فاختهٔ فاختهٔ. [ ت َ ] (اِخ ) دختر اسودبن مطلب بن اسدبن عبدالعزیزالقرشیهٔ الاسدیهٔ که پس از مرگ پدر تحت حمایت و سرپرستی صفوان بن امیه بود. رجوع به الاصابهٔ ج 8 ص 154 شود.