پیام عبداللّه نوری در پی درگذشت مهسا امینی

"وَ سَیَعْلَمُ الَّذینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ" - سوره‌ی مبارکه شعراء - آیه‌ی شریفه ۲۲۷

"و آنان که ظلم و ستم کردند به زودی خواهند دانست که به چه کیفرگاهی باز می گردند."

با قلبی آکنده از درد و اندوه، درگذشت تأسف‌بار و فاجعه‌آمیز ژینا (مهسا) امینی دختری جوان از هموطنان عزیز کُرد را خدمت پدر و مادر داغدار، بستگان آن مرحوم و دلبستگان به ایران تسلیت عرض می‌نمایم. او نمونه‌ای از خیل عظیم جوانان رنجدیده‌ی این آب و خاک بود که جان شیرین و پُر بهایش فدای تدابیر اشتباه و سوءمدیریت حاکمیت و سیاست‌های بدفرجام دولت و بهانه تراشی‌های واهی و اقدامات خشن و ناموجه نیروی انتظامی گردید.

در ایام اربعین حسینی به جای دفاع از کرامت و حقوق انسانی، بنیادی‌ترین حق شهروندی بی‌پناه و مظلوم چنان نقض گردید و وجدان عمومی را چنان جریحه‌دار کرد که باید بر آن خون گریست.

با کمال تأسف پس از ۴۳ سال که از آغاز این نظام می گذرد، جامعه‌ی رشید، فرهیخته و مظلوم ایران همچنان باید شاهد سخنان و اقدامات خلاف عقل، وجدان، شرف و شرع جماعتی از حاکمان و مجریان حکومت باشد که هیاهوی ادعای‌شان در امر حکمرانی در تراز عدل علوی، گوش فلک را کر نموده اما هنوز فهم روشن و تدبیر شایسته‌ای برای رفع نابخردی‌ها و نابسامانی‌ها پیدا نکرده اند.

تجربه‌ی بشری به خوبی نشان می دهد که رفتارها و اقدامات تنبیهی خشن و ضد اخلاق از سوی عوامل قهریه هیچ‌گاه راه به فرجامی نیک نبرده است اما بار سنگین آثار شومش در نهاد جامعه و در قلب و روح و خاطره‌ی آحاد ملت به جای می ماند. آنانی که از موضع قدرت دم از غیرت دینی می‌زنند و چهره استکبار ستیز و حامی مظلوم به خود می‌گیرند،  کجایند که بینند با دلایل و بهانه‌های مضحک و واهی، ظالمانه و متکبرانه جان شریف انسان مظلومی گرفته شده و بار دیگر حادثه‌ای اندوه‌بار از این دست بر خانواده و یا خانواده‌هایی تحمیل گردیده است؟ کدام انسان آزاد و آگاه و مستقل و کدام فرد مسئول و زمان شناس و دلسوز رضایت می‌دهد که با کمترین ضابطه و معیاری، تنها با بهانه‌ای و در پوششی تحت عنوان ارشاد و هدایت، مرگ انسانی رقم زده شود و وجدان جامعه‌ای را به آه و حسرت و اندوه بنشاند؟

فجایعی که از سوی قوای قهریه با عنوان گشت ارشاد هر از چندی در عرصه‌ی اجتماع بروز و ظهور می کند، نه تنها با موازین انسانی، دینی و اخلاقی ناسازگار است، بلکه بر بی‌اعتباری نظام می‌افزاید. بی‌تردید ارتکاب چنین اقداماتی در نظامی که عنوان اسلامی بر خود نهاده است، به پای دین و نهادهای دینی نیز نوشته می‌شود و منزلت و اعتبار آن‌ها را به شدت مخدوش می سازد. از مراجع تقلید، رهبری و عالمان دینی انتظار می‌رود برای تحقق مسئولیتی که برای دفاع از حقوق مردم بر عهده دارند و نیز برای پیراستن دامان دین و روحانیت از چنین اتهامی ‌و خشکاندن ریشه‌ای تفکرات جاهلانه، بنیادگرایانه و طالبانی عده‌ای که در حاکمیت جایگاهی برای خود یافته‌اند، دست از سکوت بردارند و با واکنش صریح، شفاف و قاطع، پیگیری و مجازات آمران و عاملان این اقدامات و فجایع را از دستگاه‌های مربوطه طلب کنند.

اینجانب بیزاری و انزجار خویش را از این نوع اقدامات اعلام می‌کنم و به مقامات حکومت هشدار و تنبه می‌دهم که تدابیر نظارتی و ارشادی خویش را بر عقل و منطق استوار سازند و رفتارهای خشن و برق شمشیر خود را از سر مردم برگیرند و در حق ملت صبور و مظلوم علی‌الخصوص جوانان که امید آینده‌اند بیش از این جفا روا مدارند و بدانند که حق اصلی امر به معروف و نهی از منکر جهت اصلاح کج‌روی های حکومت، بر عهده‌ی مردم است و حاکمان نه تنها باید خدمتگذار و خادم مردم که پاسخگوی عملکرد خود در برابر مردم نیز باشند.

عبداللّه نوری

بیست و ششم شهریورماه ۱۴۰۱