عائشهٔ. [ ءِ ش َ] (اِخ ) بنت یوسف بن احمدبن الناصر الباعونی ، مکنی به ام عبدالوهاب . شاعر بود نسبت او به باعون از قراء عجلون در شرق اردن است . مولد او به دمشق بود، و از علماء آن بلاد لغت و ادب فراگرفت . او راست : بدیعیه که بر آن شرحی نیکو نوشته است ، الفتح الحقی ، الملامح الشریفهٔ فی الاَّثار اللطیفهٔ، در الغائص ، منظومه ٔ رائیه ، الاشارات الخفیهٔ فی المنازل العلیهٔ. (از الاعلام زرکلی ). و رجوع به الموشح ص 186 و عقدالفرید ج 5 ص 280 شود.