باید صبور بود

دور جدید مذاکرات هسته‌ای ایران و ۱+۵ در حالی امروز در ژنو ادامه می‌یابد که با توجه به گام‌های مثبت دو طرف در‌مذاکرات دور قبل، امیدواری‌ها برای دستیابی به نتایج مثبت در جریان گفت‌وگوهای امروز و فردا افزایش یافته است.

دور جدید مذاکرات هسته‌ای ایران و ۱+۵ در حالی امروز در ژنو ادامه می‌یابد که با توجه به گام‌های مثبت دو طرف در‌مذاکرات دور قبل، امیدواری‌ها برای دستیابی به نتایج مثبت در جریان گفت‌وگوهای امروز و فردا افزایش یافته است.

هرچند محرمانه ماندن جزئیات مذاکرات پیشین دو طرف مانع آن می شود که بتوان تصویر روشنی از گفت وگوهای پیش رو ارائه داد، اما استقبال ۵+۱ از طرح ایران در مذاکرات ژنو۱ و تاکید بر ضرورت تعیین گام اول، آخر و اهداف مشترک در این طرح باعث شده تا برخی، نسبت به ادامه روند آغاز شده برای دستیابی به توافق خوش بین باشند.

وزیر امور خارجه کشورمان دیروز در گفت وگویی با یکی از رسانه های فرانسوی نسبت به رسیدن به توافق در مذاکرات امروز ابراز امیدواری کرده، اما این را هم گفته است که نرسیدن به توافق، نشان دهنده یک «فاجعه» نیست.
این همان نکته ای است که صاحبنظران داخلی باید در رصد اخبار دور تازه مذاکرات به آن دقت کنند و از اکنون منتظر باشند که دستیابی یا عدم دستیابی به توافق در جریان مذاکرات ژنو۲ الزاما نه به معنی پیروزی قطعی و نه شکست کامل گفت وگوهاست و سابقه بیش از ۱۰ سال مذاکرات هسته ای نشان می دهد که نمی توان انتظار داشت دیوار بی اعتمادی میان ایران و ۵+۱ فقط با برگزاری دو دوره گفت وگو فروریزد.

با وجود آن که از اکنون می توان انتظار داشت که رسانه های نزدیک به لابی صهیونیست همزمان با مذاکرات یا پس از آن به القای برداشت های هدفمند خود از این گفت وگوها با هدف به شکست کشاندن مذاکرات و نیز ایجاد گسست داخلی در ایران بر سر ادامه رویکرد فعلی در سیاست خارجی و نیز تقویت تردیدهای بین المللی درباره چگونگی واکنش نسبت به تلاش های دیپلماتیک تهران خواهند پرداخت، اما افکارعمومی داخلی باید با حفظ هوشیاری انتظارات خود را از نتایج مذاکرات متناسب با واقعیت های موجود در فضای بین المللی شکل داده و اسیر توهماتی نشود که انتظار پایان دادن ناگهانی همه تحریم ها و خروج پرونده هسته ای کشورمان از شورای امنیت در گام نخست را دارد.

مقاومت ۱۰ ساله ایران دربرابر زیاده خواهی های فراقانونی برخی قدرت ها و دفاع از حق کشورمان در غنی سازی اورانیوم باعث شده تا امروز تهران تبدیل به نمادی برای دفاع مسالمت جویانه و منطقی از قوانین و تعهدات بین المللی شود و رویکرد نرمش قهرمانانه نیز گامی در جهت نهادینه سازی همین مدل به شمار می رود که هرچند دستاوردهایی تدریجی و گام به گام دارد، اما تأثیراتی عمیق و ماندگار در تاریخ دیپلماسی برجا خواهد گذاشت که برای دستیابی به آن نباید شتاب کرد.

مصطفی انتظاری هروی