اِبْنِ حاج، ابوعبدالله محمد بن علی بن عبدالله بن محمد، ریاضی دان و آشنا به علم الحیل (مکانیک)، اهل اشبیلیه1 (د شعبان 714ق/ نوامبر 1314). وی که به امور و قواعد هندسی و ساخت و کاربرد ادوات جنگی سنگین آگاهی داشت (ابن خطیب، 2/140؛ ابن قاضی، 288) در زمان ابویوسف منصور بن عبدالحق مرینی به شهر فاس آمد و در آنجا با بهرهگیری از تجارب خود چرخ چاه (دولاب) بزرگی برای ابویوسف ساخت که دلوهای متعددی داشت و مردم به تماشای آن میرفتند (ابن خطیب، همانجا). در شهر سَلا نیز کارگاه (دارالصنعهٔ) بزرگی تأسیس کرد که در آنجا کشتیهای جنگی و تجارتی ساخته و تعمیر میشد و این امر یکی از کارهای مهم دولت بنیمرین محسوب میشود (ابن خطیب، همانجا؛ ناصری، 3/22). ابن حاج بعد از مرگ پدرش به دربار دومین پادشاه بنینصر، ابوعبدالله محمد دوم نزدیک شد و وزارت ابوالجیوش نصر بن محمد فرزند پادشاه را بر عهده گرفت، اما از آنجا که خود را طرفدار مسیحیان نشان میداد و به شیوهٔ آنان لباس میپوشید و به سان آنان رفتار میکرد، اندک اندک مردم از او روی گردان شدند و چون سلطان از مقام خود کنارهگیری کرد، او نیز موقعیت خود را از دست داد. وی در فاس جدید درگذشت (ابن خطیب، همانجا). از او هیچ گونه اثر علمی شناخته نشده است.