اصل نوزدهم
مردم ايران از هر قوم و قبيله که باشند از حقوق مساوى برخوردار هستند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اينها سبب امتياز نخواهد بود (۱).
(۱) . يٰاايُّهَاالنّٰاسُ اِنّا خَلَقْناکِمْ مِنْ ذَکَرٍ وَاُنثيٰ وَجَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قبائِلَ لِتَعٰارَفُوا اِنٌَ اَکْرَمَکُمْ عِندَاللهِ اَتقيٰکُمْ. قرآن، حجرات: ۱۳. مجد.
اصل بيستم
همهٔ افراد ملت اعم از زن و مرد يکسان در حمايت قانون قرار دارند و از همهٔ حقوق انساني، سياسي، اقتصادي، اجتماعى و فرهنگى با رعايت موازين اسلامى برخوردار هستند (۱).
(۱) . وَمِنْ آيٰاتِةِ اَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ اَنفُسِکُمْ اَزْواجاً لِتَسْکُنُوا اِليْهٰا وَ جَعَلَ بَيْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمةً. قرآن، روم: ۲۱. مجد.
اصل بيست و يکم
دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعايت موازين اسلامى تضمين نمايد (۱) و امور زير را انجام دهد:
۱. ايجاد زمينه‌هاى مساعد براى رشد شخصيت زن و احياء حقوق مادى و معنوى او.
۲. حمايت مادران، بالخصوص در دوران باردارى و حضانت فرزند، و حمايت از کودکان بىسرپرست.
۳. ايجاد دادگاه صالح براى حفظ کيان و بقاء خانواده.
۴. ايجاد بيمهٔ خاص بيوگان و زنان سالخورده و بىسرپرست.
۵. اعطاء قيمومت فرزندان به مادران شايسته در جهت غبطه آنها در صورت نبودن ولى شرعي.
(۱) . وَمِنْ آيٰاتةِ اَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ اَنفُسِکُمْ اَزْواجاً لِتَسْکُنُوا اِليْهٰا وَ جَعَلَ بَيْنَکُمْ مَوَدٌَةً وَ رَحْمةً. قرآن، روم: ۲۱. مجد.
اصل بيست و دوم
حيثيت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است (۱) مگر در مواردى که قانون تجويز کند.
(۱) . لٰا تکُنْ عَبْدَ غَيْرِکَ وَقَدْ جَعَلَکَ‌اللهُ حُرّاً. مجد
اصل بيست و سوم
تفتيش عقايد ممنوع است و هيچ‌کس را نمى‌توان به صرف داشتن عقيده‌اى مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد.
اصل بيست و چهارم
نشريات و مطبوعات در بيان مطالب آزاد هستند مگر آنکه مخل به مبانى اسلام يا حقوق عمومى باشد. تفصيل آن را قانون معين مى‌کند.
اصل بيست و پنجم
بازرسى و نرساندن نامه‌ها، ضبط و فاش‌کردن مکالمات تلفني، افشاء مخابرات تلگرافى و تلکس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آنها، استراق‌سمع و هرگونه تجسس ممنوع است مگر به حکم قانون.
اصل بيست و ششم
احزاب، جمعيت‌ها، انجمن‌هاى سياسى و صنفى و انجمن‌هاى اسلامى يا اقليت‌هاى دينى شناخته شده آزاد هستند، مشروط به اينکه اصول استقلال، آزادي، وحدت ملي، موازين اسلامى و اساس جمهورى‌اسلامى را نقض نکنند. هيچ‌کس را نمى‌توان از شرکت در آنها منع کرد يا به شرکت در يکى از آنها مجبور ساخت.
اصل بيست و هفتم
تشکيل اجتماعات و راه‌پيمائى‌ها، بدون حمل سلاح، به شرط آنکه مخل به مبانى اسلام نباشد آزاد است.