قاجارها طايفهاى مغولنژاد و ترکزبان بودند که نسب خود را به شخصى بهنام قاجارنويان مىرساندند. آنها همراه چنگيزخان از آسياى ميانه به سمت غرب آمدند. در غرب آنها در نواحى شما و ارمنستان سکنيٰ گزيدند. تا زمان صفويه نام چندانى از اين طايفه نبوده است. در زمان شاه اسماعيل اوّل گروههائى از اين طايفه به قزلباش پيوستند. بعدها شاهعباس اوّل براى حفاظت از مرزها دستهاى از آنها را در حدود مرو، دستهاى را در گنجه ايروان و دستهٔ ديگر را در استرآباد سکونت داد. اين گروه از قاجار تدريجاً قدرت يافتند.
قاجاريه (۱۲۰۰ تا ۱۳۴۴ هجرى قمرى/ ۱۳۰۴ هجرى شمسى) |
|||||
نام پادشاه | مدت پادشاهى | ||||
آقامحمدخان | ۱۲۰۰ تا ۱۲۱۱ | ||||
تاجگذارى ۱۲۱۱ | |||||
فتحعلىشاه | ۱۲۱۲ تا ۱۲۵۰ | ||||
محمدشاه | ۱۲۵۰ تا ۱۲۶۴ | ||||
ناصرالدين شاه | ۱۲۶۴ تا ۱۳۱۳ | ||||
مظفرالدين شاه | ۱۳۱۳ تا ۱۳۲۴ | ||||
محمدعلى شاه | ۱۳۲۴ تا ۱۳۲۷ | ||||
احمدشاه | ۱۳۲۷ تا ۱۳۴۴ |