کلاه مان را به احترام تیم ملی فوتبال برمی داریم

بالاخره دیدار ایران و آرژانتین برگزار شد و در نهایت بدشانسی و در حالی که تنها یک گام تا توقف تیم پرمدعای آرژانتین فاصله داشتیم با شوت لیونل مسی نتیجه را یک بر صفر واگذار کردیم.

بالاخره دیدار ایران و آرژانتین برگزار شد و در نهایت بدشانسی و در حالی که تنها یک گام تا توقف تیم پرمدعای آرژانتین فاصله داشتیم با شوت لیونل مسی نتیجه را یک بر صفر واگذار کردیم. این دیدار از جنبه های گوناگونی قابل بررسی است که اشاره ای به آن ها خواهم داشت:

رفتار تحقیرآمیز آرژانتینی ها با بازیکنان تیم ملی
نکته ای که از همان ابتدای بازی به چشم آمد نحوه برخورد بازیکنان آرژانتین با بازیکنان ایران بود. این برخوردها آنقدر زننده بود که حسابی حرص فوتبالدوستان ایرانی را درآورد. نمونه بارز آن واکنش سرد مسی به صحبت ها ی نکونام در پایان نیمه اول بود.


بازیکنان تیم ملی همگی عالی بودند
این که بخواهیم یک بازیکن را به عنوان بهترین بازیکن تیم ملی معرفی کنیم کار سختی است. حقیقی، حسینی، منتظری، پولادی، شجاعی، تیموریان ، دژاگه و قوچان نژاد نمایش فوق العاده ای در بازی امشب داشتند.

آرژانتین مدیون داور شد
اگر داور صحنه ی مشکوکی که در محوطه جریمه تیم آرژانتین را پنالتی اعلام می کرد، کار تیم ایران به مراتب ساده تر می شد. ولی صدحیف که داور چشم هایش را بر روی خطای مسلم بازیکن آرژانتین بست.

دژاگه جبران کرد
هر چه در بازی مقبال نیجریه ، دژاگه کم رمق و بی اثر بود، در این بازی اشکان هر کاری که دلش خواست انجام داد. ضربه سر او که با واکنش دروازه بان آرژانتین به بیرون رفت یکی از بهترین موقعیت های تیم ایران بود

وقتی حقیقی عابدزاده می شود
هیچ کس تصور نمی کرد حقیقی دروزاه بان شماره یک تیم ملی ایران باشد. دروازه بانی که به خاطر نیمکت نشینی در پرسپولیس به لیگ دسته دوم پرتغال رفت. اما ورق برگشت و کی روش به او اعتماد کرد. حرکات خونسردانه حقیقی ما را یاد حرکات احمدرضا عابدزاده در جام جهانی ۹۸ انداخت.

مسی کجا بود؟
شاید لیونل مسی در تمام عمرش تا به این حد توپ لو نداده بود. فشار روی مسی به حدی بود که در نیمه دوم جرات انجام حرکات تکنیکی را نداشت. اما حیف که یک لحظه غفلت باعث شد مسی کار خودش را کند و توپ را وارد دروازه تیم ایران کند.

وقتی سابه یا پیکرمن می شود
این که یک گزارشگر با تجربه مثل مزدیک میرزایی پکرمن را به جای سابه یا می بنید در نوع خودش جالب است.
انگار پیش از بازی جواد خیابانی تماسی با مزدک میرزایی برقرار کرده بود.

باختیم، اما بردیم
اگر پیش از بازی کسی به ما می گفت که آرژانتین به زحمت می تواند تیم ایران را شکست دهد، کسی باورش نمی شد. اما با بازی دلاورانه ای که تیم ملی ایران انجام داد، چنین اتفاقی افتاد.

کی روش مچکریم
کسانی که در این چند سال اخیر بی محابا به کی روش حمله می کردند، امشب یکی از سخت ترین شب های زندگیشان خواهد بود. افرادی نظیر، فتح الله زاده، درخشان، مناجاتی، بهمن فروتن و تمام کسانی که حسادت تمام وجودشان را گرفته بود جزو کسانی هستند که آرزویشان سرافکندگی تیم ملی در جام جهانی بود.
مدیون کی روش هستیم تا ابد. او مانند ایویچ، نامش را در تاریخ فوتبال ایران جاودانه کزد.



آرش عبدی