روز ارتش جمهوری اسلامی ایران

در پی رخداد های پس از انقلاب دشمنان داخلی و خارجی با مشوش کردن اذهان عمومی سعی بر آن داشتند که ارتش و ارتشیان را خائن به انقلاب و مردم نشان دهند چرا که در پی آن بودند تا با انحلال ارتش ضربه محمکی به انقلاب زده و راه را برای اجانب بگشایند اما غافل از آن که ایران رهبری زیرک و با بصیرت دارد. امام خمینی بیست و نهم فروردین ماه را برای حمایت از ارتش روز ارتش خواند و اینگونه مکر دشمنان را به خودشان بازگرداند.

از تاریخ انقلاب اسلامی سالها میگذرد. سالیانی که پر از اشک و بغض و شادکامی و ناکامی بود. چه زمانی که ارتش تا دندان مسلح صدام به ایران حمله کرد و چه زمانی که با فتح خرمشهر غرور ملی مان به ایران بازگشت. در طول این دوران با حمایت مردم از خود گذشته و ارتش سلحشور خود توانست تا تمام این طوفان ها را پشت سر بگذارد. همه ما ایرانیان خود را مدیون ارتشیان از خود گذشته خودمان میدانیم. بعد از انقلاب ایران نیز مانند هر کشور دیگری که انقلاب در آن به وقوع میپیوندد دچار آشوبهای داخلی و خارجی بود. در این بین وظیفه ارتش از همه سنگین تر بود و سامان دهی و حفظ آرامش در ارتش کار ی بس دشوار بود.
نامگذاری 29 فروردین هرسال به نام روز ارتش از ابتکارات امام خمینی(ره) بود. آن هم در شرایطی که ارتش جمهوری اسلامی با کارشکنی های مختلف داخلی و خارجی روبه رو بود.
روزی برای ارتش. روزی که برای اولین بار به فاصله حدود 2 ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، توسط امام خمینی(ره) به نام ارتش نام گذاری شد تا پاسخی مناسب باشد به وفاداری ارتشیان به آرمانهای انقلاب اسلامی. اما چه شد که 29 فروردین به نام ارتش نام گذاری شد؟

از 19 بهمن 57 و دیدار همافران نیروی هوایی ارتش با امام خمینی(ره) ارتشی ها با سرعت بیشتری به انقلاب اسلامی پیوستند و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از همان اولین روز ، کار خود را برای دفاع از انقلاب اسلامی ایران شروع کردند.اولین درگیری و نا آرامی در منطقه ترکمن صحرا و در نزدیک مرزهای شوروی(سابق) توسط گروهکهای چپ و مزدوران استکبار با هدف خودمختاری منطقه آغاز شد که با اعزام یگانی از کارکنان داوطلب نیروی زمینی ارتش سرکوب شد. ارتشی ها مجبور بودند تا هم زمان در دو جبهه به مبارزه بپردازند. یکی جبهه داخلی و دیگری جبهه خارجی و این فشار مضاعفی بود که ارتش از عهده آن بر آمد.
ارتش به سراغ کنترل ناآرامی های سایر مناطق مثل کردستان و آذربایجان غربی رفت. همزمان جنگ روانی علیه ارتش در داخل و خارج کشور به راه افتاده بود و به دنبال آن بود تا ارتش را یک نیروی ضد مردمی و عامل امپریالیسم معرفی کند که همچنان سرکوب مردم را ادامه می داد و بایستی منحل می شد و جای خود را با یک ارتش خلقی یا بی طبقه توحیدی عوض می کرد .

همین جوسازی ها سبب شد تا شهید سپهبد ولی الله قرنی اولین رییس ستاد مشترک ارتش در نامه ای استعفای خود در روزهای اول فروردین 1358 را به امام خمینی (ره) تقدیم کند. شهید قرنی در استعفای خود با شکایت از اقدامات ضد انقلاب و دشمنان خارجی و دخالت های بیجا در امور ارتش چنین نوشته بود: «معاون نخست وزیر انقلاب که خود را واضع مقررات و مالک الرقاب می داند بدون آنکه بداند ارتش چه موقعیت و چه امکاناتی دارد و متأسفانه بدون اینکه حتی اینجانب را طرف مشورت قرار دهد هر روز دستوراتی صادر می نماید که ارتش بایستی شاهد لطمه ای دیگر بر روحیات افسران و افراد خود و افتادن مقداری سلاح و مهمات و مال و منال به دست افراد ناصالح و وابسته به خارجیان باشد و... وزیر دفاع بدون مشورت و نظر خواهی از اینجانب و خارج از وظایف خود می رود و از رادیو و تلویزیون و مطبوعات نسنجیده می گوید که سربازان فروردین مرخص و بالنتیجه تعداد معدودی که از ارتش با خون دل به سربازخانه ها کشانده بود، نگهداری سربازخانه ها را رها کرده و به موطن خود می روند و شب هنگام عناصر توده ای وابسته به سیاستهای خارجی با کامیونها به سربازخانه ها می روند و باقیمانده اسلحه و مهمات را بار کرده و به خارج از شهر می برند... دولت بدون مشورت با ارتش و آگاه ترین مرجع ارزیابی کردستان، نمایندگانی را به آن مناطق می فرستند که با ورود آنها و اولین سخن پراکنی که می کنند مردم را به پادگان مهاباد ریخته و غارت می کنند و در جلوی همین هیأت فرماندهٔ پادگان را گلوله باران می کنند«...

کمتر از یک ماه بعد، سپهبد قرنی توسط گروهک فرقان ترور شد و به شهادت رسید تا علاوه بر آثار جنگ روانی سنگینی که بطور مستقیم و غیر مستقیم توسط دشمنان خارجی، طیف ضدانقلاب، منافقین، حزب توده و عناصر نا آگاه در ارتش جریان داشت، بی انضباطی، سستی و عدم تمکین از فرماندهان نیز به مشکلات ارتش اضافه شود. مشکلات فراوان ارتش سبب شد تا فرماندهان وقت ارتش جمهوری اسلامی ایران با درخواست وقت ملاقات از امام خمینی(ره) برای بیرون رفتن از این وضعیت چاره اندیشی کنند و از امام (ره) بخواهند ایشان فرماندهی خود بر کل نیروهای مسلح را مجدداً اعلام نمایند. تا با استفاده از این حکم حکومتی قوام و انضباط بر ارتش برگردد. امام خمینی نیز (ره) با صدور پیامی تاریخی در تاریخ 29 فروردین سال 58 خطاب به ملت ، سنگ بنای روز ارتش را گذاشتند. دربخشی از پیام امام خمینی(ره) آمده بود:

»روز چهارشنبه 29 فروردین روز ارتش اعلام می‏شود. ارتش محترم در این روز در شهرستانهای بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانی خود را از جمهوری اسلامی و ملت بزرگ ایران و حضور خود را برای فداکاری در راه استقلال و حفظ مرزهای کشور اعلام نمایند.

ملت ایران موظفند از ارتش اسلامی استقبال کنند و احترام برادرانه از آنان نمایند. اکنون ارتش در خدمت ملت و اسلام است و ارتش اسلامی است، و ملت شریف لازم است آن را به این سِمت رسماً بشناسند و پشتیبانی خود را از آن اعلام نمایند. اکنون مخالفت با ارتش اسلامی که حافظ استقلال و نگهبان مرزهای آن است جایز نیست. ما و شما و ارتش، برادرانه باید برای حفظ و امنیت کشورمان کوشش کنیم و به شرارت اشرار و اختلال مفسدان خاتمه دهیم«.

امام خمینی(ره) در بخش های دیگر پیام خود نیز مشکلات دیگر پیش روی ارتش را نیز مورد توجه قرار دادند تا توطئه های داخلی و خارجی علیه ارتش جمهوری اسلامی ایران را نقش بر آب کنند.

با نگاهی گذرا به تاریخ خونبار انقلاب اسلامی در می یابیم که از لحظه ی نخست پیروزی انقلاب، ارتش و ارتشیان، عشق و علاقه و میل باطنی خود را به حرکت ستم سوز و توفنده ی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام راحل ابراز داشته و در اثبات این معنا فداکاری ها، تلاش ها و ایثارگری های بسیار کرده اند.گسستن از رژیم فاسد و منفور پهلوی و پیوستن به اقیانوس ملت، بیعت با امام امت، درهم شکستن توطئه های گوناگون دشمن به ویژه مقابله با ضد انقلاب، حضور گسترده، مستمر و چشمگیر چندین ساله، در عرصه های حماسه و شرف، حراست و دفاع از مرزهای زمینی، هوایی، دریایی و کیان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران خود شاهدی صادق بر این مدعاست.

در ماه های خون و شهادت رهنمودهای مدبرانه و حکیمانه ی رهبر فقید انقلاب، بر آگاهی دلاور مردان ارتشی نسبت به ماهیت ضد اسلامی و غیر مردمی رژیم فاسد پهلوی افزود. در این رهگذر فرمایش های «حضرت امام» وجدان های بیدار و فطرت های آلوده نشده ی ارتشیان را در سطوح مختلف به بیداری می خواند و زمینه را برای پیوستن آنان به انقلاب اسلامی و ملت به پاخاسته ی ایران مهیا می کرد. امام خمینی «قدس سره» در این رابطه فرموده اند:«شما خیال می کنید ارتش دل خوشی دارد از این ها؟ کسی که زمام همه ارتش را بدهد دست چهار نفر امریکایی، مستشار امریکایی، که همه جهات در دست آن ها باشد، این ها همه در تحت فشار باشند، این ها دل خوشی دارند؟
اگر کسی غیرتمند باشد دل خوشی نمی تواند داشته باشد، نباید این ها همه ساکت باشند، این ها هم روابط باید داشته باشند، بین احزاب و لشکری ها، بین لشکری ها و روحانیون. همه باید با هم روابط داشته باشند و نقشه بکشند برای زوال این آدم.ای سربازان غیور که برای وطن و کشور خود فداکاری می کنید، بپاخزید، پیوند خود را با ملت عزیز استوارتر کنید و کشور خود را از زبونی و ذلت نجات دهید و دست غارتگران را کوتاه کنید و شرف و عزت را برای خود به یادگار بگذارید و سعادت دو دنیا را بیمه کنید.

این سخنان گهربار که از اعماق وجود رهبری هوشمند و مشفق بر می آمد لاجرم بر دل ها می نشست و محبت خود را در بین ارتشیان خداجوی می گذاشت و بذر آگاهی و بیداری را در دل های مستعد و حنیف آن ها می افشاند.فرار روز افزون نظامیان از پادگان ها، استنکاف و خودداری از مقابله با مردم، خلق حماسه ی جاوید لویزان، هم صدایی با مردم در راه پیمایی ها، رژه رفتن پرسنل نیروی هوایی روز 19 بهمن در محضر امام «قدس سره» سرپیچی از دستورات فرماندهان طاغوت، شرکت در خنثی کردن کودتای 21 بهمن 1357، بیعت با امام امت« قدس سره» و پیوستن کامل به صفوف ملت در 22 بهمن و فرو ریختن دژهای ستم شاهی و ... از نتایج درخشان و ارزنده ی همان برخورد حکیمانه و خردمندانه ی حضرت امام« قدس سره»، با ارتش بود.

با پیروزی انقلاب و تحول و دگرگونی در بنیادها و معیارهای ارزشی جامعه، از مسایل مطرح در مجامع مختلف به خصوص نیروهای مسلح این بود که انقلاب اسلامی و رهبر انقلاب چه دیدگاهی نسبت به ارتش دارند و اصولاً در نظام اسلامی تکلیف نیروهای مسلح کنونی چیست؟در شرایط تاریک و مبهمی که در فضای جامعه و به خصوص اذهان نظامیان به وجود آمده بود و دشمنان کمین کرده ی انقلاب و به تبعیت از آنان دوستان ناآگاه، نغمه ی شوم و خطرناک انحلال ارتش را سر داده بودند امام امت «قدس سره »به عنوان بزرگ ترین حامی ارتش پای در میدان نهاد و نقشه ی دشمنان انقلاب را نقش بر آب نمود و طی پیامی، با قاطعیت تمام ضرورت حفظ ارتش را اعلام و در جهت انسجام، یکپارچگی و وحدت ارتش، فرمان تاریخی و مهمی را صادر فرموند.
بیست و نهم فروردین، روز حیات دوباره ارتش و سالروز اعتماد تاریخ ساز امام(ره) به این نیروی عظیم انقلابی، یادآور تجدید میثاق غیورمردانی است که جانانه و عاشقانه در راه تحقق آرمان های والا و انقلابی امام خود گام برداشتند تا با نثار جان خود، پیام انقلاب اسلامی ایران را به عنوان نقطهٔ آغاز خیزش تفکر اسلامی تا دورترین کرانه های این کره خاکی ارسال کنند.
صدور پیام تاریخی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی(رضوان الله تعالی علیه) در بیست و هشتم فروردین 1358 و حمایت قاطعانه ایشان از ارتشیان که موجب خلع سلاح بدخواهان و شکست توطئه مخالفان نظام در انحلال ارتش شد، همچون پیکانی زهرآگین بر قلب تمام دسیسه ها و نقشه های شوم استکبار و بدخواهان انقلاب نشست و روحیه ای دوچندان به فرزندان ملت بخشید. از آن تاریخ به بعد هرسال در سالگرد صدور این پیام، روز ارتش در سراسر کشور جشن گرفته می شود و ارتش در شهرهای مختلف به رژه و نمایش قدرت می پردازد

روحیه ای که زمینه ساز ظهور تفکر خودباوری و خوداتکایی در نیروهای مسلح شد و ایرانی مستقل و مقتدر را با محوریت فرهنگ اسلامی به جهانیان عرضه داشت.
اینک و به فضل الهی همان ارتشیانی که با خلق صحنه های ناب همراهی و همدلی با امام و مردم در دوران انقلاب، ایثار و شهادت در شرایطی که آمریکا و حامیان رژیم پهلوی با پیروزی انقلاب اسلامی و خروج جاسوسان و مستشاران نظامی شان توهم بازگشت قریب الوقوع آنان به ایران را در سر می پروراندند و در این رهگذر عوامل مزدور داخلی آنان و ضد انقلاب پروژه انحلال ارتش ( که متحول و در خط انقلاب و ملت قرار گرفته بود) را دنبال می کردند؛ اقدام هوشمندانه و پیام تاریخی حضرت امام خمینی(ره) در حمایت از ارتش در فروردین 1358 روح حیات و عزت را در پیکره ارتشیان دمید و ظهور ارتش خداجوی، مکتبی و انقلابی را برای صیانت از استقلال و تمامیت ارضی کشور رقم زد
حماسه آفرینی های ماندگار ارتش سرافراز و فداکار در رویارویی با ضد انقلاب در آغازین ماه های استقرار نظام اسلامی در کردستان و سپس حضور شجاعانه و ایثارگرانه آنان در حماسه هشت سال دفاع مقدس رمزنگاری از تدبیر راهبردی امام در حفظ و تقویت ارتش است. موفقیت ها و سربلندی های تاریخ سازی که با همت و مجاهدت ارتش غیور و سایر نیروهای مسلح درطول تاریخ پرفراز و نشیب انقلاب اسلامی در عرصه های مختلف خلق شده در سایه تبعیت محض آنان از ولایت فقیه بوده است که تبلور آن در دوران حضرت امام (ره) و سپس مقام معظم رهبری امام خامنه ای عزیز ( مدظله العالی)، ارتش مقتدر و با افتخار جمهوری اسلامی ایران و نیروهای مسلح را در تراز ملت سرافراز ایران و آرمان های نظام اسلامی به جهانیان معرفی کرده است.
وحدت، تعامل و هم افزایی همه جانبه و دائمی بین ارتش و سپاه به عنوان بازوان قدرتمند مقام ولایت و ستونهای خیمه بازدارندگی و اقتدار دفاعی کشور عامل تقویت اعتماد به نفس ملی و موجب استیصال و عصبانیت نظام استکبار و جبهه متحد ضد انقلاب شده است. تردیدی نیست پیشرفت ها و توانمندی های ارزشمندی که امروز در حوزه سامانه ها و تجهیزات به روز و بومی دفاعی در زمین، دریا، هوا فضا به دست آمده نشان افتخار ملتی است که بهره گیری هوشمندانه و عملیاتی آن در صحنه مأموریت های خطیر ارتش جمهوری اسلامی و دیگر سازمان های نیروهای مسلح توسط نیروهای انقلابی و ولایتمدار بشارت و مژده ای برای نسل های امروز و فردای میهن اسلامی است که با اطمینان به تداوم انقلاب اسلامی تا ظهور منجی عالم بشریت (عج) و مصلح کل بیندیشند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در حالی که جمهوری نوپا، برای حل و فصل مشکلات اقتصادی و اجتماعی ناشی از یک انقلاب مردمی درگیر مسایل عدیده ی داخلی بود، دشمنان انقلاب که از یک سو به شدت از پیروزی انقلاب ضربه خورده و از سوی دیگر در ایجاد اختلافات داخلی برای نابودی انقلاب اسلامی درمانده بودند، به شکل ناجوانمردانه جنگ تحمیلی گسترده ای را به کشور تحمیل کردند.عراق عامل اصلی این تجاوز آشکار و ابزار اجرای این توطئه شوم، با آغاز حرکت اسلامی مردم ایران مترصد فرصتی بود تا با دیدن چراغ سبز استکبار جهانی به ایران اسلامی تجاوز کند. عامل مهمی که دولتمردان عراق را در تجاوز به خاک ایران تشویق و ترغیب می کرد، تجزیه و تحلیل های ناشیانه ای بود که دستگاه های اطلاعاتی غرب از اوضاع داخلی ایران ارائه می دادند. این تحلیل ها از عدم ثبات در ارتش به دلیل نابسامانی های موجود داخلی، تزلزل فرماندهی، عدم تثبیت انضباط، کاهش مدت سربازی از دو سال به یکسال، تعویض پی در پی فرماندهان و .... منشا می گرفت و در نتیجه سبب شده بود که بر عدم توانایی ارتش در مقابله با تجاوز، حساب جدیدی بگشایند.

به دنبال هجوم ارتش عراق به خاک ایران اسلامی با استفاده از دوازده لشکر و بهره گیری از امکانات تسلیحاتی پیشرفته ی غرب و شرق، غیور مردان ارتش کفر ستیز اسلام بار دیگر مسؤولیت خطیر حراست و پاسداری از کیان مقدس جمهوری اسلامی ایران را مشتاقانه پذیرا شدند و مردانه برای ادای این وظیفه سنگین قیام کردند، و طی هشت سال نبرد مقدس دو شادوش برداران پاسدار خود و خیل عظیم جان بر کفان بسیج موفق به دفع تجاوز و سرکوب متجاوز شدند، و در این راه پر فراز و نشیب، شهدای گرانقدری را به اسلام تقدیم کردند.
پیروزی های درخشان تاریخ هشت سال دفاع مقدس خود شاهد صادقی بر این مدعاست. پیروزی هایی که با عملیات خوارزم (میمک) که منجر به باز پس گیری ارتفاعات میمک و کنترل محورهای نظامی مهمی گردید آغاز شد، با اجرای عملیات ثامن الائمه که منجر به باز پس گیری کلیه ی مناطق اشغالی آبادان: (کوی ذوالفقاری، فیاضیه، ایستگاه هفت، دارخوین و میدان تیرآبادان) شد، سرآغازی برای عملیات های درخشان آینده شد و به دنبال آن عملیات طریق القدس (آزادسازی بستان)، عملیات فتح المبین (آزاد سازی مناطقی به وسعت 2000 کیلومتر مربع، در منطقه ی عمومی دزفول) و سرانجام عملیات بیت المقدس که با انجام آن در سه مرحله شهرهای خرمشهر، هویزه و پادگان حمید از لوث وجود دشمنان پاکسازی شد و بیش از 5000 کیلومتر مربع از خاک میهن اسلامی از تسلط اجانب آزاد شد.

نیروهای سه گانه ارتش جمهوری اسلامی ایران، در طول هشت سال دفاع مقدس آنچه در توان داشتند برای دفع تجاوز و کسب پیروزی و افتخار انجام دادند. رزم بی امان نیروی هوایی ارتش، خسارات و تلفات عمده ای بر متجاوزان وارد آورد و در تغییر مسیر اولیه ی نبرد به سود جمهوری اسلامی ایران نقش بسزایی داشت. هم چنین نیروی دریایی با حضوری چشمگیر و دلیرانه، اجازه هیچ گونه عملیاتی را در آب های نیلگون خلیج فارس به متجاوزان نداد. نیروی زمینی نیز از ابتدای جنگ تحمیلی تا پایان آن به طور مستمر درگیر مبارزه با دشمن بود و در کسب پیروزی های پر افتخار و ثبت عملیات غرور آفرین نظامی سهم مؤثری داشت. نیروهای سه گانه ارتش در طول جنگ تحمیلی مجموع توانایی ها و استعدادهای بالقوه خود را بازیافتند و نشان دادند که نیروهای کارآمد، پرافتخار و پر قدرت هستند و آمادگی انجام هر مأموریتی را دارند. و شاهد ثابت این امر واقعیتی است که حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی و فرماندهی کل قوا در در دیدار فرماندهان و پرسنل ارتش بر آن تأکید فرمودند:« اگر ارتشی در دنیا باشد که جنگ را در میدان های واقعی نبرد تجربه نکند این ارتش یک ارتش واقعی نیست. لااقل یک ارتش سرافراز نیست اما آن ارتشی که جنگ را با پوست و استخوان خود آن هم نه یک روز و دو روز، بلکه بیش از هشت سال لمس می کند این یک ارتش واقعی و آبرومند و سرافراز است.»

رهبر معظم انقلاب اسلامی هم چنین فرمودند:«نبرد ارتش ما نه برای افزون طلبی، بلکه برای دفاع از کشور، اسلام و انقلاب بوده است.»ارتش جمهوری اسلامی ایران در اجرای مأموریت و وظایف الهی خود شهدای بسیاری را تقدیم اسلام کرد. شهیدان گرانمایه ای که در اجرای فرمان حق و در طلب قسط، قیام کردند و به مصاف با اصحاب شیطان برخاستند و با تیغ ستم سوز خود لاشه ی ظلمانی کفر را از هم شکافتند و پای بر حلقوم کفار فشردند.
دلاورانی چون نامجو، فلاحی، فکوری، کلاهدوز، اقارب پرست، آبشناسان، شهرام فر، شیرودی، کشوری، بابایی، ستاری و آخرین آنان امیر سرفراز سراسر جبهه های نبرد سپهبد صیاد شیرازی شهیدانی جاوید از خیل کاروانیان شهر شهادتند، که جلوه ی جمال حق در صحیفه ضمیرشان منقش بود و شعار سراپا شعورِ الله اکبر ورد زبانشان، اینان نمونه هایی هستند از مردان برجسته ای که حسین حسین گویان سرود شهادت سر دادند و دل از این جهان ظلمانی برگرفتند و به سرای نور و سعادت ربانی رسیدند.