آشنائی با پروتکل های روتینگ

پروتکل های روتینگ به منظور استفاده در روترها ، ایجاد شده اند . پروتکل های فوق ، بدین منظور طراحی شده اند که امکان مبادله اطلاعات جداول روتینگ بین روترها را فراهم نماید . تاکنون …

پروتکل های روتینگ به منظور استفاده در روترها ، ایجاد شده اند . پروتکل های فوق ، بدین منظور طراحی شده اند که امکان مبادله اطلاعات جداول روتینگ بین روترها را فراهم نماید . تاکنون پروتکل های متفاوتی به منظور استفاده در شبکه هائی با ابعاد گوناگون ، طراحی و پیاده سازی شده است .
● دو نوع عمده روتینگ : پویا و ایستا
روتر ، با استفاده از روترهای مجاور ( همسایه) و یا توسط مدیر شبکه، آگاهی لازم در خصوص شبکه های راه دور را پیدا می نماید . روتر در ادامه ، یک جدول روتینگ را ایجاد که مسئولیت آن تشریح نحوه یافتن شبکه های راه دور است . در صورتی که شبکه مستقیما" متصل شده باشد ، روتر در خصوص شبکه ، مشکل خاصی نخواهد داشت . در صورتی که شبکه ها به یکدیگر متصل نمی باشند ، روتر می بایست آگاهی لازم در خصوص شبکه های راه دور را پیدا نماید . در این رابطه از روتینگ ایستا (درج دستی مسیرها در جدول روتینگ توسط مدیر شبکه ) و یا روتینگ پویا ( درج اتوماتیک مسیرها در جدول روتینگ با استفاده از پروتکل های روتینگ )، استفاده می گردد.
روترها در ادامه اقدام به بهنگام سازی اطلاعات خود در ارتباط با تمامی شبکه هائی می نمایند که نسبت به آنان آگاهی لازم را پیدا نموده اند . در صورتی که تغییری ایجاد گردد ( مثلا" یک روتر با مشکل مواجه شده و عملا" قادر به سرویس دهی نباشد ) ، پروتکل های روتینگ پویا ، به صورت اتوماتیک به تمامی روترها این موضوع را اطلاع خواهند داد . در صورت استفاده از روتینگ ایستا ، می بایست مدیر شبکه تغییرات لازم را در تمامی روترها ، اعمال نماید ( عدم استفاده از پروتکل های روتینگ ) .
در روتینگ پویا از پروتکل های روتینگ به منظور نیل به اهداف زیر استفاده می گردد .
▪ تشخیص و نگهداری پویای روترها
▪ محاسبه مسیرها
▪ توزیع اطلاعات بهنگام شده روتینگ برای سایر روترها
▪ حصول توافق با سایر روترها در خصوص توپولوژی شبکه
در صورت برنامه ریزی ایستای روترها ، امکان یافتن روترها و یا ارسال اطلاعات برای سایر روترها وجود نخواهد داشت . آنان داده مورد نظر را بر روی روترهائی که توسط مدیر شبکه تعریف شده است ، ارسال می نمایند .
● پروتکل های روتینگ پویا
در این رابطه از سه نوع( گروه) پروتکل روتینگ پویا استفاده می گردد . تفاوت عمده بین آنان ، روش استفاده شده به منظور یافتن روترها و محاسبات لازم در خصوص مسیریابی آنان است.
▪ Distance Vector : این نوع روترها بهترین مسیر را از طریق اطلاعات ارسال شده توسط سایر روترهای مجاور ، محاسبه می نمایند .
▪ Link state : این نوع روترها هر یک دارای نسخه ای از تمامی مپ شبکه بوده و بهترین مسیر را با استفاده از آن محاسبه می نمایند .
▪ Hybrid : پروتکل های روتینگ Hybrid حد فاصل بین پروتکل های روتینگ Link state و Distance Vector می باشند .