هیروگلیف

معمول‌ترین علائم خط مصری، از اشکال تصویری تشکیل یافته است، ولی لازم به ذکر است که این صور تصویری تقریباً از قدیمی‌ترین دوران از قرن سوم ق.م تا پنجم میلادی بدون کمترین تغییری …

معمول‌ترین علائم خط مصری، از اشکال تصویری تشکیل یافته است، ولی لازم به ذکر است که این صور تصویری تقریباً از قدیمی‌ترین دوران از قرن سوم ق.م تا پنجم میلادی بدون کمترین تغییری به‌صورت خط ستون سنگی تاریخی حفظ شده است. این شکل خط مصری، به‌عنوان ویژگی آن، از طرف بیگانگان مورد پذیرش قرار گرفته است. ولی اشکال اشارات تصویری مختصر رفته‌رفته خصوصیات اولیه تصویری خصوصیات اولیه تصویری خود را از دست داده و از نظر ظاهر به خط الفبائی ما نزدیک شده است. خط تصویری ستونی یا تندنویسی شکسته مانند حروف چاپی و خط تحریری ما با همدیگر تطبیق می‌کنند. تعداد اشارات خط مصری را کمی بیش از پانصد تخمین می‌زنند.
یونانی‌ها به نوشته‌های تصویری مصری به دیده احترام می‌نگریستند و کلمنت اسکندرونی متوقی به سال ۲۱۰ ق.م به آن اشارات نقوش، هیروگلیف نام نهاد که ما نیز به تبعیت از وی این خطر را هیروگلیف می‌نامیم. در اواخر هزاره ق.م، خط هیروگلیف مصری به‌صورت به تندنویسی ساده شد این بدان معنا نبود که خصوصیت تصویری آن از میان برود.
این خط باز هم صورت ساده‌تری پیدا کرد به‌طوری‌که اشکال تصویری باستانی اشارات در آن به سختی قابل تشخیص است و بعدها، به نام خط اییراتی نامیده شد. این خط کتابت در اواسط هزاره دوم پیش از میلاد به اوج شکوفائی خود می‌رسد. اشکال اشارات در طی قرون بعدی هر چه بیشتر ساده و ساده‌تر می‌شود. مصری‌ها به‌ندرت از چپ به راست می‌نوشتند. برای خط مصری کتابت مانند نوشته‌های سامی، به‌طور افقی از راست به چپ یا به‌صورت عمودی از بالا به پائین‌که در آن ستون‌ها از راست به چپ نوشته می‌شد. [کتاب تاریخ خط‌های جهان ـ ترجمه فیروز رفاهی]