لابهٔ. [ ب َ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ). عامربن طفیل گوید :
و نحن جلبنا الخیل من بطن لابهٔ
فجئن یبارین الاعنهٔ سمّها.
(معجم البلدان ).
شهری است به حدود نوبه نزدیک تر (از ناحیت سودان ) و مردمانی دزدندو درویش و همه برهنه و از همه ٔ ناحیت سودان مردمان این لابهٔ مذمومتر باشند. (حدود العالم ).