خودروسازان، سوخت های گیاهی و خطرکمبود غذا در آینده!

وقتی چند سال پیش کارشناسان نسبت به تولید روزافزون سوخت های گیاهی در کشورهای مختلف و تاثیر آن بر افزایش قیمت مواد غذایی در سطح جهان هشدار دادند، دست اندرکاران صنعت خودرو و حامیان …

وقتی چند سال پیش کارشناسان نسبت به تولید روزافزون سوخت های گیاهی در کشورهای مختلف و تاثیر آن بر افزایش قیمت مواد غذایی در سطح جهان هشدار دادند، دست اندرکاران صنعت خودرو و حامیان دولتی آن ها به قدری غرق در شادی ناشی از دستیابی این صنعت به دستاوردی بزرگ در عرصه مصرف سوخت بودند که این هشدارها را کاملا نادیده گرفتند. اما گویا خوشحالی فعالان صنعت خودروسازی چندان دوامی نداشته و این بار همزمان با آغاز روند صعودی قیمت مواد غذایی در جهان، بار دیگر موج انتقادات به سمت استفاده از سوخت های گیاهی توسط خودروسازان روانه شده است. به گزارش (ایسنا)، زمانی که مقامات ارشد سازمان ملل متحد کشت محصولات کشاورزی برای تولید سوخت خودرو را جنایت علیه بشریت خوانده و از افزایش بهای آذوقه و مواد غذایی در جهان به عنوان سونامی خاموش نام بردند، افکار عمومی هنوز چندان پذیرش این موضوع را نداشت که سوخت های گیاهی هم می توانند به عامل جدی خطر برای بشریت تبدیل شوند. با تبلیغات وسیعی که انجام شده بود، تقریبا افکار عمومی به این نتیجه رسیده بود که سوخت های گیاهی می توانند جایگزین مناسبی برای سوخت های فسیلی بوده و استفاده از آن ها در خودرو می تواند میزان آلایندگی هوا را نیز به شدت کاهش دهد. غافل از این که روی دیگر سکه این بود که باید هزاران هکتار محصولات غذایی برای تولید سوخت های گیاهی اختصاص یابد. بر اساس گزارش منتشر نشده بانک جهانی که چندی پیش توسط روزنامه فرانسوی فیگارو منعکس شد، سوخت های گیاهی و زیستی باعث افزایش ۷۵ درصدی بهای مواد غذایی در سراسر جهان شده اند. شاید کمی تنگ نظری باشد که علت گرانی های اخیر مواد غذایی را در جهان فقط به سوخت های زیستی و گیاهی نسبت داد، اما در هر صورت این عامل نقش به سزایی در گرانی ها داشته که نهاد معتبری مانند بانک جهانی نیز در این مورد اظهارنظر کرده است. همان زمانی که گزارش بانک جهانی منعکس شد و حتی بعد از آن، رئیس جمهور آمریکا در هر محفلی که می رفت برای اقناع افکار عمومی افزایش تقاضا از سوی کشورهای چین و هند را به عنوان عامل اصلی افزایش بهای مواد غذایی در جهان معرفی می کرد. جرج بوش حتی بروز خشکسالی در استرالیا را نیز در افزایش جهانی قیمت مواد غذایی موثر می دانست، اما در عوض هیچ اشاره ای به تولید و مصرف روزافزون سوخت های زیستی و گیاهی در کشورهای غربی نمی کرد که باعث شده بود، ذخیره جهانی غلات به پایین ترین سطح خود طی دهه های اخیر برسد.
● از نفت سیاه تا نفت سبز!
اما شاید دغدغه های محیط زیستی دلیل ظاهری کشورهای پیشرفته برای اجرای برنامه تولید سوخت های زیستی و گیاهی باشد. بسیاری از کارشناسان، وابستگی کشورهای صنعتی به نفت و در عین حال افزایش خیره کننده قیمت طلای سیاه در سال های اخیر را اصلی ترین بهانه کشورهای صنعتی برای حرکت به سمت تولید سوخت های زیستی و گیاهی به ویژه اتانول می دانند. وابستگی غربی ها و به ویژه آمریکا به نفت کشورهای خاورمیانه که رئیس جمهور آمریکا از آن به عنوان اعتیاد آمریکایی ها به نفت یاد می کند، باعث شد که مسئولان این کشورها برنامه ریزی های گسترده ای را برای یافتن جایگزین مناسب برای نفت اجرا کنند که در غیر این صورت باید منتظر عواقب وابستگی به نفت می ماندند. بر همین اساس کشورهای غربی پروژه های مختلفی را تعریف کرده که یکی از اصلی ترین آن ها تولید سوخت های زیستی و گیاهی به ویژه سوخت اتانول بود که با توجه به تحقیقات به عمل آمده، حرکت در این راه دست کم از نظر اقتصادی توجیه پذیر به نظر می رسید. کشورهای مختلف به سرعت برنامه ریزی های خود را آغاز کرده و در همین راستا اتحادیه اروپا در نظر گرفت که تا سال ۲۰۲۰ میزان استفاده از سوخت های زیستی و گیاهی را در خودروهای موجود در کشورهای این اتحادیه حدود ۱۰ درصد افزایش دهد. آلمان نیز برنامه ریزی کرد که میزان استفاده از سوخت های زیستی و گیاهی را در این کشور تا سال ۲۰۲۰ به حدود ۱۷درصد برساند.