̎جین ایر̎ (پاکوئین)، دخترک فقیری است که در مدرسهای شبانهروزی بزرگ میشود. او در جوانی (گنسبورگ) بهعنوان معلم سرخانه به تورنفیلد، خانهٔ ̎ادوارد راچستر̎ (هرت)، مردی ثروتمند اما رنج کشیده میرود. میان او و ̎راچستر̎ رابطهای عاطفی شکل میگیرد و مقدمات ازدواج فراهم میشود، با این همه با روشن شدن این واقعیت که ̎راچستر̎ قبلاً ازدواج کرده ـ و همسر دیوانهاش (اشنایدر) در اتاقی زندانی است ـ همه چیز به هم میریزد....
● اقتباس شیک ولی بیحس و حال و از مد افتاده از زمان پر آوازهٔ شارلوت برونته (خواهر وسطی برونتهها) که آن هم دیگر اکنون رنگ و جلائی ندارد و قطعاً انگیزه مناسبی برای یک نسخهٔ وفادار دیگر فراهم نمیکند. با بازی گنسبورگ لاغراندام و افسردهنما (یکی از ثمرههای ازدواجهای دنیای نمایش ـ این یکی میان سرژ گنسبورگ و جین برکین) که سعی قابل توجهی در ایفای نقش ̎جین ایر̎ میکند و ویلیام هرت ـ که او هم سالهاست از مد افتاده ـ که در نقش ̎راچستر̎، زیادی ملایم و مظلوم مینماید. به اضافهٔ پلورایت طبعاً در نقش سرمستخدمهٔ نازنین و مهربان و چهرههای آشنای گذشته در نقشهای کوچک: چاپلین که معلمهٔ خشک و استخوانی مدرسهٔ مذهبی است و اشنایدر در نقش کوتاه ولی گیرای همسر دیوانهٔ ̎راچستر̎. تلاشی از سوی زفیرلی برای بازگشت به دوران محصولات بینالمللی، منابع ̎پرستیژی̎ و لباسهای تاریخی و طبق معمول آنچه چشمگیرتر است، طراحی صحنه (راجر هال) و لباس (جنی بون)، فیلمبرداری زیبای واتکین و موسیقی ملودیک ولادو کاپونی است.