̎جان کروگر̎ (شوارتسنگر) مأمور عالی‌رتبه برنامه محافظتی از ̎شاهدان̎ در آمریکاست. وظیفه و کار او پاک کردن گزارش‌های مربوط به شاهدان است و با هر کس که بخواهد به آنان دست‌درازی کند، در می‌افتد. آخرین مأموریت ̎کروگر̎ محافظت از ̎لی کالن̎ (ویلیامز) است که به هنگام کار کردن برای یک کارخانهٔ بزرگ اسلحه‌سازی شواهدی کشف می‌کند دال بر اینکه این شرکت آخرین پدیده‌های اسلحه‌سازی با تکنولوژی پیشرفته را به کمک افرادی از عوامل دشمن در داخل دولت آمریکا به گروه‌های تروریستی می‌فروخته است. ̎کروگر̎ متوجه می‌شود در برنامهٔ محافظتی یک ̎موش̎ نفوذ کرده و این ̎موش̎ کسی نیست جز رئیس خودش، ̎رابرت دگرین̎ (کان). پس ناچار می‌شود در حین حفاظت از ̎لی کالن̎ مراقب جان خودش نیز باشد...
● راسل کارگردان کمدی موفق و پر فروش ماسک (۱۹۹۴) ـ که جیم کری را به شهرت جهانی رساند ـ این‌بار در حیطهٔ فلیم‌های حادثه‌ای طبع‌آزمائی کرده است، که حاصل آن مثل اغلب حادثه‌های این سال‌ها بیشتر یک اثر کمدی است، البته نه کمدی به‌معنای خود هجونگاری فیلم‌هائی مثل دروغ‌های راست (جیمز کامرون، ۱۹۸۲)، بلکه به‌معنای نتیجهٔ عکس گرفتن از یک فیلم حادثه‌ای که از شدت اغراق‌هائی که حتی در دنیای فانتزی خود فیلم نیز جا نمی‌افتند، خنده‌آور شده است. طنزی که معمولاً آرنولد با جدی نگرفتن نقش و موقعیت خود در این‌گونه فیلم‌ها، وارد می‌کرد، اینجا به حداقل رسیده و در حد دو سه شوخی کلامی باقی‌مانده است. در این فیلم حضور آرنولد به‌گونه‌ای است که گوئی کاملاً نقش خود را به‌عنوان یک مأمور همه فن حریف باور کرده است و این چیزی است که برای تماشاگر فیلم‌های او قابل تحمل نیست، ضمن آنکه لهجهٔ عجیبش که همواره با نقش‌ها هم‌خوانی داشت ـ نقش موجودی با ظاهری انسانی از سرزمینی ناشناخته و... ـ این‌بار در نقش این مأمور جدی و سخت‌کوش آمریکائی آزارنده جلوه می‌کند. اما رابطهٔ او با زنان در این فیلم نیز مثل آثار دیگر او است: حامی و تکیه‌گان زن و نه دل‌باخته.