشد.»حالا اگر کسی می خواهد رسوا نشود و صبوری همسرش در برابر عیوب به زبان نیامده و مطرح نشود، بهتر است خودش عیب جویی را کنار بگذارد و به جای پرداختن به بدی ها و مشکلات اخلاقی همسرش به خوبی ها و مهربانی های او دقت داشته باشد. گاهی زن و شوهر به دلیل عادت کردن به تذکرات همسر خود، نسبت به مطالب او بی توجه می شوند و دیگر عیب هایی را که او یادآوری می کند، جدی می گیرند.

عیب جویی از زشت ترین عیب ها

امکان دارد تذکرات مداوم یکی از همسران موجب مشاجره و دلخوری دیگری شود، اما در این زمان چه باید کرد تا همسرمان نسبت به تذکرات ما توجه داشته باشد و آنها را جدی بگیرد؟ امیرالمومنین(ع) در کتاب غررالحکم فرموده: «عیب جویی از زشت ترین عیب ها و بدترین گناهان است.»آن حضرت در حدیث دیگری فرموده: «باید منفورترین مردم نزد تو و دورترین آنها از تو کسی باشد که بیش از همه عیب جوی مردم است.» کارشناسان معتقدند که راه حل این مشکل، توجه به محاسن همسر است. حال اگر خانم یا آقا برای تذکر دادن ایراد همسرش، ابتدا از خوبی ها و محاسن او بگوید و از او به دلیل داشتن خصلت های پسندیده تعریف و تمجید کند، به طور ناخودآگاه زمینه را برای درک عیب ها در او ایجاد کرده است.