پابلو نردا

«پابلو نرودا» درسال ۱۹۰۴ در شیلی متولد شد. نام اصلی او نفتالی ریکاردو ری یس باسوا آلتو بود که مثل اسم بقیه اهالی آمریکای جنوبی برای بقیه مردم دنیا زیادی طولانی است! برای همین هم …

«پابلو نرودا» درسال ۱۹۰۴ در شیلی متولد شد. نام اصلی او نفتالی ریکاردو ری یس باسوا آلتو بود که مثل اسم بقیه اهالی آمریکای جنوبی برای بقیه مردم دنیا زیادی طولانی است! برای همین هم پابلو نرودا را به عنوان اسم مستعار انتخاب کرد. خیلی زود و قبل از آنکه هجده ساله شود، به عنوان شاعر شناخته شد. روح ناآرام نرودا حوادث زیادی را برایش رقم زد. او از یک سو به عنوان ادیب و شاعری توانا شهرت جهانی پیدا کرد و درسال ۱۹۷۱ جایزه نوبل ادبیات را کسب کرد و از سوی دیگر عاشقی پرشور و دوستی قابل اعتماد بود. بخش مهمی از زندگی اش هم به فعالیت های سیاسی پیوند خورد و باعث شد او یاور و حامی بزرگی برای سالوادور آلنده باشد و پس از انتخاب او به ریاست جمهوری به مقام سفیر شیلی در پاریس منصوب شود او همچنین در سال۱۹۵۰ جایزه بین المللی صلح و در سال ۱۹۵۳ جایزه صلح لنین را دریافت کرد نرودا همه جا سفیر صلح بود؛ طوری که وقتی دولت ایتالیا ویزای اقامت او را باطل کرد، هنرمندان و متفکران ایتالیایی با تجمع خود جلوی این کار را گرفتند پابلو بیست سال بیشتر نداشت که یکی از ارزنده ترین آثار شعری ادبیات معاصر جهان « بیست غزل عاشقانه و ترانه ناامید» را سرود و با انتشار آن راه نوینی را پیش روی نهضت مدرنیسم در شعر جهان که با بحران روبه رو بود بازگشود تا آنجا که منتقد و محقق مشهور «بالبِرده» در کتاب خود «تاریخ ادبیات جهانی» مطالعه این کتاب را برای رسیدن به بلوغ تغزلی همه شاعران معاصر دنیا لازم می داند.او متأثر از فاجعه جنگ داخلی اسپانیا با چاپ دفترشعر«اسپانیا در قلب» در مقابل فاشیسم موضع گرفت و به عنوان یکی از مدافعان سرسخت تأسیس جمهوری در اسپانیا و آزادی در سراسر جهان شناخته شد سالوادور آلنده در چهارم سپتامبر ۱۹۷۰ از سوی مردم شیلی به مقام ریاست جمهوری برگزیده شد. پس از آن نرودا به عنوان سفیر کشورش راهی پاریس شد و همان جا بود که به دریافت نوبل ادبی نایل آمد.سال ۱۹۷۳ به شیلی بازگشت و همزمان با مرگ آزادی در جریان کودتای نظامی پینوشه در بیمارستانی واقع در سانتیاگو، درگذشت .