رژیم صهیونیستی و حامیانش از چه چیزی در هراسند؟

شاید زمانی که کنش صورت گرفته از سوی کنشگر و واکنشی که از سوی واکنشگر صورت می گیرد مطابق با منطق باشد، شخصی که واکنش را صورت داده بتواند ادعاهایی را در مورد چرایی شروع قضایا مطرح کند، ولی زمانی که واکنش هیچ سنخیتی با کنش نداشته باشد طبیعتا حقی برای واکنشگر محفوظ نخواهد ماند تا اعتراضی را در مورد شروع قضایا مطرح کند.

شاید زمانی که کنش صورت گرفته از سوی کنشگر و واکنشی که از سوی واکنشگر صورت می گیرد مطابق با منطق باشد، شخصی که واکنش را صورت داده بتواند ادعاهایی را در مورد چرایی شروع قضایا مطرح کند، ولی زمانی که واکنش هیچ سنخیتی با کنش نداشته باشد طبیعتا حقی برای واکنشگر محفوظ نخواهد ماند تا اعتراضی را در مورد شروع قضایا مطرح کند.
در ماجرای اخیر غزه و رژیم صهیونیستی، جدا از این مسئله که چه کسی شروع کننده قضایا بوده باید به این نکته توجه کرد که آیا اعمال صورت گرفته از سوی دو طرف کوچک ترین سنخیتی با هم داشته اند؟
آیا می شود کشتار مردم بی گناه را با بهانه دفاع از مردم توجیه کرد؟ آیا از بین بردن تروریسم، می تواند توجیهی برای اعمال تروریستی باشد؟
در مکتب ماکیاولیسم که به اشتباه در بسیاری جهات توسط سیاستمداران به کار گرفته می شود، هدف یک عمل سیاسی، دستیابی به قدرت است و در این راه هیچ حکم اخلاقی، مذهبی و احساسی ای نباید جلودار هدف عمل سیاسی شود. شاید سران رژیم صهیونیستی خود را با این تعریف از ماکیاولیسم توجیه کنند اما اعمال تروریستی هیچ توجیهی نخواهد داشت. به خاک و خون کشیدن کودکان و به موشک بستن کودکستان ها و مساجد و بیمارستان ها را چگونه می توان توجیه کرد؟
اگر هدف رژیم صهیونیستی به عقیده خودشان مبارزه با تروریسم باشد، همین امروز باید به سوی خودشان لشکر کشی کنند چون خودشان به این واقعیت اذعان دارند که مرتکب اعمال تروریستی شده اند.
امروز سران رژیم صهیونیستی در پاسخ به سوالی به سادگی سوالات کودکان به خاک و خون کشیده شده غزه هم جوابی برای بیان ندارند. سوالی بسیار ساده : فرق شما و داعش در چیست؟ هر دو می کشید، هر دو پیر و کودک نمی شناسید، هر دو ادعای بر حق بودن دارید، هر دو فجیع ترین جنایات را انجام می دهید و ...
سازمان ملل متحد زمانی که حکم لشکرکشی به خاورمیانه را صادر کرد چه چیزی در افغانستان و عراق دیده بود که امروز آن را در فلسطین نمی بیند؟ چه اتفاقی باید بیافتد تا چشم جهان فلسطین را ببیند؟ خط قرمز سازمان ملل چیست؟ تجاوز به خاک یک کشور؟ استفاده از سلاح های غیر متعارف؟ حمله به مساجد؟ قتل عام کودکان؟ تبدیل شهرهای مسکونی به تلی از خاک؟
سازمان ملل در مقابل رژیم صهیونیستی حتی از مدارس خودش هم دفاع نکرده و حمله به آنها را هم محکوم نمی کند!
رژیمی که ادعا می کند هیچ موشکی از سپر آهنین اش عبور نمی کند از چه چیزی می ترسد که این گونه به دست و پا زدن افتاده؟ پشت دیوارهای رژیم صهیونیستی چه چیزی در جریان است؟ شاید ما امروز نتوانیم به این سوال پاسخ دهیم ولی گذر زمان حقیقت را از پشت ابرهای تیره قدرت های پوشالی بیرون خواهد آورد.
اما امروز، شاید مهمترین وظیفه جوامعی که ادعای مبارزه با این قدرت های کودک کش را دارند این باشد که کاری را انجام دهند که رژیم صهیونیستی نمی خواهد، یعنی حمایت از روندی که به وحشت صهیونیست ها دامن زده. اطمینان داشته باشید جریانی بزرگ در راه است که صهیونیست ها را به دست و پا زدن واداشته.

نویسنده : مانی محرابی