عائشهٔ. [ءِ ش َ ] (اِخ ) بنت طلحهٔبن عبیداﷲ. از طایفه ٔ بنی تیم بن مرهٔ است . زنی ادیب ، فصیح و عالم به اخبار و حکایات عرب بود. مادر او ام کلثوم دختر ابوبکر صدیق و خاله ٔ وی عایشه ام المؤمنین است و به خاله ٔ خود سخت شباهت داشت . عائشه روی خود را نمیپوشانید. شوهر او، مصعب ، او را در این باره سرزنش کرد. عائشه گفت خدا مرا صورتی زیبا داده است ، دوست دارم آن را به مردمان بنمایانم و روی خویش را نمیپوشم . بخدا سوگند در من عاری نیست که کسی بتواند مرا بدان یاد کند. چون مصعب کشته شد، عمربن عبیداﷲ تیمی او را به زنی گرفت . و چون عمر به سال 82 هَ . ق . درگذشت ، عائشه دیگر شوی نگرفت ... حدود سال 110 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).