محمد بهجت فومنی (۱۲۹۵- ۱۳۸۸)

محمد بهجت فومنی در اواخر سال ۱۳۳۴ قمری در خانواده‌ای دیندار و تقوا پیشه، در شهر مذهبی فومن واقع دراستان گیلان، چشم به جهان گشود. هنوز ۱۶ ماه از عمرش نگذشته بود که مادرش را از …

محمد بهجت فومنی در اواخر سال ۱۳۳۴ قمری در خانواده‌ای دیندار و تقوا پیشه، در شهر مذهبی فومن واقع دراستان گیلان، چشم به جهان گشود.
هنوز ۱۶ ماه از عمرش نگذشته بود که مادرش را از دست داد و از اوان کودکی طعم تلخ یتیمی را چشید.
وی تحصیلات ابتدایی را در مکتبخانه فومن به پایان برد، و پس از آن در همان شهر به تحصیل علوم دینی ‌پرداخت.
پس از طی دوران مقدماتی تحصیلات دینی در شهر فومن، در سال ۱۳۴۸ قمری هنگامی که تقریباً ۱۴ سال داشت به عراق رفت و در کربلای معلّی اقامت‌ گزید.
آیت الله بهجت حدود ۴ سال در کربلای معلّی ماند و از فیوضات سید الشهداء (ع) استفاده کرد و به تهذیب نفس پرداخت و در طی این مدت بخش اعظمی از کتاب‌های فقه و اصول را در محضر استادان بزرگ آن دیار مطهّر ‌خواند.
وی در سال ۱۳۵۲ قمری برای ادامه تحصیل به نجف اشرف رفت و قسمت‌های پایانی سطح را در محضر آیات عظام از جمله مرحوم آیت الله آقا شیخ مرتضی طالقانی به پایان رساند.
آیت الله بهجت بعد از تکمیل دروس، در سال ۱۳۲۴ شمسی به ایران آمد و چند ماهی در موطن خود فومن اقامت گزید.
وی در همان ایام که در درس آیات عظام اصفهانی، غروی و شیرازی حضور می‌یافت، ضمن تهذیب نفس و تعلم، به تعلیم هم می‌پرداخت و سطوح عالیه را در نجف اشرف تدریس می‌کرد.
آیت الله العظمی محمد بهجت ۲۷ اردیبهشت سال ۱۳۸۸ دار فانی را وداع گفت.
● کتاب‌های چاپ شده:
▪ رساله توضیح المسائل
▪ مناسک حجّ
▪ وسیله النجاهٔ
▪ جامع المسائل