تئودوز اول . [ ت ِ ءُ دُ زِ اَوْ وَ ] (اِخ ) (۱) فلاویوس . تئودوز (تئودوسیوس ) بزرگ ، امپراتور روم که در سال 346 م . در «کوکا»(۲) (اسپانی ) متولد شد و بسال 395 در حوالی میلان درگذشت . ابتدا در خدمت پدرش کنت تئودوز بفرماندهی «مزی » (۳) رسید ولی پس از محکومیت پدر چندی خانه نشین شد، پس ازسه سال «گراتین » (۴) فرماندهی سپاهی را به وی واگذاشت در این دوران موفقیت های بزرگی نصیب وی شد. در سال 380 م . به دین مسیح درآمد و غسل تعمید یافت و از آن پس در زمره ٔ قهرمانان کاتولیک بشمار آمد و علیه دشمنان آنان کوشش های مؤثری کرد و در امور کشوری پیشرفت های شایان توجهی بدست آورد و با خواهر والانتینین (۵) ازدواج کرد. در هنگام غیبت برادرزن خود مدت سه سال حکومت کرد و پس از کشته شدن وی مالک الرقاب شرق و غرب شد.