چند دلیل ساده که نشان می دهد سلاح اتمی وجود ندارد!

سازمان انرژی اتمی ایران در آخرین بولتن خبری خود، یادداشتی به قلم کرامت سلیمی منتشر کرده که در آن، نگارنده مدعی شده که سلاح اتمی وجود خارجی ندارد و برهان هایی را برای اثبات ادعای خود مطرح کرده است.

۱-آنچه را به عنوان انفجار هسته ای نشان می دهند دقیقا” مشابه انفجار گاز مایع در مقیاس دهها و یا صدها تن گاز مایع است. یعنی اگر دهها و یا صدها تن گاز مایع را با هوای فشرده کافی منفجر نمایند ،دقیقا” انفجاری مشابه انفجار به اصطلاح هسته ای رخ می دهد. مثلا” در هردو انفجار قارچ تشکیل می شود و چرخش قارچشان کاملا” مشابه است.

آن چیزی که به عنوان بمب هیدروژنی عنوان می شود که مدعی هستند قدرت تخریب آن خیلی بیشتر از بمب اتمیست، چیزی جز انفجار دهها و یا صدها تن گاز هیدروژن مایع به همراه هوای فشرده کافی نیست.

اگر از هیدروژن مایع استفاده نمایند، به علت سرعت بیشتر واکنش هیدروژن با هوا، انفجار در زمان کمتری رخ می دهد و در نتیجه شدت انفجار بیشتر و قدرت تخریب بیشتری خواهد داشت. اما با استفاده از عدم آگاهی ملتها وانمود می کنند همجوشی هسته ای رخ داده است.


۲- مدعی هستند که برای غنی سازی اورانیوم با استفاده از روش نصف کردن بر اساس قانون گراهام عمل می کنند. یعنی گاز UF6 را هزاران بار در ظروف جداگانه نصف می کنند (حدود ۴۰۰۰ بار)، در صورتی که اگر عمل نصف شدن را ۳۰ بار متوالی هم انجام دهیم حدود یک میلیاردم از آن ماده باقی می ماند؛ (عدد ۲ به توان ۳۰ حدود یک میلیارد است) یعنی عملا” چیزی باقی نمی ماند. از لحاظ عملی امکان ۴۰۰۰ بار نصف شدن وجود ندارد و بعد از مدتی چیزی نیز باقی نخواهد ماند تا بتوان عمل نصف شدن را ادامه داد.

۳- موضوع بمب تزار که توسط شوروی آزمایش شد و مدعی بودند معادل با ۵۰ مگا تن TNT قدرت انفجاری دارد جای سوالات زیادی دارد.

بمب ادعایی هیروشیما که قدرت تحریبی معادل ۱۵۰۰۰ تن TNT داشت طبق گفته خودشان ۶۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده داشت؛ بنا بر این بمب ۵۰ مگا تنی تزار طبق محاسبات باید حدود ۲۰۰۰۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده داشته باشد که این مقدار برای یک بمب غیر منطقیست و نمی توان آن را مدیریت کرد. زیرا بنا به گفته خودشان جرم بحرانی برای انفجار اورانیوم حدود ۵۰ کیلوگرم است. پس باید در بمب تزار ۲۰۰۰۰۰ کیلوگرم اورانیوم به ۴۰۰۰ قطعه تقسیم شود و در لحظه انفجار تمام ۴۰۰۰ قطعه در آن واحد به هم جوش بخورند تا بمب منفجر شود. که در عمل چنین چیزی ممکن نیست. زیرا به گفته خودشان به محض عبور جرم توده اورانیوم از ۵۰ کیلوگرم بمب اتمی فعال و منفجر می شود.

۴- در طی جنگ جهانی دوم فقط هیروشیما و ناکازاکی نابود نشدند بلکه حدود ۶۰ شهر ژاپن مانند هیروشیما و ناکازاکی آسیب دیدند و سوختند، از جمله توکیو پایتخت ژاپن. که طبق گفته ها حدود ۵۰۰۰۰۰ نفر در توکیو کشته شدند. اما هیچ نامی از توکیو نیست و رسانه ها فقط دو شهر گمنام هیروشیما و ناکازاکی را بر سر زبانها انداختند.

بعضی از افراد و رسانه ها برای باور وجود سلاح هسته ای فقط چسبیده اند به قضیه هیروشیما و ناکازاکی و بدون آنکه تحقیق کنند آنچه را گفته شده می پذیرند و نمی خواهند فکر کنند که نابودی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی که عمدتا” از چوب و پلاستیک و مواد پلیمری با تراکم زیاد بودند با یک بمباران معمولی یا بمباران ناپالم هم امکانپذیر است و برای ایجاد احساس وحشت در دل ملتها وانمود به نابودی این دو شهر با یک سلاح خیالی به نام بمب اتمی کرده اند.

در حال حاضر هیروشیما و ناکازاکی دو شهر پیشرفته کشور ژاپن هستند و میلیونها نفر در این دو شهر زندگی می کنند، در صورتی که به ما گفته بودند آثار بمباران اتمی برای هزاران سال باقی می ماند. برای این موضوع چه توضیحی دارند. ۷۳سال است که مردم هیروشیما و ناکازاکی در این دو شهر بدون هیچ مشکلی زندگی می کنند.

در تمام عکسهای هیروشیما و ناکازاکی یک نکته به خوبی مشهود است و انهم اینکه خانه های چوبی و پلاستیکی از بین رفته اند اما ساختمانهایی که از آجر و فلز هستند باقی مانده اند. عکس های هیروشیما و ناکازاکی را در گوگل پیدا کنید و ببینید.

۵- قرار شد در ۲۰ فروردین سال ۱۳۹۷ از یک باتری اتمی رونمایی کنند که ۵۰ سال به طور مداوم برق تولید می کند. سازمان انرژی اتمی مدعیست که می توان از این باتریها در موبایل، لپ تاپ، صنایع و در بیابانهای دور افتاده که فاقد برق هستند استفاده نمود. مطمئن باشید که هیچگاه چنین چیزی رونمایی نخواهد شد.

اگر چنین باتری هایی وجود داشته باشد یعنی اینکه می توان با اتصال چند عدد از انها یک اتوموبیل را به حرکت دراورد و دیگر در طی ۵۰ سال هیچ نیازی به بنزین ندارد؛ و یا با تعدادی از آنها برق یک خانه برای ۵۰ سال تامین می شود و دیگر نیازی نیست هیچ هزینه ای برای مصرف برق پرداخت. اگر چنین است پس چه نیازیست روزانه حدود صد میلیون بشکه نفت، میلیاردها متر مکعب گاز طبیعی و صدها هزار تن ذغالسنگ مصرف شود و آلودگیهای ان وارد طبیعت شود و در کنار آن جنگ و آدمکشی برای تصاحب منابع نفتی صورت گیرد.

همچنین اگر برای مدتی مثلا” چند روز از برق مداومی که این باتری به اصطلاح اتمی تولید می کند استفاده نشود چه اتفاقی برای این باتری می افتد و انرژی آن صرف چه کاری می شود؟!

۶- مسأله مهم دیگر، زباله های به اصطلاح هسته ای است؛ که می گویند چون زباله های هسته ای دارای تشعشعات پر انرژی هستند باید در کیلومترها عمق زمین دفن شوند.

اگر زباله های هسته ای دارای تشعشعات پر انرژی هستند، باید از تشعشعات این زباله ها مجددا” استفاده شود تا زمانی که تشعشعات آن از بین برود و نیازی به دفن آنها در اعماق زمین نباشد. به قول خودشان مواد هسته ای با فرایندهای زمانبر و پرهزینه به دست می آیند. بنا براین زباله های تشعشع دار آنها که به نوعی دارای انرژی گرمایی هستند باید مجددا” مورد استفاده قرار گیرند نه اینکه دور ریخته شوند.

مدتی پیش در امریکا افشا شد که مواد هسته ای را در کنار دریا دفن می کنند و این با ادعای آنها مبنی بر خطرناک بودن زباله ها برای محیط زیست تضاد دارد.

۷- امریکایی ها به قول خودشان اولین آزمایش هسته ای را در سال ۱۹۴۵ انجام دادند و شوروی نیز در سال ۱۹۴۹ یعنی ۴ سال بعد از آزمایش امریکا دست به این کار زد.

بیش از ۱۳۰ سال است که نوشابه کوکاکولا ساخته شده است و چنان سیستم حفاظتی در شرکت کوکاکولا (یک شرکت خصوصی غیرنظامی و غیر امنیتی) برقرار است که تابه حال فرمول ساخت آن فوق سری باقی مانده و هیچ کسی نتوانسته است فرمول آنرا پیدا کند و انحصار آن به طور کامل در اختیار شرکت آمریکایی کوکاکولاست.

حال اگر سلاحی به نام بمب اتمی با آ|ن خصوصیات ویرانگری که در مورد آن مدعی هستند و پیچیدگیهای آن قابل مقایسه با کوکاکولا نیست، چه طور با آان سیستمهای حفاظتی و کنترلی پیشرفته آمریکاییها به بیرون درز کرد و ۴ سال بعد در اختیار شوروی که درگیر جنگ داخلی و ویرانیهای عظیم ناشی از جنگ داخلی و جنگ جهانی دوم بود قرار گرفت و آنها هم راحت در زمان کوتاهی به تمامی مراحل ساخت آن پی بردند و آن را عملیاتی کردند و همزمان توانستند موشکهای لازم برای پرتاب آن را بسازند و رقیب امریکا شوند؟!

۸- موضوع مهم دیگری که جای تأمل دارد این است که تا به حال چندین بار عده زیادی از دانشمندان به اصطلاح اتمی آمریکا به اوباما و ترامپ، روسای جمهور آمریکا، نامه نوشته اند و خواستار آن شده اند که توافق هسته ای با ایران را حفظ کنند.

چرا باید دانشمندان به اصطلاح اتمی آمریکا نگران از بین رفتن توافق هسته ای باشند؟ و چه عاملی باعث شد که تعدادی دانشمند اتمی چنین درخواستی از دولت آمریکا بکنند؟ این عامل چیزی نیست جز اینکه منافع این به اصطلاح دانشمندان درخطر است. در واقع همه انسانها وقتی منافعشان در خطر قرار بگیرد واکنش نشان می دهند. مثلا” منافع کارگران در تغییرات کارخانه ها و تعدیل نیرو، کشاورزان در کاهش بارندگی و بروز خشکسالی و تجار در رکود بازار و کاهش قدرت خرید مردم در معرض خطر قرار می گیرد و واکنش نشان می دهند.

اصولا” سیاستمداران و دولتمردان به دانشمندان به عنوان ابزاری نگاه می کنند که باید در راستای منافع آنها عمل کنند و هیچ نقشی در سیاستها و تصمیم گیریها ندارند. سیاستمداران آنقدر مغرور و از خود راضی هستند که به کسی اجازه اظهار نظر نمی دهند و جز نظر و دیدگاه خودشان، نظر و دیدگاه هیچ شخص یا گروه دیگری را قبول ندارند و اصلا” دانشمند هسته ای آمریکا از کجا می داند ایران کجاست و در صنعت هسته ای چه وضعیتی دارد؟

این دانشمندان عجیب و غریب از زندگی و امکانات خوبی برخوردار هستند. حال اگر دروغ بودن سلاح هسته ای فاش شود، این افراد بی ارزش می شوند و دولت امریکا دیگر به آنها بهایی نمی دهد و از زندگی و مزایای عالی محروم می شوند و چون هیچ کاری بلد نیستند، معلوم نیست که با لو رفتن دروغ سلاح اتمی تکلیف آنها چیست.

پس دانشمندان هسته ای امریکا نگران منافع خود و زندگی راحت و مفت خوریشان هستند نه نگران امنیت جهان.

چرا زمانی که کشورهایی مثل پاکستان، افریقای جنوبی، برزیل، هندوستان، چین، کره شمالی، اسراییل و… به دنبال ساخت سلاح به اصطلاح اتمی بودند، نمایشنامه هایی مشابه برجام اجرا نمی شد؟

چرا دانشمندان به اصطلاح اتمی روسیه مثل دانشمندان اتمی آمریکا در مقابل ایران جبهه نمی گیرند و خیلی از آنها هم در دهه ۹۰ میلادی از کشور شوروی سابق فرار کردند و به کشورهای جهان سوم پناهنده شدند و در این کشور ها چه کار می کنند؟!