انسان، انسان است چون که می گرید، ولی به حال کسی که هرگز نمی گرید باید گریست.
۱- انسان، انسان است چون که می گرید، ولی به حال کسی که هرگز نمی گرید باید گریست.
۲- هستی جز احساس پایان قریب الوقوع، و هم گاهی کیفیت بودن با نبودن، رفتن در بوته آزمایش، و خطر دائمی لغزش احتمالی چیزی نیست .
۳- ببدیهای اجتماع به دست ما ساخته شده است و به جای ناله جای آن دارد که درصدد رفع آن برآئیم
۴- عشق عبارت است از وجود یک روح در دو کالبد. عاملیست که دو تن را مبدل بفرشته ی واحدی می کند.
۵- آزادی ما از نقطهای شروع می شود که آزادی دیگران پایان مییابد.
۶- بدبختی، مربی استعداد است.
۷- به مرگ راضی شدن، بهفتح نائل شدن است.
۸- تعارف و خوش آمدگوئی، چیزی مانند بوسیدن از روی چادر است.
۹- جسد دشمنی را که تشییع میکنی سنگین نیست.
۱۰- خدا فقط آب را آفرید، انسان شراب را.
۱۱- در بینوائی همچنان که در سرما نیز دیده میشود، آحاد به یکدیگر فشرده میگردند.
۱۲- شاید بتوان از هجوم سیلآسای یک ارتش ممانعت کرد، اما از هجوم افکار و عقاید نمیتوان جلوگیری نمود.
۱۳- فقر و مسکنت ، مردان را بهجنایت و زنان را بهفحشاء سوق میدهد.
۱۴- فکر کردن، شغل ذهن است، خواب دیدن، تفریح آن.
۱۵- فلسفه، میکروسکوپ افکار است.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است