اِبْنِ حاج، ابوعبدالله محمد طالب بن حمدون سلمی (د 9 ذیحجهٔ 1273ق/31 ژوئیهٔ 1857م)، مورخ، قاضی و فقیه مالکی. او از پدرش حمدون و برادرش محمد و ابوعبدالله یازغی و شیخ عبدالقادر کوهن و احمد بن کیران و جز آنان دانش آموخت. از شاگردان و راویان وی محمد بن احمد بنانی مراکشی، ابوالعباس احمد بن محمد بن حمدون و شیخ قاسم قادری قابل ذکرند. آثار: الف - چاپی: 1. الازهار الطیبهٔ النشر فی المبادی العشر، فاس، 1317ق؛ 2. حاشیهٔ الدر الثمین، مصر، 1972م، که زرکلی (6/171) آن را حاشیه بر مختصر الدر الثمین شمرده است؛ 3. حاشیهٔ علی شرح الاتقان و الاحکام، فاس، 1293ق؛ 4. حاشیهٔ علی شرح یحرق علی لامیهٔ الافعال لابن مالک، فاس، 1315ق و قاهره، 1318ق؛ 5. حاشیهٔ علی شرح میارهٔ علی منظومهٔ ابن عاشر، مصر، 1974م؛ 6. العقد الجوهری من فتح الحی القیوم فی حل شرح الازهری علی مقدمهٔ ابن آجروم، فاس، 1315ق و مصر، 1319، 1321ق؛ 7. کشف الخفاء و الغطاء، حاشیه بر اوضح المسالک، فاس(؟)، 1318ق. ب - خطی: 1. الاشراف علی بعضی من بفاس من مشاهیر الاشراف، که در خزانهٔ رباط (زرکلی، همانجا) و دارالکتب مصر (وکیل، 2(4)/32) موجود است؛ 2. ریاض الورد الی ما انتهی الیه هذا الجوهر الفرد، رباط، (همو، 2(4)/220؛ )؛ GAL,S,II/882 3. شرح المرشد المعین علی الضروری من علوم الدین، در فقه؛ 4. نظم الدرر و اللا¸ل فی شرفاء عقبهٔ بنی صوال، موجود در کتابخانه صبیحیهٔ سلا در مغرب (حجی، 179، 440) و خزانهٔ احمدیه فاس (زرکلی، همانجا). ج - آثاری که فقط نام آنها باقی است: 1. روض البهار فی ذکر جملهٔ من شیوخنا الذین فضلهم اجلی من النهار، در تراجم و انساب (گنون، 1/307)؛ 2. شرح احیاء المیت فی فضائل آل البیت سیوطی (کتانی، 1/350).