غلامرضا رشید یاسمی

● تاریخ و محل تولد : ۱۲۷۵ ه. ش - کرمانشاه ● تاریخ و محل وفات : ۱۳۳۰ تهران ● تخصص : شاعر ، مقاله نویس،روزنامه نگار،مصحح،محقق و استاد دانشگاه ● آثار : مهم‌ترین آثار این دانشمند بزرگ …

● تاریخ و محل تولد : ۱۲۷۵ ه. ش - کرمانشاه
● تاریخ و محل وفات : ۱۳۳۰ تهران
● تخصص : شاعر ، مقاله نویس،روزنامه نگار،مصحح،محقق و استاد دانشگاه
● آثار : مهم‌ترین آثار این دانشمند بزرگ عبارتند از: چاپ دیوان محمد باقر خسروی ۱۳۰۲ ، سلامان و ابسال جامی ۱۳۰۶، قانون اخلاق‌۱۳۰۷، ترجمه تاریخ عمومی قرن هجدهم آلبر ماله ۱۳۱۰، ترجمه تاریخچه نادر شاه مینورسکی ۱۳۱۳، ترجمه آذرباد مهر سپندان (از زبان پهلوی) ۱۳۱۳، ترجمه آردای ویرافنامه (از زبان پهلوی) ۱۳۱۴، تاریخ ملل و نحل ۱۳۱۵ ،ترجمه ایران درزمان ساسانیان اثر آرتور کریستن سن ۱۳۱۷، تصحیح و تحشیه دیوان مسعود سعد سلمان ۱۳۱۸، ترجمه آئین دوست یابی دیل کارنگی ۱۳۲۰، ترجمه مقام ایران در تاریخ اسلام ۱۳۲۱ .
● زندگی نامه : غلامرضا رشید یاسمی فرزند محمد ولی خان میری پنج در سال ۱۲۷۵ ه. ش درکرمانشاه بدنیا آمد. وی از طایفه کرد گوران و نوه مادری محمد باقر میرزا خسروی ،صاحب دیوان اشعار و مؤلف رمان تاریخی شمس و طغرا بود. رشید تحصیلات مقدماتی را در کرمانشاه به پایان برد و سپس به تهران رفت و دردبیرستان سن لوئی تحصیل کرد. وی پس از پایان تحصیلات در وزارت فرهنگ استخدام شد و سپس به دارایی نقل مکان کرد و در همین ایام جرگه دانشوری را تأسیس کرد که بعدا به همت ملک الشعراء بهار به انجمن دانشکده تبدیل شد. در این انجمن رشید یاسمی بابهار، سعید نفیسی ، عباس اقبال آشتیانی و دیگران همکاری می‌کرد و مقالات زیادی درمجله این انجمن چاپ نمود. رشید پس از تأسیس انجمن ادبی ایران جذب آن شد و به اطلاعات خود در زمینه تاریخ ادبیات ایران افزود و اولین تألیف مستقل خود را در احوال ابن یمین فریومدی شاعر سلسله سربداریان در همین ایام منتشر ساخت. استاد رشید یاسمی در سال ۱۳۰۰ به همکاری با روزنامه شفق سرخ به مدیریت علی دشتی پرداخت و طی یک سلسله مقالات انتقادی به آثار نویسندگان و شعرای معاصر نکته گیری کرد و همین مقالات انتقادی بود که مورد توجه اهل ادب قرارگرفت و مایه شهرت ادبی او گردید. رشید یاسمی طی سالهای ۱۳۰۵ تا ۱۳۲۰ صدها مقاله و شعر درجراید و مجلات ادبی آن دوره (ایران، نوبهار، آینده، تعلیم و تربیت ، ارمغان ، مهر وفرهنگستان) چاپ کرد. بر معلومات خود در زبانهای فارسی، عربی و فرانسه افزود;انگلیسی را آموخت و زبان پهلوی را در حوزه درسی استاد هرتسفلد ایرانشناس معروف اروپائی به خوبی فراگرفت. وی همچنین دهها کتاب ارزشمند در زمینه تاریخ و ادبیات ایران پدید آورد و بر کتب و دیوان اشعار شعرای متقدم حاشیه و تعلیقات نوشت. رشید یاسمی در سال ۱۳۱۳ همزمان با تأسیس دانشگاه تهران به سمت استادی کرسی تاریخ اسلام در دانشکده ادبیات برگزیده شد و بعد ها به عضویت فرهنگستان ایران درآمد. استاد رشید یا سمی در سال ۱۳۲۷ در حین سخنرانی در تالار دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درباره تأثیر حافظ در افکار گوته دچار سکته قلبی شد، با این حال به فعالیتهای علمی خود ادامه داد تا سرانجام در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۳۰ چشم از جهان فروبست. رشید یاسمی علاوه بر تدریس، تحقیق ، تألیف کتب مختلف و نویسندگی، طبع‌شاعری روانی داشت و در حدود دو هزار بیت سرود که این اشعار در (منتخبات اشعاررشید) در سال ۱۳۱۲ و (دیوان شعر رشید یا سمی) در ۱۳۳۶ به چاپ رسید.